SAMANTHA GABRIELLEBumaba ulit ako sa sala pagtapos kung mag-ayos ng sarili ko nakita kong nakaupo si Shaine at Sarah sa magkaharap na pang-isahang sofa. Nanunuod ng tv habang kumakain ng pizza. Si Ezekiel naman ay tahimik lang na nakikinuod sa pinapanood ng dalawa."Ate! Pizza, ang sarap." Alok sa akin ni Shaine ng makita niya ako, kumuha naman si Sarah ng isang slice ng pizza at ibinigay sa akin pero tumangi ako dahil sa busog na ako."Busog pa ako eh, teka ready na pala ang guest room na tutuluyan niyo." Sambit ko at na upo sa armrest ng kina-uupuan ni Sarah.Wala na kasi akong nakikitang vacant seat dahil nakataas ang dalawang paa ni Ezekiel sa mahabang sofa."Hmm... Ate dito ka, gusto kitang katabi." Reklamo ni Shaine na siya namang ikinatawa ko na ikina-iling ni Sarah at kumapit sa braso ko."Hindi, dito lang si Ate." Binilatan niya si Shaine.Sumimangot naman ito, nahagip ng mata ko na nakatingin sa akin si Ezekiel kaya bahagya akong ngumiti sa kaniya, bago nag-iwas ng tingin.

REM EZEKIEL CLOUD I WONDER why Gab didn't use my money. I thought she's using credit cards pero hindi I check all of her accounts even her credit cards para bayaran pero wala. Hindi niya ginagalaw ang pera na inilagay ko sa ATM niya, iyong cash na ibinigay ko sa kaniya hindi niya ginalaw kung saan ko nilagay. Nakapag-tataka na meron siyang ginagastos na pera pero walang bawas lahat ng binibigay ko sa kaniya iyon pala dahil sa nagtatrabaho siya. No fucking way, this can't be.Fuck it. I really can't believe that she's doing this, damn! Sinabi niyang hindi siya hihingi sa akin, bigay ko 'yon sa kaniya at responsibilidad ko na bigyan siya, Fuck! She's working as a waitress? Like shit! This can't be."What's with that face, Buddy?" Kaagad akong napalingon sa pintuan at nakita kung pumasok doon si Rev."What are you doing here?" I frustrated brush my hair using my hands."Problem?" I glare at him."Wala ka bang balak na sagutin ako ah? Gago!" Naiinis na sigaw ko kay Rev."Ow... Timing

REM EZEKIEL CLOUDFIVE YEARS LATER..."Come in," Sambit ko.Ano na namang kailangan sa akin ng Gelo Garcia na 'to?Pagkapasok ko sa loob ng opisina, ibinaba ko ang folder na hawak ko. Inilibot niya ang kaniyang paningin sa loob ng opisina ko at nakatutok siya sa mga pinsan ko."What's brought you here Mr. Garcia?" I formally asked without looking at me."Is that what you treat your visitors? Look, hindi naman ako pumunta rito para makipag-away,'' I smirked but still I don't look at him.''So you are here to be friends? Sorry, but I am not a friendly person,'' I coldly answer.''Don't worry, I don't want you too to be my friends. Look Mr. Mendoza pumunta ako para balaan ka, hindi ako criminal para pa sundan mo ng pa sundan! Sa susunod na makikita ko pa ang mga taohan mo na nakasunod sa akin hindi ako magdadalawang isip na ipakulong ka!'' Dinuro niya ako.Tumayo ako upang harapin siya.''Ang lakas ng loob mong pagbantaan ako, but thanks. I loved threatened. Kung wala ka ng sasabihin mak

SAMANTHA GABRIELLE ISANG LINGGO na ang nakalipas mula ng muli kaming magkita ni Ezekiel. Wala kami naging maayos na usapan lalo pa't nasa harap kami ng anak ko. Ayaw ko kasing mag-away kami sa harap ni Ram lalo pa't nakita ko sa mga mata niya ang saya ng makilala niya ang kaniyang ama. Hindi ko rin maipaliwanag ang nararamdaman ko ng magkita kami, sa ilang taong nakalipas bakit ganu'n na lang siya ng magkita kami?Nakita ko sa mga mata niya na hindi siya nagulat ng ipakilala ko sa kaniya si Ram. Hindi ko rin nakita sa mga mata niya ang panunumbat sa ginawa kung paglayo sa kaniya ng anak namin.Mabilis akong bumaba ng kwarto ng marinig ko ang door bell. Nakangiti kung tinungo ang pinto at binuksan iyon."Anong ginagawa mo dito?" I irritated asked as I saw Ezekiel outside the door. Nawala ang ngiti sa labi ko ng bumungad sa akin ang pagmumukha ni Ezekiel. Seryosong-seryoso itong nakatingin sa akin kaya inirapan ko siya.Alam ko na naririto siya para kay Ram pero wala ngayon ang anak

Samantha Gabrielle Point Of ViewNAGSASAMA na kami ni Ezekiel sa iisang bahay. Hindi na rin ako natuloy sa pagbalik sa Singapore dahil hindi niya ako hinayaan na umalis.He's working my forgiveness for almost a months. He start to court me again that I'll never expect that he will. Ginagawa niya ang lahat para muling makuha ang pagtingin ko sa kaniya.We're okay just like a happily family."Ezekiel, are you drunk?" Kunot-noong tanong ko sa kaniya ng akmang hahalikan niya ako naamoy ko kasi ang hiningga niya amoy alak siya.Tiningnan niya ako sa mata na para bang nags-sorry siya. "A little, I'm sorry..." Mahinahon niyang sabi at nag-iwas ng tingin sa akin, ngumiti ako at hinalikan ko siya sa pisngi."Don't be, just make sure na makakauwi ka ng ligtas kapag umiinom ka," Bilin ko sa kaniya na ikinangisi niya ng nakawan ako ng halik sa labi. "Thanks Love." Tinabihan niya ako sa sofa at yumakap mula sa tagiliran ko habang nakasiksik sa leeg ko ang mukha niya at naramdaman kong hinahalik