Chapter 21Isinandal ko ang ulo sa bintana puro ilaw ang mga nadadaan at naliliwanag ang paligid sa kabila ng dilim, gabi na rin kasi at papunta ako sa pinag-check-in-an nila Lily. Habang nakatingin sa labas ay hindi ko sinasadiyang mapatingin sa repleksyon ko mula sa bintana nang sinasakyan kong taxi.Mugto ang mata ko namumula rin ang ilong at pisngi ko, agad kong pinunasan ang luhang tumulo na naman sa pisngi ko. I've been through so much today. Parang gusto ko na lang mahiga sa kama kasama ng mga anak ko. Pagkatigil sa tapat nang hotel ay bumaba na ako. Pumasok na ako sa loob at saka dumiretso sa unit na sinabi ni Lily.Pinunasan ko ang mukha at saka kinalma ang sarili bago pinindot ang door bell. Matapos ng ilang minuto ay bumukas ang pinto. Sumalubong sa 'kin ang tatlo ko, siguro ay dala na rin ng pagod padausdos akong lumuhod para bigyan sila ng mahigpit na yakap. "Where have you been mom?" usisang tanong nang panganay ko."Z is worried, Z is worried," malungkot namang aniy

Chapter 23"Hi, mom!" Nakipagbeso ako sa kaniya pagkapasok namin sa venue, as usual puro businesses ang mga pinaguusapan. This party was more like a business meeting than a freaking party."Misha my daughter you're here." Nagbaba ang tingin niya at tumama ito sa tatlong bata na nasa tabi ko. Malamlam ang mga mata niya pero kaagad ding nagiwas nang mapansin ko.Sakto at sumingit si Kuya Mico. "Lil sis, sa akin na muna ’tong tatlong itlog para makapag party-party ka naman!" Napangiwi ako nang sumayaw sayaw pa siya. If I know gusto niya lang makatakas doon sa mga babaeng nilalandi niya kanina lang."Where's dad?" Sumilay ang ngiti sa mukha ni mom bago itinuro ang isang lamesa. "Ayun kausap ang mga kasosyo niya." Tango na lamang ang naging sagot ko.Inilibot ko ang paningin sa buong venue, all of the designs screams elegance hindi na ako magtatakang puro mga businessman ang nandito. Iniwan ako ni mom sa isang table kaya wala akong nagawa kundi tumunganga, kinuha ko ang baso ng tequila

Chapter 25Chapter 25Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata, sumalubong sa ’kin ang sinag ng araw na nagmumula sa labas, nakabukas ang bintana at nilipad ng hangin ang asul na kurtina.Napangiti ako nang bumaling ang pangit ko sa apat. Nakadapa si Z sa tiyan ni Tyler nakaunan naman sa paa niya si X habang nakasiksik naman sa braso niya si Y.Matapos makaramdam ng uhaw ay napagpasiyahan kong bumaba. Maingat ang ginawa kong paglalakad para hindi makabulabog sa ibang natutulog pa. Mukhang ako pa lamang ang gising, satingin ko rin ay ala-sais pa lamang ng umaga.Tinungo ko ang kusina at kaagad na dumiretso sa tapat ng refrigerator. Kumuha ako ng malamig na tubig doon at mabilisang nilagok. I immediately feel refreshed. Akmang babalik na akong muli sa taas nang maramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone mula sa bulsa nang suot kong pajama. “Ano?” wala ng pagbati pang sagot ko sa kabilang linya. Tanging katahimikan lamang ang nakuha kong sagot kaya naman mabilis kong tiningnan ang telep

Chapter 27Chapter 27Piniit ko ang bibig na dumaing, bago pinulot isa-isa ang nagkalat kong mga damit sa sahig. I shouldn't make a noise if I want to sneak out easily. Maingat ang ginawa kong pagbibihis para hindi magising ang natutulog na si Tyler. Nang matapos ay kinuha ko naman ang bag kong nakasabit sa closet, maging ang naiwan kong underwear sa banyo ay inimis ko. Ipinasok ko iyon lahat sa basket, tinawagan ko na rin kasi si Mama kanina. Habang inaayos ang pagkakalagay noon mabilis akong natigilan nang gumalaw ang natutulog na katawan ni Tyler. Magkahalong takot at kaba ang namutawi sa sistema. I’m praying that he won’t woke up but there’s a part of me wishing that he will, and he would be able to stop me. Dahil kung sakali, isang salita niya lang and I’ll be selfish again. Tanging dismaya lamang ang naramdaman ko nang hindi na ito umimik pa at bumalik sa pagkahimbing. Biting my lower lip, I tried reaching out for his hair. Ngunit dulo pa lamang noon ang nahawakan ko ay bin

Chapter 29Kumuyom ang dalawang kamay ko dahilan para malukot ang parte nang suot kong wedding gown na pinaiibabawan noon. Nanlalamig ang mga kamay ko at hindi ko rin mapigilan ang panginginig ng tuhod ko. The car was heavily air-conditioned yet I feel suffocated for some reason. Kung pupuwede lamang ihinto ang oras ay baka ginawa ko na. Naalarma ako nang bumukas ang pinto ng kotse at bumungad sa ’kin ang mukha ng receptionist. Sinenyasan ako nitong lumabas at kahit labag man sa kalooban ko ay sumunod pa rin ako. She slightly fixed my gown and even utter a few compliments shrugging off the fact that misery is visible in my face.Hinawakan niya ang magkabilang braso ko at gaya ng inaasahan ay inalalayan ako nito paharap sa nakasaradong pinto ng simbahan. Doon ay may tumulong sa kaniyang magpatong nang mahabang puting belo sa ulo ko.“Good luck ho ma'am,” aniya bago Sinenyasan iyong lalaki sa gilid ng pinto siguro para buksan na iyon. I was left in daze. Maybe ‘Good luck’ is what I r