Lance Jericho'"Kakambal ni Kenneth Whin Villagracia si Ian Fidel, ang ama ni Jarred?" Iyon ang katanungang gumugulo sa isipan ko. Hindi ako makapaniwala sa nalaman. Ang pagkakaalam ko ay iisa lang ang Villagracia dito sa Las Piñas, iyon ay ang ama ni Jarred.Gayunman, may pakinabang sa pagkakatuklas ko ng lihim na iyon. Makakatulong iyon sa pagpabilis ng usad ng kaso ni Dad Eric John.Minsan ko pang ini-scroll ang impormasyon na nakita ko sa aking laptop.Matapos kong matuklasan na kambal sila ay nagkaroon na ako ng isang plano.'Ito na ang panahon para mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ni Dad.' ito ang mga salitang naitanim ko na sa isipan ko. Ngayong napagtagpi-tagpi ko na ang dahilan kung bakit ko napapanaginipan ang tungkol sa kamatayan ni Dad at ni Edcel Kate Del Amor.Iniisip ko noon na nagkataon lang na magkapareho kami ng apelyido. Na wala akong kinalaman sa panaginip na iyon. Pero nang matuklasan kong si Eric John ang aking tunay na Daddy at na si Daddy at si Eric John sa

MJ Krisela"Sa kabila noon ay palagi ka paring nagkukulong sa loob ng kwarto mo." Malungkot na tumingin sa akin si Inay matapos maisalaysay ang mga nangyari sa akin three years ago na. Siguro ay high school pa lang ako noon at nasa Malabon kami ni Inay nakatira."Ano pong nangyari at paano ako nawalan ng ala-ala?"Sandaling huminga si Inay para bigyang luwag ang didbib nito na parang pinupuno ng hangin. Nakamasid at matiyagang nakikinig lang si Itay habang isa-isang ikinukuwento ni Inay ang mga rebelasyon este mga pangyayari."Isang araw ay napansin na lang ni Ate Kayla ang pagbabago ng ugali mo." Pagpapatuloy ni Inay na attentive na naman akong nakinig. Marami na ding katanungan at gumugulo sa isip ko kaya kaylangang matapos ko na ang mga confusedment na ito."Bihis na bihis ka daw ng araw na iyon. Kahit ang Ate ay sobra ang pagtataka kasi para kang sinaniban ng kung ano. Gayunman, natutuwa si Ate sa nagaganap sa iyo ng araw na iyon kahit medyo nababahala. Naging palatawa ka na daw u

JarredBale two days na akong absent sa school kasama na ang araw ngayon. Pagkauwi namin galing ng Baguio ay hindi na maganda ang kondisyon ni Dad. Matapos kasing ma-released siya sa hospital kung saan siya pansamantalang naka-admit ay naging tahimik na ito at maputla. Halos hindi na din ito kagaya ng dati na masigla ang mukha. Nawalan ng kinang ang mukha ng kaniyang Dad na dati lang ay sobrang maaliwalas ang mukha sa kabila ng kabisihan nito sa trabaho.Hindi ko na naintindihan ang sinabi ng doktor sa amin. Ang tanging na-registered sa isip ko ay may mental breakdown daw ang Dad. Ayon sa doktor na sumuri at gumamot dito ay maaring dala iyon ng work frustration o maari ding ang bunga ng isang krimeng matagal na pinagtakpan nito sa loob ng maraming taon.Ayon sa doktor, may mga ganitong cases na minsan ay umaabot sa pagkabaliw dahil na din sa mga symptoms na puwedeng dala-dala nito. Like for example hallucinations, nightmares, sleepless night o iyong tinatawag na insomniac, false visio

MJDumalaw nga ako kay Crystal at naabutan ko doon si Liza na hinihintay ang aking pagdating. Isang bente minutos lang din ang layo ng sitio Masinloc sa mismong bayan. Hindi naman ako nakaramdam ng pagod o nabagot sa tagal ng biyahe.Hindi din kamahalan ang pamasahe ko. Tanging sling bag lang ang dala ko na naglalaman ng mga personal na gamit bilang babae at ang aking cellphone. Hindi na ako nagaksayang mag-ayos pa. Matapos manipelyo at suklayin ang buhok ay dumeretso na ako sa abangan ng bus.Pagbaba ko ng bus ay sumakay pa ako ng traysikel papuntang looban. Papasok pa kasi ang bahay ni Crystal at mabaku-bako pa ang daan.Agad akong sinalubong ng yakap ni Liza nang matanaw ako buhat sa malayo. Naramdaman ko agad ang pag-alala na nasa loob nito habang higpit ko siyang yakap. Hinaplos ko pa ang likod niya para pagaanin ang loob nito."Tahan na. Ikaw na din ang maysabing okay lang si Crystal di'ba?" Mahinang saway ko."I know." Mahinang tugon nito habang nananatiling nasa balikat ko ang

LizaHindi ko alam kung ano ang itinatagong problema ni MJ pero kitang-kita ko buhat sa malayo na nagpahid ng luha ang kaibigan namin. Nakatalikod siya sa gawi ko pero alam na alam ko ang kilos niya kahit hindi man tuwirang makita ko na ginawa niya ang bagay na iyon.Bilang isang kaibigan na palagi niyang kasama at kausap, halos alam na alam ko na ang bawat galaw ng mga mukha niya. Palagi ko siyang tinatanong kung okay lang, ina-update kong kumusta na, kung kumain na ba o maysakit. Palagi kong iniisip kong baka napano na siya o wala ba siyang sakit. Daig ko pa nga ang maging boyfriend niya e. ‘By the way, speaking of boyfriend. Lahat lang naman iyon ay ginawa ko dahil sa pakiusap ni Mr. Jarred Lloyd Villagracia. Pinakiusapan niya akong alagaan si Shella Mae aca Mj sa abot ng aking makakaya. Noong una ay tumanggi ako sa proposal nito, dahil kahit sabihin man nito o hindi ang bagay na iyon ay kasama na sa pagiging kaibigan ang pag-care, support at pagalalay sa mga kaibigan sa lahat ng