CHERRY'S POVNagkatinginan kami ng asawa ko dahil pareho kaming hindi makapaniwala na si kuya Alfred ang boyfriend ni Carmie. Kahit ako ay nabigla rin. Iniisip ko tuloy kung wala bang alam si Carmie sa alitan ng dalawa at nakuha pa niyang maging boyfriend si kuya. Kung sabagay ay baka mahal naman nila ang isa't-isa. Inanyayahan na namin sila sa hapagkainan. Nakatingin sa akin si Kuya. Siguro ay nagtataka siya kung bakit kasama ko si Rico."Ikaw pala ang boyfriend ni Carmie, kuya. Gaano na kayo katagal?" Nakangiti na tanong ko sa kanya."One week na rin. Bakit ka pala nandito, Cherry?" Tanong naman niya sa akin."Dito ako nakatira—""May relasyon ba kayo? At bakit dito ka nakatira?" Nakakunot ang noo na tanong sa akin ni kuya."She's my wife," si Rico na mismo ang sumagot sa tanong ni kuya."Wife? Really?" Parang hindi makapaniwala na tanong niya sa akin."Mukha ba akong nagbibiro, Alfred?" Seryosong tanong ng asawa ko."Chiefy," tawag ko sa kanya sabay hawak sa kamay niya para pakalmah

RICO'S POVHindi ako mapakali dahil alam ko na nagtatampo na naman ang asawa ko. Hindi ko rin naman siya masisi dahil kagagawan ko rin naman ang lahat. Pinaramdam ko sa kanya na apektado ako tuwing nasa paligid si Alfred. Hindi ko lang kayang itago ang galit na nararamdaman ko tuwing nasa paligid siya.Wala na akong pakialam sa nakaraan namin pero bumalik siya sa buhay ko. Matagal ko ng kinalimutan na naging parte siya ng buhay ko. After he betrayed me ay babalik siya para magpakilala na boyfriend ng kapatid ko. Alam ko na may gusto siya sa asawa ko. Nakikita ko sa mga mata niya. Tuwing nakatingin siya kay Cherry at hindi niya ako maloloko dahil alam ko na ginagamit lang niya ang kapatid ko. At 'yun ang kinatatakutan ko ang agawin niya sa akin ang asawa ko. Lalo na ngayon may kinalaman siya sa kaso na hawak ko. I changed my work schedule. Ayoko na isabay pa niya ang asawa ko. Kapag masaya ako ay doon niya sinisira ang lahat sa akin. Hindi ko alam kung ano ba ang naging kasalanan ko sa

RICO'S POVI was happy when she decided to resign. Masaya talaga ako dahil sa totoo lang una pa lang ay ayaw ko na siyang magtrabaho doon. Sinabi niya sa akin na gusto niyang nagtrabaho kay Caye. Hindi ako pumayag dahil alam ko na may pangarap rin ang asawa ko. Alam ko na gusto niyang magtayo ng sarili niyang business. Isa sa nagustuhan ko sa kanya ay hindi siya umaasa sa pera ko. Nahihiya pa nga siya tuwing inaalok ko siya.Nagpaalam siya na pupunta sa bahay nila Caye at pinayagan ko naman siya. Sinundo ko siya after ng work ko. Pero habang nasa daan kami pauwi ay may biglang bumaril sa amin. Hindi ako makakilos ng maayos dahil kasama ko ang asawa ko. Hanggang sa tumawag ako ng back-up. Mabuti na lang at mabilis na rumesponde ang mga kasamahan ko.Nakita ko kung paano natakot ang asawa ko. Kaya habang bumaba siya ay bigla itong nahimatay. Pero nagulat ako dahil may tama siya ng baril sa tagiliran. Nataranta ako at mabilis ko siyang dinala sa ospital. Umiiyak ako dahil takot na takot a

CHERRY'S POVSa wakas ay magaling na ang sugat ko. Kahit ba magaling na ako ay dito pa rin ako sa bahay namin. Ayoko ko talaga na bigyan ng alalahanin si Rico. Lalo na ngayon ay busy siya sa trabaho. Nagtatampo pa nga siya dahil sa regla ako noong mga nakaraan. Para itong bata talagang nagpapalambing."Alam mo Cherry, ang swerte mo sa asawa mo." Biglang sabi sa akin ni ate Luzy."Opo, ate. Mabait at mapagmahal na lalaki si Rico. Alam ko rin na nais na niyang magka-anak kami pero hindi pa talaga kami biniyayaan eh. Pero alam ko na malapit na." Nakangiti na sagot ko sa kanya."Sa tingin mo matutuwa kaya siya kapag may anak siya?" Biglang tanong niya sa akin."Sigurado ako, ate. Mahilig siya sa mga bata lalo na sa mga inaanak niya. Malambing siya ate, hindi lang halata." Nakangiti na sagot ko sa kanya."Sana ganun rin ang ama ng anak ko. Kung sakaling ipakilala ko siya ay sana mahalin rin niya ang anak ko." Sabi nito sa akin."Mangyayari 'yan ate, karapatan din ng anak mo na makilala ang

CHERRY'S POVNabitawan ko ang phone ko at parang biglang tumigil ang mundo ko sa narinig ko. Pero kaagad rin akong nahimasmasan. Mabilis akong bumangon at hinanap ang wallet ko. Tumakbo ako palabas sa subdivision hanggang sa nakarating ako sa labas at pumara ako ng taxi papunta sa hospital. Wala tigil sa pag-agos ang mga luha ko. Sobrang bilis ng t*bok ng puso ko. Natatakot ako na iwan ako ng asawa ko. Natatakot sobra, kaagad akong dumiretso sa emergency room. Nandito rin ang mga kasamahan niyang pulis."Mrs. Chief," tawag sa akin ng isa sa mga kasamahan ng asawa ko ssabay abot ng jacket niya sa akin.Tinanggap ko naman ito at tinakpan ko ang dibdib ko. Sa sobrang pagmamadali ko ay nakapantulog pa ako. Dahil wala naman akong time para magbihis pa dahil mas mahalaga sa akin ang asawa ko. Nagsisisi ako na nakipag-away pa ako sa kanya. Dalawang oras na siya sa loob at hindi pa rin lumalabas ang mga doktor. Dumating si Kuya Luke at Carmie. Masamang tingin ang ipinukol sa akin ni Carmie.N