Buong weekend naging masungit sakin si Great. Hindi nga ako nakapasok nung Saturday, dahil hindi niya ako ginising o kinatok man lang nung umaga. At wala siyang imik pag lumabas siya ng kwarto at dinedma lang ako nung tinanong ko kung hindi niya alam na may pasok ako. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya after that night, pero ramdam kong parang galit siya sa akin. Kung hindi niya ako pinapansin, he would glared at me as if I did something unacceptable to him. I sighed. Hindi ko na lang masyadong iniisip yon. Wala naman kasi akong kasalanan at lalong wala akong maisip na dahilan para magalit siya sa akin. In fact, dapat ako nga ang magalit sa kanya kasi bigla na lang siyang nanghahalik at sa loob pa ng school premises! What if nahuli kami ng security guards? Bawal pa naman ang public display of affection don. For sure, masususpend kami or baka paglinis kamin ng CR! Ew! Matamlay akong naglalakad papunta sa classroom ko dahil wala pa akong kain. Hindi pa rin kasi ako pinapans

Natigil ako sa pagsubo nang bigla siyang naupo sa kabilang kabisera. “Trixie?” tanong nito. Tumingin ako sa kanya at nakita kon nakangisi na siya sa akin na para bang may nasabi akong ikinatutuwa niya. I squinted my eyes on him. “Aren't you going to meet her?” “Why would I meet her?” Gusto kong umirap pero pinigilan ko ang sarili ko. “Malay ko sayo. Magkasama nga kayo kanina e” Binalingan ko ang pagkain ko pagkasabi ko nun. I said it so casually kaya hindi ko inaasahan yung reaksyon ni Great. “Are you jealous?" He asked, all of a sudden. Napasinghap ako. Mabuti na lang hindi pa ulit ako kumakain, kung hindi, baka nabilaukan na ako! Agad ko siyang tiningnan ng masama pagkatapos. “Anong jealous?! Bakit ako magseselos?! Tayo ba?” Ang kapal ng mukha ng devil na to! Sobrang feeling! Bakit naman ako magseselos? Ano ba kami? Kasal lang naman kami sa papel at wala akong feelings sa kanya no! “We're married, so, technically and legally, we are,” he shrugged. Hindi ako nakaimik sinc

Namilog ang mga mata ko at napasinghap ng malakas nang marinig ko si Melissa. Then, the next thing I knew, she was already in front of me, mirroring my expression and looking equally shocked as me.“Honey, totoo? Kasal na kayo?!” she exclaimed once again. Hindi ko alam kung galit siya o ano. Pero mabilis akong natauhan at napalingon sa paligid dahil sa lakas ng boses niya. “Sshh! Wag mong isigaw!” pigil ko sa kanya. “Akala ko ba m.u pa lang?!” ayaw niyang magpaawat. Gusto kong takpan ang bibig niya at hilahin palayo. Pero naestatwa ako sa kinatatayuan ko nang marinig kong tumawa ng mahina si Great. “M.U? She told you that?” he asked, amused. Agad ko siyang sinamaan ng tingin. “Oo! She said m.u pa lang kayo!” sagot ni Melissa. My lips parted as I turned my head back to Melissa. “Wala akong sinasabi! You just assumed it!” “I asked you and you didn't deny it! Of course I'd assume it's a yes!” she retorted. Natahimik ako doon. Oo na! Kasalanan ko nga kasi inisip ko na mas okay n

Hindi ko na naalis ang kamay ko sa pagkakahawak ni Great. I was too shocked to even stop him from dragging me, dahil hindi ko ineexpect na sasabihin niya yon kay Trixie. Nakatulala lang ako sa likuran niya habang wala sa sariling naglalakad papuntang parking lot. We then stopped in front of an unfamiliar blue sports car which immediately made me snapped out of my trance. “Get in,” Great said as he opened the shotgun door. Napakurap ako ng maraming beses habang pinaprocess pa yung sinabi niya. Get in? Dito? Tiningnan ko yung kotse at napansin na iba rin yung brand kaya sigurado akong hindi ito yung kotse ni Great. Confused, I looked at Great only to see him scowling at me. “Don't tell me, you won't still seat there. It's brand new. No one has ever sat there yet and you're the first and probably will be the last person to ever sit there,” mahabang sinabi nito. He sound so angry pero hindi ko na pinansin yon dahil mas pinagtuunan ko ng pansin yung sinabi niya. “Brand new?” ulit

My head immediately snapped back at him after hearing his question. Am I free? Bakit niya natanong? Umiling ako kasi hindi naman ako gala at palagi lang naman akong diretso sa bahay pagkatapos ng klase. Maliban na lang kung magyaya dati si Marc na dumaan muna kami sa ice cream parlor o magdinner sa labas. “Good. I'll fetch you in your classroom,” sabi niya. Isasara na niya yung pinto kaya mabilis akong tumakbo para pigilan yun. “Wait. Bakit? At wag mo na kong sunduin sa classroom. Magkita na lang tayo sa parking lot” “No” “Anong no?”Umiling siya sabay pinagsaraduhan ako ng pinto. Ni hindi man lang nagpaliwanag kung bakit ayaw niyang hindi ako susunduin sa classroom. Bakit ba kasi may pagsundo pa?! Gusto niya ba talagang makahalata na ang mga nakakakilala sa kanya about samin?! Malakas kong kinatok yung pinto pero hindi na niya ko pinagbuksan. “Kainis to!” sigaw ko bago padabog na pumasok sa kwarto ko. Buong gabi kong inisip kung anong plano niya after class. Magdidinner ba ka