Maeve’s POV“Masakit ang tiyan ko,” sambit ko sa kaniya. “You already said that earlier, Alipin,” aniya na napakibit pa ng balikat sa akin. We are going to have shoot in my brother’s company. He’s a brand ambassador doon. Nakailang palusot na ako at ayaw niyang magtungo kasama si Ms. Juliana. The idiot even said that I was my brother’s mistress. Medyo tanga rin. Hindi ata alam ang apilyedo ng kapatid ko. “Why? Are you guilty for being a mistress? As you should,” aniya kaya masamang tingin ang ibinigay ko sa kaniya. “I already said I’m not. Tigil-tigilan mo ako, Juan Diego at baka hindi kita matantiya,” ani ko. Nag-make face lang naman siya kaya napapikit na lang ako. Ramdam na ramdam ko ang kaba habang papalapit kami sa lugar. I wasn’t my normal self until we got there. Hindi ako mapakali. Kahit malabo namang manood ng shoot ang kapatid ko. He doesn’t have any interest with that. Or not? Ano nga bang alam ko gayong ang tagal na nang huli naming pagkikita. Wala ako sa sarili nang

Maeve’s POV“You are going to shop again? Kabibili mo lang ng sandamakmak na laruan para kay Maverick. Hindi niya rin ‘yan magagamit,” sambit ko sa kaniya kaya napakibit siya ng balikat doon. “Of course, I’ll buy my kid a toy. Wala ako sa tabi ng anak ko ng ilang taon because of certain someone na tinototoong buhay ang taguan ng anak,” aniya kaya hindi ko mapigilan ang mapabuntonghininga. Ito na naman kami sa kaniyang linyahan. Lagi niyang nadadala sa ganiyang linya kaya wala akong choice kung hindi ang hayaan na lang ang siya sa mga gustong bilhin.Agad kong nakita ang dami ng mga kilalang tao na lumalapit sa kaniya nang magtungo na kami sa mall. They are all flocking around him. I know that he is that popular. Sa labas lang naman ‘yon dahil sarado na ang loob kaya malaya rin talaga siyang naka-shopping kalaunan. Ang dami na namang nakasunod na cart sa kaniya. Kulang na lang ay bilhin niya lahat. He just bought a lot. Halos sa aming dalawa ‘yon ni Maverick. “Just let it. Ayaw ko n

Maeve’s POVKampante ako na walang dadalo sa pamilya ko sa event na ito. Dahil noon, kahit malalaking vrand o ‘di naman kaya’y mga kilalang tao ang nag-iinvite sa kanila, hindi sila dumadalo. But right, years already passed by. I changed, they surely did too. Panay ang buntonghininga ko kaya kahit hindi nababakante si Juago, napapatingin siya sa akin. Hindi niya nga lang ako nagagawang kausapin dahil sa dami ng nakikipag-usap sa kaniya. Even when the event started, dinadagsa pa rin lalo na ng mga babae. Well, he was surely woman’s taste. Kahit nga hindi ko siya kilala noon, I got attracted with him for that night. Napakibit na lang ako ng balikat doon. Nang makaupo lang kami sa table na para sa kaniya, doon lang humupa ang mga tao. “You look like you want to go home immediately,” puna niya sa akin. Bahagya pang naningkit ang kaniyang mata. “That guy again, huh?” he said before rolling his eyes at me. Napansin ang tingin ko sa kabilang table. Another VIP one. Naroon si Kuya Mau. Ni

Maeve’s POV“You can order and do some activities while I’m having fun. I’ll pay,” Juago said habang dalawang babae na ang kaakbay habang nakaupo sa sofa rito sa clubhouse. May dadagdag pa na may dala-dalang wine. It looks like they really miss him a lot and even if Juago told them that he already have son, they don’t care as long as he is not married. “Sabi mo ‘yan, huh?” Agad kumurba ang ngiti sa labi ko nang sabihin ni Juago ‘yon. Well, I miss going around places like this too. I’ll be really doing what he said. Kita ko ang paglaho ng ngisi sa kaniyang labi. Napalitan ‘yon ng simangot. Hindi ko mapigilan ang ngisi sa aking labi at tinalikuran siya. “Where are you going?” tanong niya agad kaya panandalian ko siyang nilingon. “To have fun?” patanong ko na saad sa kaniya. “Yes, you should but just around me. Baka may iutos ako,” aniya kaya agad napataas ang kilay ko. “At ano naman ‘yon? Alisin pants mo so they can touch you—” Agad ko nang pinutol ang sasabihin dahil sa talim ng

Maeve’s POV“Your name is Maeve? I think I heard about you! Did you compete on nationals. Tolentino, right? The one who won 2 gold medal in skating?” tanong sa akin ng kalaro ko rito sa bilyaran. Napatingin ako sa kaniya roon. Nagkibit lang din ng balikat because I almost forgot about being a gold medalist. Kita ko ang kuryoso sa kaniyang mukha but he smiled at me lang din. “The one who’s good in every sport,” sambit niya pa at bahagyang napaisip. “Tagal mong nawala! Sayang ‘yong last mo. You suddenly quit. Did you got injured?” Napatikhim ako dahil kilala nga talaga ako nito. “Not really. I just got something more important to do,” saad ko bago sinipat ang bola. Napangisi ako when I click it and it easily enter. Some of the people watching us clap. As if nasa auction dahil ang classy pa ng mga palakpak. Ang lalaking kalaro ko’y nakangisi rin. “Not bad,” he said kaya napatawa ako nang mahina. Well, he is good. Mukhang player talaga ng bilyar dahil sa kaniyang form at pati na rin