MARGOT'S POVSimula nung away namin ay hindi na ulit kami nag usap pa ni Jax. He's avoiding me as I avoiding him.We live in one roof and sleep in one bed pero kahit isang salita ay hindi namin magawa. I know medyo below the belt na iyong nagawa ko. Iyong mga pag sumbat ko pero hindi ako mahinahon kapag kimkimin ko iyon mas mabuti narin iyon nang alam niya ang nagawa niya.Minsan sabay kaming kumakain pero wala paring nag sasalita sa amin. Ate Jen even tried to ask me kung anong problema at kung bakit hinahayaan namin iyon na hindi inaayos pero sabi ko sa kanya mas mabuti narin siguro ang ganito kesa mag usap kami na lagi lang nauuwi sa away. Lumilipad ang buhok ko dahil sa hangin, ang sarap pang amoyin. Sumasama pa ang mahalimuyak na amoy nang mga halaman dito sa garden.Sinundan ko si Ajax dito dahil nakapag isip na ako. I made my decision and it's final already."Jax, may sasabihin ako sayo." Saad ko at lumingon naman siya sa akin at tinigil ang pag kakape niya."About what?" Tanon

MARGOT'S POVUmiiyak akong nakaupo sa harap nang mga pulis. Nandito ako ngayon sa prisinto at tinatanong nang mga kapulisan tungkol sa nangyari.And worst pinipilit ni Jax na ako ang bumaril kay Tita na naroon ngayon sa hospital. Iniinda ko ang sakit sa balikat ko na nadaplisan nang bala. Hindi na dumudugo dahil daplis lang naman iyon. Hindi nga ata napansin ni Jax na may sugat ako eh dahil ngayon nga at pinagdidiinnan niya pang ako ang may gawa sa mommy niya.Ito na yata ang ang pinakagago niyang nagawa para sa amin nang anak niya. Ang ipakulong. See? Sariling asawa niya kaya niyang dalhin sa prisinto at ipakulong kahit wala pa siyang matibay na ebidensya.Umiiyak akong tumingin sa kanya at siya naman ay nakatingin din sa akin."Jax, hindi talaga ako ang bumaril sa mommy mo. Maniwala ka naman please. Kahit ngayon lang paniwalaan mo ako. Ngayong araw lang maniwala ka naman sa akin." Umiiyak kong ani sa kanya. Wala siyang imik sa sinabi ko at iniiwasan niya rin ang mga tingin ko.This i

MARGOT'S POVMula sa pagkakaupo ko sa upuan sa kusina ay napatayo ako nang marinig ko ang selpon ko na tumutunog na naroon sa sala.Tiningnan ko ang caller at nag dalawang isip pa ako kung sasagutin ko ka ba iyon. Hindi ko alam kung handa na ba akong makausap si Selena.Hindi ko nalang sana sasagutin pero naisip ko na sagutin nalang iyon para matapos na."Hello?" Tanong niya sa kabilang linya. Hindi ako umimik at nag antay lang sa ano pang sasabihin niya."Margot? Are you there? Pede ba tayong mag usap?" Dagdag niya pa pero nakikinig lang ako. Hinayaan ko siyang magsalita alam naman siguro niya na nakikinig ako sa kanya."Uhm about sa nangyari noong nakaraang araw. Gusto ko lang sana na-" Hindi ko na siya pinatapos pa."Please lang wag mo na banggitin iyon. Pagod na ako at masyadong masakit na para alalahanin pa ang mga araw na iyon. Kung may iba kang kailangan ay sabihin muna kaagad dahil may gagawin pa akong importante." I said coldly. Hindi siya agad nakapag salita. When I was abou

AJAX'S POV"Nakita mo bang lumabas si Margot dito?" Tanong ko sa security guard na naka assigned. Si Kuya Red."Ahh oo sir kanina lang," sagot niya naman.Bumalik ako at pumunta sa garage at kinuha ang isang sasakyan doon.Pinuntahan ko ang apartment niya pero wala siya doon. Nag punta ako sa mall at plaza dahil mahilig siyang tumambay doon pero hindi ko nakita.Guma-gabi na at hindi ko parin siya nakita. Bumalik ako sa bahay at nakita ko yung ibang mga security guard na nagkukumpulan.I hired another 10 security guard and 5 maids para sana pag may emergency dito sa babay at madali lang na malutas since marami silang mag tutulungan. I hired new maid kasi balak ko na pabalikin si Margot dito pag naka panganak na siya. Yung mga bagong katulong ang magiging katulong niya sa pag alaga sa anak namin. Pero wala na. Nawala na sa amin ang matagal naming inaantay na lumabas."Why are you guys here? You were assigned to look around," Sabi ko at nag kanya-kanya naman sila nang lakad sa pwesto nil

AJAX'S POVIyak ako nang iyak sa mga nalaman ko. Lahat nang pagsisisi naramdaman ko na. Lahat nang sakit sa dibdib alam ko na. Hanggang iyak nalang ako ngayon. Until remorse nalang ako dahil wala na sa akin. Wala na yung babaeng nandyan kahit sinaktan ko. Wala na.. wala na yung taong nag iintindi sa akin akin kahit hindi ko nabigyan nang pansin. If I could just turn back the time I wouldn't do that to Margot.If only I had chosen to believe her. If I just understood her. If I just gave her chance. If just gave our relationship a chance. If I just fulfilled my role as a husband. If just didn't hurt her. If i just love her. If I just tried to knew her. Hindi sana aabot sa ganito. So many what ifs. Too many na kahit isa wala akong nagawa kahit isa.Imagine, if I just understood her reason when I got her pregnant, if I just took care of her. Maybe we are now happy together with our angel. Maybe we are now both in the mall choosing clothes for our baby. And maybe we are together in her che