Sa totoo lang, hindi ako natatakot na hanapin ako sa party. Ang kinatatakot ko, ay ang itsura ni Reyman ngayon. Seryoso itong nagdadrive. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin, pero iisa lang ang nasa isip namin. Ang makalayo sa lugar kung saan pinahihirapan ang mga puso naming pareho."NASAAN ang anak ko?!" galit na tanong ni Mario. Walang makasagot nang katanungan kaya ibinalibag nito ang nahawakang baso. "Hayop ka Reyman! Manang-mana ka talaga sa Ama mo!" bulyaw nito na kinatakot naman ng mga bisita."Ninong, calm down! Hindi magagawa sa akin ni Reyman na traydorin ako. Kilala ko siya, at kaibigan ko siya. Siguro'y may dahilan siya kaya nawawala silang dalawa," ani Miguel sa kanyang Ninong na nagwawala."Tama ang anak ko pare, huwag muna tayong mambintang. Hindi natin hawak ang utak nilang dalawa. Saka, hindi naman magkakilala ang dalawa hindi ba? Kaya bakit naman gagawan ni Reyman ng masama ang anak mo?" dagdag naman ng Ama ni Miguel.Nagngangalit ang mga ngipin ni Mario, na t

"Humarap sa akin si Reyman at tinitigan ako sa mata. Kaya napatungo ako pero hinawakan niya ang baba ko bago nagsalita." "Huwag ka nang mangamba, dahil hindi ka na pakakasal sa hindi mo mahal," anito kaya napatingin ako sa mata niya. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa sinabi niya. Obvious naman hindi ba? Na hindi ako nagpakasal kay Miguel, dahil hindi ko siya mahal, pero kay Reyman magpapakasal ako nang walang alinlangan. Kailangan pa bang ipagsigawan iyon?"Parating na sila," wika ng Papa ni Reyman na kasalukuyang pababa na nang hagdan.Kaya naman natameme na naman ako at hindi makapagsalita. Nahihiya ako sa Ama ni Reyman."Napakagandang bata naman nito iho, hindi na ako magtataka, dahil alam ko naman na noong bata ka pa ay magaling ka na talagang pumili. Hindi ako nagkamali na ampunin ka," saad ng Ama nito kaya muli na naman akong nagulat.Ampon? Ampon lang si Reyman? Kung ganoon, nasaan ang mga magulang niya? ISA lang ang dahilan ni Reyman, kung bakit sa kabila nang h

"Nagseselos ka ba kay Lyn? Siguro naman may karapatan akong gawin ito." Hinawakan niya ang pisngi ko at bigla na lang niya akong hinalikan sa labi. Dilat na dilat ang mata ko sa ginawa ni Reyman, at unti-unting napapikit dahil nakuha ko na ang inaasam kong halik.Ilang segundo na yata akong nakapikit, hind ko alam kung anong magiging reaksyon ko kung kikiligin ba ako o maiinis dahil saglit lang ang halik na iginawad sa akin ni Reyman. Nagmulat ako nang mata at nakita kong nakatitig pa rin sa akin si Reyman. Napamaang na lang ako sa kanya habang si Reyman naman ay ngumiti bago nagsalita."Diyan ka muna, lalabas lang ako para i-check ang emails ko," anito bago tumalikod na at umalis na nang kuwarto. Narinig ko ang pagsara nang pinto, saka lang ako nakahinga ng maluwag at nagpakawala nang malalim na paghinga. "Hi-hinalikan ako ni Reyman?" Kinapa ko nang daliri ko ang labi ko, ramdam ko pa ang init nang labi ni Reyman na kanina lang ay dumampi roon at siniil ako ng halik. Napakalakas n

"Paano ba akong hindi maiiyak, tingnan mo ang nangyari sa 'yo! Kamuntikan nang mawalan ka nang mukha." Natatawa itong kinabig ako kaya naman napatuon ako sa dibdib niya. "Okey lang ako, basta para sa 'yo, gagawin ko ang lahat." Mahinang sabi nito. Umaasa na naman tuloy 'tong puso ko, alam ko naman na lasing si Reyman, bukas ay limot na niya ang sinabi niya."Matulog ka na," sabi ko sa kanya. Pero imbis na sundin ako ay umupo ito at tinitigan ako. Nanatili lang naman akong nakatitig sa kanya, hanggang sa dumapo ang kamay nito sa pisngi ko, napapikit naman ako dahil sa mainit na palad niyang nakahawak sa akin. Pakiramdam ko, puso ko ang hinahaplos niya. "Reyman..." sambit ko sa kanya, at nang magmulat ako'y nakita kong palapit na ang labi nito sa akin.Tinugon ko ang halik na ginawad ni Reyman, hanggang sa maramdaman kong gumagapang ang kamay niya sa leeg ko, patungo sa balikat. Parang kinikiliti ang pakiramdam ko, lalo na at lalo pang lumalim ang paghahalikan naming dalawa. Hanggang

"May problema ba?" tanong nito na kinagulat ko ang bigla niyang pag-imik."Ha? Wala naman, ituloy mo lang iyan. Okey lang naman ako rito." Ngumiti ako sabay baling sa ibang bagay. Bakit ba niya naisipan na isama ako rito? Kung nasa bahay ako, marami na akong nagawa. Pinagseselos lang yata niya si Lyn e! Well, nagawa naman niya, dahil kitang-kita ko na ngitngit na ngit git ito kanina sa galit.May kumatok sa pinto at makailang saglit pa'y bumukas iyon at bumungad ang assistant ni Reyman. Muli na namang napatingin ito sa akin."Sir, nagtawag po ang suppliers natin. Narito raw po siya ngayon sa Manila. Kung free daw po kayo ay sana'y gusto niyang makipag-usap sa inyo. May ilang bagay lang daw po siyang gustong sabihin."Sige. Sabihin mo, pumunta na lang siya rito sa office at dito na lang kami mag-usap." Tumango ito bago muling lumabas. "Ahm... ang dami mo pala talagang ginagawa rito huh, hindi ba nakakapagod iyan? 'Yung meeting dito, meeting doon?" "Hindi naman nakakapagod ang isang