Chapter 16

Magmula nang guluhin ako nung lalake sa restaurant ay hindi na ako pwedeng makalabas ng bahay at utos iyon ni Josiah. Sinabi niyang marami daw talagang mga baliw na tao ang nagkalat sa labas at ayaw na niya akong mapahamak ulit kaya mas mabuti pang dito nalang daw muna ako sa bahay.

Hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin ang sinabi sa akin nung chinitong lalake sa restaurant. Para bang siguradong-sigurado siya na ako 'yung babaeng tinutukoy niya at tinawag niya pa ako sa pangalang Mirae. Parang narinig ko na rin ang pangalang iyon kaya lang ay hindi ko na matandaan kung saan o kailan.

Nagtitiwala naman ako kay Josiah dahil kahit ang pamilya niya ay kilala na ako kaya imposibleng ako talaga ang tinutukoy nung lalake. Sa sobrang pag-iisip ko ay hindi ko namalayan na may pumasok na pala sa loob ng kwarto.

Si Andy.

"Hi!" Nakangiting bati niya habang nakatingin lang ako sa kanya.

Isang linggo na rin simula nang hindi ko siya nakita. Nakasuot ito ng v-neck black shirt at jeans at napansin ko