"Stop calling my fiance!""My fiance!""My fiance...."Umalingawngaw sa aking tainga ng paulit ulit ang boses ng babaeng iyon sa tawag na nagpakilalang fiance ni Cole, dahilan para magising ang diwa ko. Napahawak ako sa dibdib kong parang tinutusok ng ilang libong karayom sa sobrang sakit. Pinahid ko ang luhaang mga mata nang mapansin ko ang swerong nakakabit sa isang kamay ko.Taka akong napalinga sa paligid at agad na napagtanto na nasa loob pala ako ng kwarto ng isang ospital. At hindi lang basta ospital kundi pribadong ospital pa dahil mag- isa lang ako sa malawak na kwartong ito na may aircon pa."Sino kayang nagdala sa 'kin dito? Paano ako magbabayad nito?" Nababahalang tanong ko sa sarili dahil natitiyak kong mahal ang kwarto rito. Imbes na matuwa na may tumulong sa 'kin ay dumagdag pa ito sa problema ko.Pilit kong inaalala sa isipan ang nangyari bago ako nawalan ng malay. Napasinghap akong napahawak sa ulo ng maisip ang kagagahang ginawa ko. Napayuko akong sinapo ang maliit n

Buong magdamag akong nanatili sa unit ni Cole. Kahit galit ako at nasasaktan ay umasa pa rin ako na baka uuwi siya o baka kunin niya man lang yung mga gamit niya na naiwan dito nang sa gayun ay makapag- usap kami at marinig ko man lang ang paliwanag niya. Ngunit nabigo lang ako, ni maski anino niya ay wala na atang balak na magpakita pa.Kaya naman buong magdamag ko ring pinag isipan ang napakabigat na desisyon ko.Magang maga na ang mga mata ko pero minu- minuto kong pinapangaralan ang sarili na ngayon lang dapat ito, bukas o sa mga susunod na araw ay wala na akong luhang sasayangin. Kailangan kong magpakatatag at magpatuloy sa buhay alang alang sa batang nasa sinapupunan ko."Ze nagdala ako ng pagkain, kumain ka na. Ang tamlay tamlay mo na. Nangangayayat ka pa." Nag- aalalang turan ni Mrs. Fuentes sabay lapag ng dala nitong pagkain sa mesa. Maaga itong nagtungo si unit ni Cole para kumustahin ang kalagayan ko dahil alam naman niyang dito ako natulog.Nanghihinang tango lang ang nagin

Nang makalabas sa inuupahang apartment ay pumara kaagad ako ng taxi. Maaga pa naman but I wanted to be early. Kaya maaga rin akong nakarating dahil hindi pa rush hour.Di ko maipaliwanag ang nararamdaman habang nakatayo sa harapan ng matayog na gusali ng five star hotel, ang 'Farris Diamond Suite' na pangalan pa lang ay halatang luxurious na.Hindi ko alam kung bakit bigla akong nakaramdam ng di mapangalanang emosyon habang humahakbang papasok sa loob. It's just weird. First time ko pa nga lang makatuntong sa gusaling ito but I already felt something unexplainable. Nagwawala ang puso ko sa di maipaliwanag na dahilan.Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga dahil baka kinakabahan lang ako, bago ako nagpatuloy sa paglalakad. Binati ko ang mga gwardiyang nakabantay at ganoon din ang mga ito sa akin. Nagpakilala akong aplikante kaya agaran din akong pinapasok sa loob matapos akong igiya ng mga ito sa unang hakbang na gagawin.Mangha kong inilibot ang mga mata sa loob nang tuluy

Excited at maaga akong pumasok kinabukasan dahil unang araw ito ng training ko sa hotel bilang Front Desk Receptionist. Kailangan kong ipakita na deserving ako at di nila pagsisisihan ang paghire sa akin.At yung tungkol sa nangyari kahapon ay di ko nalang inisip pa. Masyadong malawak ang Maynila para muli kaming pagtagpuin ng lalaking di ko rin naman nakita ang mukha.Sinalubong ako ng isang staff at dinala sa opisina ng HR na si Mrs. Lilibeth Tizon, na siyang nag interview din sa akin kahapon. Ipinakilala nito sa 'kin ang isang staff na siya raw magtatraining, si Ms. Jessa, na tantiya ko'y kaedaran ko lang. Yun nga lang ay mukhang mataray ito at di man lang ngumingiti habang hinahagod ang kabuuan ko ng mapangmatang tingin."Nextweek na mananatili rito ang bagong CEO kaya kailangang makabisado mo ang trabaho sa loob ng isang linggo. Bawal ang tanga at lampang mga tauhan sa mamahaling hotel na ito. Understood?" Nakataas ang kilay na paliwanag nito sa akin nang makalabas kami sa opisina

Nagkapalagayan agad kami ng loob ni Rina kahit ngayon lang kami nagkasama. Palakwento ito, naikwento na nga ata niya ang buong talambuhay niya kaya hindi ako naboboring habang naglilinis. Sandamakmak kasi ang lilinisan namin na kinailangan pang pakintabin para sa paghahanda sa welcome party sa darating na Sabado."Pagkatapos natin dito ay doon na tayo sa reception area kung saan gaganapin ang pawelcome party ng anak ni Sir. Cris. Iba talaga ang mayayaman ano, may paparty pa na ganoon samantalang tayong mahihirap eh hirap pang ecelebrate ang birthday party." Anito habang nagkukuskos kami ng comfort room na sinang ayunan ko naman.Napakwento na rin kasi ako tungkol sa hirap ng buhay ko, lalong lalo na noong nawala ang nanay ko. Sa kung paano ako nagporsige sa pag- aaral, nabuntis, itinakwil ng sariling tiyahin kaya't nagtrabaho ako hanggang sa nakapanganak at nag aral ulit kaya mas lalo itong bumilib sa akin.Nasa kalagitnaan kami ng paglilinis habang nagkukwentuhan nang biglang bumukas