HINDI pumasok si Aj sa araw na 'yon. Tinawagan niya ito pero naka-off ang cellphone nito. Kaya si Anthony na lang ang tinanong niya. Sinabi nito na may importante raw inasikaso. Hindi man lang marunong magsabi, mabut ati wala itong meeting ngayon.Napatingin siya sa wrist watch na suot, mag-alas kwatro na pala, wala naman siyang masyadong trabaho. Nang marinig niya ang pagtunog ng private elevator ay napadako ang tingin niya rito.Baka ang boss niyang hambog ito.Ngunit mali siya dahil si Anthony ang sakay nito. Papalapit ito sa kanya na tila 'di mapakali."Good afternoon, Sir Anthony," bati niya rito. Kapag nasa opisina ay pormal sila.Tipid itong ngumiti. Parang may kakaiba rito."Ah, Sandra..." panimula nito. Nanatili naman siyang walang imik at hinihintay ang susunod na sasabihin na mukhang 'di masabi-sabi.Nang lumipas ang ilang minuto na hindi pa ito nagsasalita ay siya na ang nagtanong, "May kailangan po ba kayo?" Tiningnan siya nito pero mahahalata ang pagkabalisa na nagpapaka

NAKASAKAY na si Sandra sa company car na maghahatid sa kanya sa mansion ng boss niyang herodes. Nagulat talaga siya nang makitang tumatawag ito. Aaminin naman niya na sobrang na-miss niya ito.Pero ang walang hiya imbes mangamusta puro tanong sinalubong sa kanya parang ewan! Wala pa rin pinagbago. Akala niya sa pagkawala nito ng isang linggo ay may mabuting espiritu ang sumanib dito. Pero wala! Wala! Wala!"Nandito na po tayo ma'am." Kalabit sa kanya ni Kuya Jaime. Kanina pa yata sila nakahinto at dahil naglalakbay ang kanyang isipan ay hindi niya ito napansin. Napilitan tuloy siyang kalabitin.Nakakahiya!"Ah, opo, salamat po Kuya." Mabilis siyang bumaba sa sasakyan. "Hihintayin n'yo po ba ako?" tanong niya pagkababa."Hindi na po ma'am, sabi rin kasi ni Mr.Villaflor na iwanan ko na po kayo rito," magalang nitong sagot.Napatango na lang siya at pinaalis na ito.Ano na naman kaya ipapagawa ng lalaking 'yon?Nakabukas naman ang napakalaking pintuan na tila aabutin ng sampung taon ang

KAPWA sila naghahabol ng hininga ng maghiwalay. Tinitigan niya si Aj. The man she loves."Take me now, baby boy." Panggagaya niya sa tawag nito sa kanya. Kinagat niya pa ang ibabang labi upang akitin ito lalo.She's ready to surrender.Level 3 na eh, haha.Kita niya nag-apoy ang mga mata nito.Walang sabi-sabing hinalikan niya muli ito na tinugon naman agad. Nakakaadik ang labi nito. Tila isang drugs nga na nakakawala sa sarili. Dahan-dahan siya nito inihiga. Huminto ito sa paghalik sa kanya saka siya tinitigan."Are you sure baby girl?" paninigurado na tanong nito."Ayaw mo ba?" taas kilay niyang tanong din. Nanlaki ang mga mata niya nang makarinig na tilang pinunit na tela.At hindi nga siya nagkamali.Ang herodes winarak ang nighties niya."What the f*ck baby boy! Baka hanapin ng mommy mo 'yan. Wala akong pambayad d'yan," naiinis niyang sabi rito.Ngumisi ito. "I can buy you a lot of it baby girl," pagkasabi no'n ay muli siya nito hinalikan. Bumaba ang halik nito sa may leeg niya, p

KANINA nang magmulat ng mga mata si Sandra ay puting kisame ang sumalubong sa kanya. Pilit niya inaalala kung anong nangyari. Ang natatandaan niya ay ang pagsuko niya sa kanyang pinakaiingatang perlas.Inilibot niya ang mga mata at nakita niya si Sammy na hawak-hawak ang kanyang kamay. Kasabay nang pagbukas ng pintuan at iniluwal si Aj kasama ang mommy nito. Kita niya ang pagbakas ng iritasyon sa mukha ni Aj habang nakatingin kay Sammy."Baby, are you alright? What happened?" tinig ni Sammy na bakas ang pag-aalala."I want water," 'yon ang lumabas sa kanyang bibig. Tila kasing uhaw na uhaw siya. Mabilis naman nakalapit si Aj sa kanya. Pero masama ang tingin kay Sammy na ngayon ay inaalalayan siyang uminom.Pagkatapos niyang uminom ay nagsalita si Aj. "You can go now! She is fine and I can take care of my girlfriend." Nagulat siya sa sinabi nito na pinagdiinan pa ang salitang girlfriend.But Sammy will be Sammy.Ngumisi ito. "Oh, really? Can you? Tingnan mo nga nag-stay lang sayo ng is

NAKAUPO ngayon sa may sofa si Sandra habang nanonood ng TV. Naihatid na siya ni Aj sa kanilang bahay. Halos ilang araw rin siya inalagaan nito. Nang malaman niyang laceration ang dahilan ng pagkaka- ospital niya ay halos gusto niya pilipitin ang alaga nito. Walang hiya talaga!Pero bumawi naman talaga ito sa kanya. Sa pananatili niya sa poder ng nobyo ay para siyang isang prinsesa na pinaglilingkuran ng kanyang prince charming.Talagang alaga siya kulang na lang ito na magpaligo sa kanya. Masyado kasi guilty ang mokong. Ayaw pa nga siya nitong ihatid kaso wala naman ito magagawa. Sinundo na siya ng kambal at miss niya na rin naman ang mga ito.Akala niya ay magjugjugan sila kanina nang binuhat siya nito papunta sa kawarto. Buti na lang ay hindi pala."Sus! Nanghinayang ka? Landi!" sigaw ng isip niya.Medyo lang naman. Pero ayaw niya rin muna, 'no! Baka sa ospital na naman siya mauwi. Naudlot din ito sa pagkukwento sa nakaraan pero masaya siya dahil nagtiwala na ito sa kanya.Hindi pa b