Hindi na mapakali si Drewner habang naghihintay sa pagdating ni Daniela sa simbahan. Late na ito ng ten minutes kaya naman nagsimula na siyang mag-alala."Sa tingin ko ay hindi na darating si Daniela." Narinig ni Drewner na komento ng isa sa mga bisita nila na nasa loob ng simbahan."Sa tingin ko ay gumaganti si Daniela kay Drewner dahil hindi siya nito sinipot sa kasal nila noon ,di ba? Naalala niyo pa ba ang kahihiyang dinanas ni Daniela dahil sa hindi pagsipot ni Drewner sa kasal nila?" wika naman ng isa pang bisita na naroon.Nagsimulang umugong ang bulungan at haka-haka sa loob ng simbahan. Bagama't nagtataka siya kung bakit wala pa si Daniela ay hindi siya naniniwaka na hindi ito sisipot dahil nais nitong gumanti sa kanya. Kinakabahan siya hindi dahil nag-aalala siya na baka tama ang sinasabi ng ilan sa mga bisita nila kundi nag-aalala siya na baka may masamang nangyari kay Daniela.Mas gusto niyang hindi ito sumipot dahil nais nitong gumanti sa kanya kaysa sa may masamang nangy

Nang pagbalikan ng malay si Daniela ay nasa loob na siya ng isang puting silid at nakahiga sa kama. Kahit na hindi siya magtanong kung nasaan siya ay nahuhulaan na niyang nasa loob siya ng isang hospital. Hindi niya alam kung paano siya nakaligtas sa mga kamay ni Lucy at kung sino ang nagdala sa kanya sa hospital ngunit malaki ang pasalamat niya sa taong iyon.Napangiti siya nang makita niya ang kanyang kambal na nakahiga sa isa pang kama na nasa loob ng silid na kinaroroonan niya na tiyak niyang private room. Sa gilid ng kama ay naroon si Iris, nakasandal ang likuran sa gilid ng kama habang nakapikit ang mga mata."Iris," mahina ang boses na tawag niya sa kaibigan niya para hindi magising ang kambal. Mabilis namang nagmulat ng mga mata si Iris nang marinig ang pagtawag niya rito. "Oh my God, Daniela! You're finally awake!" Napatayo itong bigla at napalapit sa kanya. "Alam mo ba na sobrang alalang-alala kami sa'yo? Akala ko ay hindi ka pa magigising ngayon. Hindi ko na tuloy alam kun