"Mars, takbo!" Bulong ni Marian at mabilis na tumakbo sa direksyon ng punong mangga na kapantay ng bakod nila Emerald.Mabilis naman na kumilos si Yanah pasunod kay Marian, tinalon nila ang matayog na puno at mabilis na sumampa sa gate nila Emerald."Run away, Mars" Nakangising wika ni Yanah at kasabay ni Marian na tumalon sa bakod palabas ng bahay nila Emerald."Safety!" Bulalas ni Marian ng lumapag ang mga paa nila sa sahig. Nag- high five pa sila at mabilis na sumakay sa dalang motorsiklo ni Yanah. Hindi kasi ito nagdala ng car ng pumunta siya kina Emerald dahil traffic sa lansangan kapag gabi. Tumakas nga lang siya sa bahay nila kanina dahil ayaw nitong makaharap si Kylle ngunit nasundan pala siya. Mabuti na lang pala talaga at sa labas niya lang ito pinark kanina. Girl Instinct."Bakit ba laging nakabuntot ang mga lalaking yan sa atin? Wala na tayong privacy! God!" Nagmamaktol na sabi ni Marian."Ewan ko ba sa tatlong tukmol na mga yan! Parang engot!" Binigay niya ang extra he

WARNING: RATED SPGIsang linggo na ang lumipas ng mamatay ang mommy ni Marian. Hindi iniwan ni Yanah ang kaibigan, ganun din si Emerald kahit hirap ito sa pagbubuntis nito.Ginawa din ng organisasyon ang lahat ng makakaya nila para malaman kung sino ang nasa likod ng pagpaslang.Hindi naman sila nabigo dahil nalaman nilang isang alyas catwoman ang mastermind ng krimen.Ang sabi ng daddy niya, si catwoman ay isang babaeng tuso at gahaman sa negosyo. Matagal din itong nawala at ngayon lang ulit nagparamdam. Wala din itong sinasanto kapag pumatay ng tao. Nasa harapan siya ngayon ng laptop niya at katatapos lang na basahin ang impormasyon tungkol dito na bigay ng mga informer nila ngunit wala itong totoong pagkakakilanlan."Catwoman, catwoman… " Paulit-ulit na binubulong niya sa isipan habang pinaglalaruan ng kamay niya ang pen na hawak niya. "I promise to ruin your life whoever you are." Bulong niya sa isip. Nasa underground siya ngayon, konektado sa kwarto niya. Doon ang mini office n

"Saan ka na namaan pupunta, Paolo? Bakit mo na naman dala-dala ang mga gamit mo?" Umalingawngaw ang ma- awtoridad na boses ni Amanda sa buong pasilyo ng Mansyon ng makita niya ang asawa na papalabas ng main door nila.Hindi kasi niya pwedeng ikulong ito lalo na umuuwi ang anak niya tuwing gabi. Gustuhin man niya itong pahirapan ngunit ayaw niyang magalit sa kanya ang anak. Huminto ito sa paglalakad ngunit hindi lumingon sa kanya. "Aalis na ako dito at ito na ang huling araw na pakikialaman mo pa ang buhay ko. Hindi mo na ako matatakot pa, Amanda. Kung gusto mo ng patayan, makikipagsabayan na ako sayo. Tandaan mo yan!" Naglakad ulit ito na walang kahit anong takot at pag-aalinlangan.Kumulo bigla ang dugo niya, "Huh! Ang lakas na ng loob mong punyeta ka! How dare you! Hindi ka makakaalis ng buhay dito, Paolo. Over my dead body!" Gigil na sigaw nito habang nakasunod sa papalayong lalaki. Ang mga goons na paparoo't parito ay naka alerto na at naghihintay na lang sa utos niya."Then kil

"No, Delfin, hindi ako papayag na sila ang magkatuluyan. That's final! Kung pwedeng ipagtapat ko sa kanya ang totoo gagawin ko." Bulyaw nito sa lalaking nakapamulsa. Nakatalikod ito sa kanya habang matamang nakatingin sa mga bahay na nagkikislapan sa ibaba. Nasa 30th floor sila kaya kitang-kita nito ang buong syudad."Ano ba? Magsalita ka! Napapagod na ako sa pagpapanggap natin. Ayoko ng magpanggap pa, Delfin!" Gigil na sigaw nito.Humarap ito sa kanya at tinitigan siyang maigi, "Anong sasabihin mo sa kanya? Na ninakaw mo siya sa totoo niyang mga magulang? Na isa ka sa pumatay sa mga magulang niya dahil nanlaban ang mga ito ng dukutin mo siya." Madiin ang mga salita nito, "Kahit minsan ba hindi mo naramdaman ang maging magulang sa kanya? He loves you. Bakit hindi mo na lang panindigan na anak mo na siya at makipagkalas ka na sa amo mo. Matatanda na tayo, Angela.""Are you saying na napamahal na sayo ang lalaking iyon?Ang hina mo talaga kahit kailan. Baka nakakalimutan mo, ako ang boss

Nanlaki ang mga mata niya ng makitang duguan ang kaibigan habang nakasubsob sa sahig. Tumakbo siya papalapit dito."Marian!" Umiiyak na tawag niya sa pangalan nito. "Marian, gumising ka! Marian!" Humahagulgol na siya ng iyak dahil hindi na ito gumagalaw pa."My god! Marian! Huwag mo akong iiwan." Patuloy na sumisigaw siya habang umiiyak. Hapong-hapo siya at nanghihina. Sigaw lang siya ng sigaw sa pangalan ng kaibigan at halos kapusin na siya ng hininga dahil naliligo na ito sa sariling dugo.Ang paligid ay tila haunted house sa dami ng patay at duguan na nakabulagta. "Help! Help! Marian!" Hinawakan niya ang palapulsuhan nito ngunit hindi na ito humihinga pa. Kaya napalahaw siya sa pag-iyak.Nakarinig siya ng mga yabag papalapit sa kanilang kinaroroonan, kaya hinila niya ang kaibigan at nagkubli sila sa likod ng pintuan."Halughugin nyo ang buong paligid, patayin lahat at walang itira." Isang pamilyar na boses ang narinig niya, kaya sumilip siya sa gawi ng mga ito. Napatutop siya