¶ The Mafia and Citizens ¶ IX. IKASIYAM Levi Salazar’s PoV Itinabi ko sa gilid ang ginamit kong motor papunta dito sa building kung saan dito kami magsisimula mag-practice ng gagawin naming performance ng mga kagrupo ko. Dinaanan ko muna ang kaibigan kong si Ali sa Hospital bago ako dumiretso dito, ngayon ko lang rin nalaman na nasa Hospital siya kaya pala dalawang araw na siyang wala sa klase. Buong akala ko ay nagkasakit lang, usually kasi hindi rin siya nagsasabi kapag may nangyari sa kanya pero medyo na-disappoint lang ako nang hindi niya sabihin ang sitwasyon niya ngayon na kaya pala siya nando’n ay dahil nasaksak siya nang hindi niya kilala. Nagulat rin ako na nando’n si Tita, pero dapat lang na nando’n siya dahil wala namang ibang mag-aalaga kay Ali kasi wala naman rin siyang ibang kaibigan o girlfriend man lang. Hindi rin naman ako, dahil ayokong mag-alaga sa masungit na ‘yon. Tiningnan ko ang oras at may kinse-minutos pa naman bago magsimula ang lahat. Nagtataka rin ako

¶ The Mafia and Citizens ¶IX. IKASIYAM (9.2)Levi Salazar’s PoVKasalukuyan lang akong nakasunod kay Hope at Morgan sa kanilang likuran, pababa na rin kami muli sa exit ng building na ito. Pagkatapos ng ginawang pag-text sa aming lahat ni Crimson ay ito namang pag-alis naming lahat dahil hindi naman namin nakuha ang pinaka-punto ng sinabi niya. Hindi ko naman na magawang pigilan si Hope sa gusto niyang gawin kay Morgan sa pagsabay nito sa kanya para lang maging safe ito. Hindi ko rin naman magawang iwanan ito dahil ayoko rin namang uuwi siya ng mag-isa kaya wala akong choice kundi ang samahan sila pareho. “Okay na talaga ako Hope, hindi mo na ako kailangang ihatid sa ‘min,” rinig kong ani ni Morgan sa kanya. Hindi ko namalayan na nasa exit na pala kami sa sobrang pag-iisip. “Hindi ‘yon okay Morgan, kasama naman natin si Levi,” pamimilit pa rin ni Hope.“Hindi na talaga Hope, naiintindihan kita na gusto mo lang akong tulungan. Pero ayoko naman ng dahil sa ‘kin ay madadamay pa kayo.

¶ The Mafia and Citizens ¶X. IKASAMPU (10.1)Josie Ocampo’s PoVKasalukuyang nasa hapag-kainan ako ngayon kasama ang pamilya ni Valerie maliban sa Papa niya na maaga lagi ang pasok kaya madalas ay hindi na naabutan pa ni Valerie sa umaga. Hindi ko maiwasan na makaramdam ng hiya after ng mga nangyari, buong akala ng Mama ni Valerie ay nasira ang pagkakaibigan namin nito sa kadahiilanang halos dalawang araw rin akong hindi dumaan sa kanila.“Bakit ang aga niyo pa rin gumising ngayon, anak? Wala naman kayong pasok diba? Linggo ngayon,” ani ni Aling Marites. “Mayroon kaming practice, Ma. Kaya nga late na po ako nakauwi kagabi,” sagot naman ni Valerie habang nanguya ng kinakain niya. “Gano’n ba? Kailan lang ‘tong dumating si Josie? Hindi mo naman siya kagabi na umuwi,” tanong muli nito. “Tulog na po kayo kagabi ‘non kaya hindi niyo siya naabutan,” muling tugon ni Valerie. Hindi ko naman magawang umimik sa usapan nila dahil wala naman rin akong balak magsalita. Lalo na’t sobrang nagtat