Agad akong sinalubong ng yakap ni Dionne matapos niyang makababa sa kotse. She look so happy to see me."Lalaine! I miss you!""Para namang ang tagal kong nawala.""Matagal naman talaga. Ang dami ng nangyari sa'kin. Gustung-gusto kong magkwento sayo, kaya lang ang tagal mo namang wala. Tapos hindi mo pa madalas sagutin ang tawag ko.""Tampo ba 'yan?" pabiro kong tanong sa kanya dahil nakikita ko na naman ang masungit niyang tingin."Ah basta, kailangan mong bumawi sa'kin."Lumipat ang tingin ko sa isang lalaking kakababa lang sa kotse."Mukhang okey na kayo ah?" mapanukso kong tanong. Agad ding lumipat ang tingin niya sa taong tinitingnan ko ngayon."Parang gano'n na nga. But there's a lot of things happened kaya nangyari 'to.""I'm happy for

After Ren said that he's the father of my baby. Hazel walk away. Ngayon ay naguguluhan na talaga ako sa sitwasyon. Hindi hinabol ni Ren si Hazel. But I can see how surprise Hazel was in Ren's actions. "Good morning!" bati ni Ren sa'kin ng pumasok siya sa kwarto. Kakaupo ko lang dahil sa pinpakiramdaman ko kung hindi na ako gaanong nahihilo. "Good morning." mahina kong bati sa kanya. Nakita ko ang dala-dala niyang pagkain. "Brekfast in bed." he smiled. Lumakad na siya palapit sa'kin ay inilagay ang dala niyang pagkain sa harap ko. "Pwede naman akong lumabas. Okey na ko." walang emosyon kong sabi. "You always say that you're okay even though you're not." "How about you? You always say that you love me, is that the truth?" tanong ko sa kanya at agad lumipat ang tingin niya sa'kin. Mukhang binabasa niya ang emosyon ko. "I

Hindi ko maintindihan ang pinagsasasabi sa'kin ni Mr. Edgar tungkol sa kung paano ako nakilala ni Ren. Nagkita lang naman kaming dalawa nang makaalis na ko sa mansyon ni Mr. Edgar at nagsimula na akong magpakilala no'n sa mga tao bilang si Lalaine."Pero paano mo pala siya matatanong ngayon? Mukhang busy siya kasama ang girlfriend niya."Umiwas ako ng tingin matapos kong marinig ang sinabi niya."Mukhang hindi ka nagulat. Alam mo din pala na may relasyon talaga sila."Muling bumalik ang tingin ko sa kanya matapos niyang sabihin 'yon."Alam kong fiancee niya ang babae na 'yon.""Yes, that's true. Because he is the one who propose to that girl." seryoso niyang sabi. Bakit niya ba 'to sa'kin sinasabi? Alam ko ang katotohanan na dahil lang sa arranged marriage ang lahat."You can't fool me with your lies. I know the truth about them. Ren explained to me everything.""I will not force

Pagkatapos ng buong araw ko ay tinawagan ko si Lester. Ngayon ay kasalukuyan ko na siyang kausap.   "For real?" Lester asked. Mukhang nagulat siya sa desisyon ko.   "Yes, you said that I should go back right?"   "Hindi lang ako makapaniwala. Everytime I call you, I'm insisting that you should go back here but you always refused."   "As I said, pag-iisipan ko. Since I think there is no reason for me to be afraid to go back there, I should come back."   "Okay, I'll prepare your room. Just update me if you're already at the airport."   "Sure, thank you Lester."   It's been years and still I can remember everything that happened to my so clearly. All of the bad memories that I want to forget, it just doesn't fade.   Matap

"Are you okay?" tanong ni Lester habang kumakain. I zoned out again. Ilang beses na 'tong nangyayari simula nang nakita ko si Ren. "Huh? Yes, I'm okay." "Is there something bothering you?" "No." I smiled to him para hindi na siya magtanong pero mukhang hindi niya talaga ako titigilan. "You're secretive. Nagkita ba kayo ni Ren sa company kahapon?" Namasid ako sa pag-inom ng tubig nang bigla niyang sabihin 'yon. Inilagay ko na ulit ang baso sa table at ikinalma ang sarili. "Are you okay now?" he asked and I just nod. "Nagkita nga kayo ni Warren kahapon. You can ask me anything if you want to. We're like a family here." Dahil sa sinabi niya ay naisip kong sabihin na lang din ang iniisip ko. "When he saw me, hindi siya nagulat."