MABIGAT sa loob na tinalikuran ni Callie si Clyde. Pinaghalong lungkot at panghihinayang ang nararamdaman niya sa pagkakataong iyon. Bagama't ilang ulit niyang itinanggi sa sarili, sigurado siyang totoo ang lahat ng ipinakita sa kan'ya ni Clyde nang mga sandaling magkasama sila sapagkat naramdaman niya ang sinseridad nito.Napasandal siya sa pader nang lumiko siya sa pasilyo. Maski hindi niya nakikita, alam niyang naroroon pa rin si Clyde kung saan niya ito iniwan dahil naaamoy at nararamdaman niya pa rin ang presensya nito.Isinandal niya ang likod ng kan'yang ulo sa pader at bumuga ng hangin. Kahit alam na niya sa sarili na gusto niya na rin si Clyde, hindi niya kayang aminin dito ang nararamdaman sa takot na baka magbago ang tingin nito sa kan'ya oras na malaman nito ang tunay niyang pagkatao."I'm sorry Clyde but I believe this is the right thing to do."*****"FINALLY you're back to your old self!" bungad kay Clyde ni Andrew nang dumating siya sa bar kasama si Marie, ang babaeng n

AGAD na humarang si Mercy sa harapan ni Callie upang itago ang hitsura nito ngayon kay Clyde. Lumingon siya kay Clyde at nakitang hinahabol na nito at ng kasama nito ang lalaking nagtangka ng masama sa kanila. Bahagya siyang nakahinga nang maluwag dahil mukhang hindi naman nito nakita ang pagbabago sa anyo ni Callie.Ikinulong niya ang mukha ni Callie sa kan'yang palad. Matatalim ang kulay ginto nitong mga mata na nakatitig sa kawalan at nanginginig ang katawan sa galit. Nagsisimula na rin itong tubuan ng mga puting balahibo sa pisngi at mga braso. Kahit anong tawag ni Mercy kay Callie ay tila hindi siya nito naririnig."Callie, honey, look at me!" Niyugyog niya ito at halos magmakaawa na subalit hindi ito natitinag. "Please, don't!""Tita," narinig niya ang boses ni Clyde. Laking gulat niya nang makitang pabalik na agad ito sa kanila.Tinangka niyang hilahin si Callie palayo subalit bigla na lamang sumulpot sa kan'yang harapan si Simeon."Calista!" tawag ni Simeon sa tunay na pangala

"MAY kutob akong may kalokohang pinaplano itong sina Marcus at Hera," wika ni Althaia habang nakakulong sa mga bisig ni Henry. Magkatabing nakahiga ang mga ito sa isang malaking kama sa kailaliman ng gabi."Sabihin mo lang kung ano'ng gusto mong gawin ko sa kanila, mahal kong reyna... Ako na'ng bahala..." Nakapikit at inaantok na sabi ni Henry.Ngumiti si Althaia at tiningala si Henry. Inabot ng kan'yang labi ang labi nito. Napangiti naman si Henry si ginawa niyang biglang paghalik."Sa ngayon, manmanan lang muna natin ang mga kilos ni Marcus," bulong ni Althaia at saka yumakap nang mahigpit kay Henry at nagpasya na ring matulog.*****DAHIL sa hindi makatulog, nagpasya si Callie na bumaba sa kusina upang magtimpla ng camomile tea.Matapos gumawa ng tsa ay napadako ang kan'yang tingin sa mga espadang naka-display sa dingding. Agad siyang napangiti sapagkat muli niyang naalala si Clyde.Pabalik na siya sa kan'yang silid nang napansin niya ang liwanag na sumisilip sa siwang ng pinto patu

"IT... IT was you, right?" tanong ni Aimen kay Callie. Nakatayo ito sa tabi ng isang puno, isang metro ang layo mula sa pwesto ni Callie.Mula sa gilid ng kan'yang mga mata, tiningnan ni Callie si Aimen na nanginginig sa sobrang lamig dahil sa suot nitong basang damit."What do you mean?" patanong niyang tugon kay Aimen habang abala siya sa pagbibihis."Iyong lobo... Ikaw 'yon, hindi ba?" nag-aalangan nitong tanong sa kan'ya.Hindi kaagad sumagot si Callie, nanatili siyang nakatitig sa lupa habang iniisip ang itutugon kay Aimen."Ikaw talaga 'yon, tama?" ulit ni Aimen.Bumuntong-hininga si Callie at saka humarap kay Aimen. "What made you think na isa akong lobo?""Ang mga mata mo... Kulay ginto siya kanina, katulad no'ng sa lobo."Tumango si Callie at matamlay na ngumiti. "I guess there's no use kung magsisinungaling pa ako."Bagama't may hinala na, nakaramdam pa rin ng kaba si Aimen nang kumpirmahin sa kan'ya ni Callie na siya nga iyong lobo."Secret ba 'yang pagiging taong-lobo mo?"

"CLYDE, how well do you know your girlfriend?" tanong ni Lando kay Clyde sa seryosong tinig.Kaagad namang napalingon si Clyde kay Callie dahil sa sinabi ng Tito niya. "Are you implying my girlfriend is a werewolf?"Tahimik at seryosong tinitigan si Clyde ng kan'yang Tito Lando subalit ilang sandali lang ay natawa ito bigla dahil sa reaksyon niya. "Binibiro lang kita," sabi nito sabay tapik sa balikat niya.Napabuga ng hangin si Clyde at naiiling na ngumiti. "Kahit kailan talaga hirap pa rin akong basahin ka Tito Lando..." Muli, nilingon niya si Callie at nginitian nang makitang nakatingin ito sa kaniya. "Isa pa, kung totoo man 'yang pinaniniwalaan ninyong mga taong-lobo, imposible na kasapi sa kanila si Callie."Umarko ang kilay ni Lando at naglakad patungo kay Callie. Sumunod naman sa kan'ya si Clyde."Well, we never know," anito, saka naupo sa kaharap na bench ni Callie. "Ano ang pangalan mo, hija?" nakangiti nitong tanong kay Callie.Kinakabahan si Callie habang tinitingnan si Lan