Tagaytay. Base sa daan at ruta na tinatahak namin ay papunta kami sa Tagaytay. Hindi ko na sinundan pa ang tanong ko kanina dahil may tiwala naman ako kay Dark. Ngunit hindi ko inakala na lalabas kami ng siyudad at pupunta dito.Sa totoo lang ay hindi pa ako nakakapunta ng Tagaytay. At ngayon ay nandito na ako! Hindi ko maalis- alis ang tingin ko sa taal volcano. Sa picture ko lang siya nakikita noon pero heto na siya ngayon at sobrang ganda niya sa personal!Mabuti na lang at nagdala ako ng sweatshirts. Magjo-joyride pala kami. Gusto kong patigilin muna si Dark upang kumuha sana ng larawan pero pinigilan ko ang aking sarili. Sa haba ng biyahe ay paniguradong pagod siya at gusto nang makarating sa kung saan man ang destinasyon namin.Pinagmasdan ko ang rest house kung saan kami tuluyang tumigil. Dalawang palapag ang bahay at mula dito sa ibaba ay alam kong may swimming pool sa labas ng second floor. May iilang lamesa at upuan sa paligid at meron pang maliit na kubo sa dulo ng stone pa

Nakainom siya, halata iyon sa mga mata niya. Wala siyang pang itaas na damit. Tanging jeans lang ang suot niya, nabaklas na ang sinturon niya at bahagya ko nang nakikita ang kanyang boxers. Kitang-kita ko tuloy ang maganda niyang katawan, ang kanyang abs na ang sarap sigurong hawakan.Iniiwas ko ang tingin sa kanyang katawan. Hindi ko ata kaya na pagmasdan siya na ganito ang ayos ko at halos hubad na rin siya.Umihip nang mabini ang panggabing hangin. Nangangatal ang aking mga labi pero may parte sa loob ko ang unti-unting nag-iinit"Why aren't you answering?" aniya."H-Hindi pa naman kasi ako nagugutom kanina," sagot ko sa mababang boses. Naningkit ang kanyang mga mata. "Is that the real reason? Iniiwasan mo ba ako, Cassandra?"Napasinghap ako at binalingan siya. Mariin siyang nakatitig sa akin habang hawak pa rin ang aking mga damit at nakadungaw sa akin sa gitna ng pool. Bakit ang kapal naman ata ng mukha niya? Siya pa talaga ang may ganang magsabi nun eh siya itong hindi namaman

"May problema ka ba, anak?" tanong ni mama sa kalagitnaan ng panunuod namin. Nandito kami sa sala at gaya ng kinaugalian namin ay tinatapos namin ang gabi sa panunuod ng mga teledrama. Nilingon ko sila ni Drei na nakatingin na sa akin. Ibinalik ko ang atensyon sa TV. "Okay lang naman ako, 'ma. Bakit niyo naman iyan natanong?""Napapansin kasi namin nitong mga nakaraang linggo na tahimik ka. Kung minsan ay malayo ang mga tanaw mo at natulala ka. May hindi ba magandang nangyari sa inyong paaralan bago ang bakasyon niyo?" puno ng pag-iingat niyang tanong. Si Drei ay tahimik lang na nanunuod pero alam kong nakikinig siya sa usapan namin.Tatlong linggo na simula noong bakasyon, simula noong huli naming pagkikita ni Dark.Tanggap ko na ang mga nangyari. May nararamdaman man akong kaunting galit sa mga panloloko ni Dark pero matagal ko na iyong tinangggap.Ang mahirap ay ang makalimot. Na sa kabila ng lahat ay naiisip ko pa rin siya minu-minuto at oras-oras. Lagi kong naiisip ang mga mag

"Ano ang ginagawa mo dito?" ulit na tanong ni Zenon sa akin.Malamig ang mga tingin niya. May disapproval sa mga mata niya na nakatingin sa akin. Naayos na niya ang necktie na inaayos niya kanina. Ang laptop naman niya ay nasa ibabaw na ng mesa."Do you have a tongue or what? Bakit hindi ka makapagsalita?"Inagaw ko ang aking braso na hawak niya at tiningnan nang matalim. Ano ba talaga ang problema sa akin ng isang ito? Isa talagang malaking palaisipan sa akin. Wala naman akong matandaan na magawang masama sa kanya para magkaroon siya ng matinding disgusto sa akin ng ganito. Tandang-tanda ko pa ang unanaming pagkikita. Unang ingkwentro pa lang namin ay mainit na ang dugo niya sa akin. Magkaaway siguro kami sa nakaraang buhay namin."Hindi ba dapat na nandito ako? Mabuti naman ang intensyon ko sa pagpunta ko dito ah. Wala naman akong masamang balak kaya bakit galit ka riyan?" hindi ko na narendahan ang bibig ko. Iniinis niya kasi ako eh.Kita ko ang pagtiim bagang niya sa sinabi kon

Masigabong palakpakan ang namayani pagkatapos ng closing ceremony."Congrats, ate!"Malaki ang ngiti na niyakap ko ang kapatid ko."Salamat. Yung gift ko?""Nasa bahay ate. Hindi ko na dinala dahil baka masira pa," sagot ni Drei.Natatawa akong kumalas sa kanya at binalingan si mama na nasa aking tabi, naiiyak at tahimik na nanunuod sa amin ni Drei.Nginisihan ko siya. "Bakit naman kayo umiiyak, 'ma? Hindi ba dapat ay masaya ka?"Umiling si mama at niyakap ako ng mahigpit. "Pasensya na. Hindi ko lang mapigilan. Hindi lang ako makapaniwala na sa wakas ay graduate ka na. Congratulations, anak. Patawarin mo sana ako kung hindi kita nasoportahan noon. Proud na proud ako sa iyo," iyak niya sa aking balikat.Naiiyak na rin ako pero pinigilan ko lang. Nasa gitna kami ng malawak na gymnasium dito sa paaralan. Katatapos lang ng graduation ceremony at sobrang ingay ng paligid. Tulad namin ay may mga mag-anak na nagyayakapan, kumukuha ng mga larawan at iba pa.Pumikit ako at umusal ng pasasala