Kung puwede ko lang balikan ang nakaraan, matagal ko na 'tong ginawa. Kung puwede ko lang pigilan ang pagsapit ng araw na 'to, gagawin ko. Lev has left me dumbfounded, as always. Ang huli naming pagkikita ay noong inimbita niya kami sa José at isang linggo na ang nakakaraan mula no'n. Did he let me ride a taxi? Sure, he did. But his last words were marked in my mind. "Stop biting your lip, you're attracting me even more." What is his play? I can't see through him. This mask of his is hard to penetrate. Ang mas nakakakaba pa rito ay kahit anong pilit kong iwas, parang may kung anong bagay ang naglalapit sa aming dalawa. And here I am, on my way to his charity ball. I look fine, alright. It's been a while since I've dressed up like this. My make-up was done by Ada and she did an amazing job enhancing my features. Ano'

I just stood there like a dummy, wanting the ground to swallow me whole. Ilang segundo na ba kaming nananatiling tahimik? O tumagal na ng ilang minuto? Kung matutunaw lang ang fountain sa tagal ng pagkakatitig ko rito, kanina pa siguro ito lusaw. "Calli!"  Halos maglululundag ako sa tuwa sa tumawag sa akin. I spun around and saw Regan's curious look. Dahan-dahan siyang naglakad papunta sa kinatatayuan ko at nanlaki ang kanyang mata nang makita ang kasama ko. "Sir Lev?" pagtatakang tawag niya rito. Tinanguan lamang siya ni Lev. Nagpabalik-balik ang mga tingin ni Regan sa 'kin at sa katabi ko.  "I'll go ahead," saad ko nang 'di nililingon si Lev at halos hatakin ko paali

"Yeah, Z, she's here… I know, connard… I owe you one. Thanks… Bye," at mukhang naputol na ang tawag. "I-ikaw? B-bakit ka nandito? Nasaan s-si Z-zion?" He smirked at me, revealing his mischievous side. "I had to do something. Sorry, Calli." "Pinaglalaruan mo ba 'ko, Lev?" inis kong sambit. Napansin ko ang pagtingin sa 'min ng mga tao dahil ilang segundo na rin kaming nakatayo. Akmang may lalapit sa 'min na waiter ngunit sinenyasan ito ni Lev na tumigil. "Calli, why don't we have a seat?" kaswal niyang tanong. Mariin akong napapikit at umupo na lang din. Ayaw ko na ipahiya ang sarili ko.

Halos mapalundag ako sa gulat nang may tumapik sa balikat ko. My head snapped to the side and Millie's eyes were narrowed at me."Girl, kanina ka pa nakatitig sa screen ng computer mo. Mamaya lamunin ka na niyan," saad ni Millie sabay hagikhik.Umiling na lang ako at ngumiti. Everyone in the office was busy dahil minamadali na ipatapos ng kaibigan ni Pierre ang invitations at posters para sa debut ng kapatid nito at introduction ng bago nilang wine. Since yesterday, I haven't seen Pierre nor Lev's shadow.'Yong mga nangyari ba kahapon posibleng magkakonekta kina Pierre at Lev? But I thought Lev's mad at Pierre and I strongly believe Pierre feels the same way about Lev? "Hay, salamat. Makakauwi na rin," saad ni DK at nag-unat-una

Nagpalinga-linga pa 'ko sa paligid nang makapasok ako sa opisina ni Zion. We planned to meet today for his restaurant's menus. He gave me a quizzical look as I continued to glance sideways."Hinahanap mo ba si Lev?"My eyes immediately averted to the now smirking Zion. Naramdaman ko ang biglang pag-init ng mga pisngi ko."I am not. I-I don't want to get surprised. Puro kayo kalokahan—""So, hinahanap mo nga siya?" His smirk turned into a grin.Napairap na lang ako at naupo sa kaharap niyang upuan."Hindi," but my voice said otherwise.Nang ipe-presenta ko na kay Zion ang mga