CHAPTER 10: The Confession « Tin Point Of View » Kinabukasan ay maaga akong nagising, sobrang sakit ng ulo ko at ng buong katawan ko, I felt someone is staring kaya dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko, at gano'n nalang ang gulat ko ng isang naka topless na lalaki ang nakatingin sa akin. Mabilis akong bumangon ng napagtanto kong hindi ko pala kwarto 'to, this room is diffidently not my room. “You got drunk last night, and I brought you here at my condo. I didn't do something.” siya habang pinupunasan ang basa niyang buhok. Tumango ako sa sinabi niya kasi alam kong hindi niya naman talaga kayang gawin iyon sa akin, lalo pa't lasing ako. I know Larson very well, know him very very well. “By the way, I'm Larson Agustin.” Lumapit ako sa kaniya at nag pakilala rin. “Tina, just call me Tina.” nag shake hands kami at pagkatapos 'nun ay agad din akong lumayo ng kaunti. Bago pa ako tuluyang mamatay sa kilig sa kaloob-looban ko ay muntik ko nang makalimutan si Acey, Hala patay si A

CHAPTER 12: TRUTH OR DARE« Acey Point Of View »Pasado alas-kwatro na nang hapon ng napag-desisyonang bumalik na nina Kamber at Wendy sa dorm nila. The savage4 was still here. Ipinagluluto pa kasi ni Larson ang pinakamamahal niyang si Tin, for the dinner daw.Nakita ko naman sa perhaps version ko si Gabriel at si Gustav na naglalaro ng kung ano sa mga cellphone nila, habang si Damon ay nanatili lamang nakapikit simula pa kanina.Napakagat ako sa ibabang labi ko nang maalala ko ang eksina kanina.« FLASHBACK »Pina-ikot na ulit ni Gutav ang bote at tumapat naman ito sa akin. At ang katawan naman nito ay tumapat kay Damon.Kamalasan nga naman oh. Bakit ako pa?“T or D?” maikli nitong tanong. Palihim akong napa-irap. Kahit kaylan talaga oh, kunti nalang talaga at masasapak ko na 'to.“Truth!”“Tsk! Weak, mag dare ka.”Aba't!Hindi ko alam kung ano ang balak niya pero sige, mag da-dare ako!“D-Dare. Sige dare ako!” matapang kong sagot.Ang ayaw ko sa lahat ay sinasabihan akong weak. Baki

CHAPTER 13.1: Continuation Naalingpungatan ako dahil sa pagsakit ng kalamnan ko, tumayo ako mula sa pagkahiga ko sa kama nang bigla kong naalala si Damon.Ano kayang nangyari sa kaniya? Bakit gano'n nalang ang reaksiyon niya ng makakita siya ng dugo? Si Gabriel? Bakit siya tumakbo at umakto ng gano'n? Pati si Larson at Gustav? Bakit gano'n? Ano ba sila?“Alam kong iniisip mo sila, pero sana huwag kanang mangialam pa. Madadamay lamang pati buong angkan mo.”Napabaling ako sa pinto ng dorm namin at do'n nakita ko si Darwin. Inilipag nito ang dala nitong basket na puno ng mga prutas at ngiting tumingin sa akin. “Benz wants to see you, but something happened kaya ako nalang ang pinapunta niya,” aniya.“Bakit?” alam kong nagtataka siya sa sinabi ko kaya nagpatuloy ako. “Bakit sila umaakto ng gano'n? Anong mayro'n sa dugo at gano'n nalang ang reaksiyon nila?” “Ewan, pero kung ako sa 'yo, hindi nalang ako makikialam pa,” tugon nito at binigay sa akin ang binalatan niyang orange.Tininggap

CHAPTER 15: FRIENDSHIP OVER?« Acey Point Of View »Naalingpungatan ako dahil sa liwanag na nag mula sa binta ko. Hindi ko pala nahawi ang kurtina sa binta kagabi. Bagot akong tumayo at sumilip-silip, baka kasi nandyan lang sa tabi-tabi si Tin. Oo nga't nagtatampo ako, pero very very lite lang naman, noh. Gusto ko lang e-test si Tin, ano kayang gagawin niya? Bibilhan niya kaya ako ng ice cream? Or itre-treat niya kaya ako ng samgyeopsal? Napailing nalang ako, maloko talaga ako minsan. Tumayo nako at tumungo sa kusina, pero wala roon si Tin, wala rin ang pares ng sapatos niya ng tinignan ko sa lalagyanan ng mga sapatos namin. I looked around at tangin isang sticky note na kulay plink lang ang nadikit sa mesa.Kinuha ko ito at binasa ang nakasulat. “Alam kong wala akong kasalanan sa 'yo, pero if mayro'n man akong nagawang mali, e 'di sorry, peace na po, hehe…” basa ko sa nakasulat, natawa ako dahil ang cute lang, may pa notes pa si madam, eh.Hindi ko nireply-an ang sulat niya kunwari n