KINAKABAHAN naman akong lumingon sa likod dahil alam niya ang totoo kong katauhan ngunit napangiti ako kung sino ito."Tatanggapin mo ba o hindi?"Tinanggap ko naman ang kanyang kamay. "Oo naman, Maestro Estefanio!"Napatili ako upang matawa siya saka dinala ako sa dance floor. Sadyang napakalambing ng musika ng orchestra."Nakakatouch naman Maestro! Importante pala ako sa buhay mo, ako rin Maestro! Sobrang importante ka rin sa buhay ko.""Oo naman! Ngunit madaya kayong mga kababaihan," he pouted. "At bakit naman Maestro?""Kaming mga kalalakihan ay tatlo lang pwede namig maisayaw, kayong mga kababaihan ay depende sa magyayaya sa'yo. Kung sampu ang nagyaya sa'yo ay maaari," reklamo niya."Gusto mo kasi maraming chix kang maisayaw?" I grinned."Ganyan ang tingin mo sa akin, iha?!" bulyaw niya, mas lalo naman akong natatawa."Parang gano'n na nga!"Ang buong sayaw namin ni Maestro Estefanio ay puro katatawanan at asaran. Mas lalo siyang naaasar nang sinabi kong tinuturing ko siyang pan

DUMAAN muna kami saglit sa bahay para kumain, pagkatapos ay naririto muli kami sa kalesa patungong Aethelmagia. Alas dyis pa ng umaga ang pasok namin kaya may dalawang oras pa akong matulog pagdating ko roon."I-explain mo nga sa akin ng mabuti kung paano mo nakausap sina Arabella at ang kanyang tatay sa pagliban mo sa kasunduang kasal? Just making sure!"Napaisip naman siya."Dumiretso muna ako sa kanyang ama at nag-usap ng masinsinan. Si Sir Aliergo ay ang tumayong ama nang mag-isa akong namuhay rito sa Salamanca kaya malaki ang utang na loob ko sa kanya. Dumaan ang taon, nakikita niyang ako raw ang papalit sa kanya bilang Punong Konseho balang araw kaya't napagdesisyonan niyang maging anak ako sa papel bilang maging asawa ng kanyang anak na si Arabella na siya ring matalik kong kaibigan. Dati, pumayag ako sa kasunduang kasal dahil bukod sa personal na hiling ito ni Sir Aliergo, prayoridad ko rin na makakuha ng mataas na posisyon sa Konseho para makuha ang hustisya kay Lolo Ompong.

AGAD akong yumuko nang lumingon siya sa direksyon ko. Ilang sandali pa ay narinig ko ang kanyang hakbang patungong wishing well. Kinuha ko ang pagkakataong iyon makita kung sino siya.Bago siya tumalon sa well, nakangising tumingala siya sa bintana ng aking kwarto. Kahit nakasuot siyang kapa, hindi niya pa rin maitago ang suot niyang uniporme ng Aethelmagia. Mukhang kaedad ko palang siya sa panahong ito. Tumigil ang mundo ko nang makilala ito. I felt tears welling up in my eyes again because I finally got to know who is the culprit. Siya ang mitsa ng lahat ng masasalimuot na nangyari sa buhay ko. Gusto ko siyang saktan, gusto ko siyang alisan ng kapangyarihan at gusto kong umiyak siya sa sakit ngunit hindi ako makagalaw sa aking kinatataguan. Animo'y namanhid ang aking katawan sa sobrang pagkamuhi sa kanya."Masaya akong makilala ka, Artemis," nakangising aniya saka tumalon na sa balon.Doon ko napagtanto na hinayaan ko lang siyang gawin ang mga ito sa buhay ko kaya't hindi ako nagd

"ILANG ARAW ka ng ganyan, Artemis! Pumapayat ka na nga oh, may malaki ka bang problemang kinakaharap?" nakangusong tanong sa akin ni Kriselle.I simply shrugged. "Wala! At dati na akong payat hindi tulad ninyong dalawa..." Kantyaw ko upang kurutin nila ako sa sobrang inis. Natawa na lang ako na parang hindi nasasaktan. Simula ng gabing iyon, nawalan na ako ng gana sa lahat. Unti-unting napapabayaan ko na ang aking sarili. Hindi rin ko nagkakaroon ng pagkakataon para harapin si Arabella. I'm not sure why, but it seems like she is prolonging my agony and remorse. Pagkatapos naming kumain ay dumiretso kami agad sa gilid ng lawa ng Burks dahil dito magaganap ang pagsusulit sa asignaturang Duwelo, ang Codo Honoro. Nakasuot kami ng PE uniform Aethelmagia version. White cotton long sleeves on top and white oversized pants then slippers made of abaca. We look like the Engkantos who were chasing Mika in T2 movie. Samantala, sinalubong naman kami ni Janus. "Mukhang hindi ka handa, Artemis

"BAKIT ang lambot?" Wala sa sariling wika ko habang kinakapa ang higaan. Sabay bukas ng aking mga mata, doon ko rin napagtanto na nasa isa akong magarbong kwarto. Yung kwarto ng mga royalties na napapanood ko sa mga movies. W-wait. What the hell.Mabilis akong napabalikwas sa kama at hindi ako nagdalawang kumaripas papuntang pintuan."Buksan niyo ang pintong ito!"Sumisigaw man ngunit hindi ko mapigilan na maluha-luha. I noticed that my dress was still the one I wore on Maestro's birthday."Sandali..."Tinigil ko muna ang pagwawala upang alalahanin ang mga nangyari at kung paano ako napunta rito.Dumaan ako sa isang hagdan kung saan sina Jandel at Prinsipe Jensen tumungo. Nandito na naman sila sa mini library. Buti na lang na walang bantay silang kasama this time para malaya kong marinig ang kanilang usapan.Napangiti ako dahil rinig na rinig mula rito sa labas ang kanilang usapan. Hindi ko na kailangan silipin sila."Ang tigas tigas talaga ng ulo mo, Jandel! Hindi mo sinusunod an