"Mukhang masayang-masaya ka ngayon mama ah," komento ni Bruno habang kumakain ng pizza. Pumunta siya sa mansyon ng kaniyang mama para makitulog sa loob ng isang linggo. May out of town business meeting kasi si Martha kaya roon muna siya makikitulog sa mansyon ng kaniyang mama.Agad na napansin ni Donya Edita ang tatlong maletang dala-dala ni Bruno."Naglayas ka ba? Bakit hinakot mo na yata ang mga damit mo papunta rito? Nag-away ba kayo ng asawa mo? Ano na namang katàngahan ang nagawa mo?" walang prenong tanong ni Donya Edita sa batugan niyang anak."Ang dami mo namang tanong, mama. Hindi ko na tuloy natandaan lahat," reklamo ni Bruno. Puno ang bibig niya ng pizza habang nagsasalita."Simpleng eating manners lang hindi mo pa masunod! Ilang beses ko bang kailangang ipaalala sa'yo ba masamang magsalita habang kumakain?" iritang sambit ni Donya Edita.Ibinaba ni Bruno ang hawak niyang pizza at tiningnan nang masama ang kaniyang mama. Hinintay niya munang maubos ang nginunguya niyang pizz

"Bakit ba ang tagal bago mo binuksan ang pinto?" inis na tanong ni Elera sa asawa niyang si Daven. Hindi na niya ito nilingon at dire-diretsong lumakad patungo sa kaniyang dating mesa. Napakamot sa kaniyang ulo si Daven habang nag-iisip ng ida-dahilan. Ngumiti siya nang nakakaloko."What?" turan ni Elera."Natagalan ko pong buksan ang pinto kasi hinintay ko munang kumalma," nakangiting sabi ni Daven.Kumunot ang noo ni Elera. "Kumalma? Ang alin?"Tumingin si Daven sa kaniyang pantalon partikular sa kinaroroonan ng kaniyang pagkalalakí."Pérvért!" asik ni Elera. Hindi na niya muling tiningnan si Daven at nagsimula nang maghanap ng kaniyang hinahanap."Nakita po kasi kitang parating eh. Ewan ko po ba, ma'am. Simula po noong may nangyari sa atin, ang bilis ko na pong… tigàsàn sa'yo," ani Daven habang nakangiti.Tumunghay si Elera at tinapunan si Daven nang matatalim na tingin. "Kapag hindi ka pa tumigil, makakatikím ka sa akin!" banta niya.Lumakad pa lalo si Daven palapit kay Elera. "M