ASH...        Lumipas ang ilang buwan, naging busy si Andy sa pag-take over ng business nila. Dahil sya ang lalaki, wala syang choice kundi tanggapin ang legacy ng dad niya. Hindi ko inakalang sobrang yaman pala nila Andy. Simple lang naman kasi silang mag-ina kung mamuhay. Mayroon silang sariling Architectural Firm na kilalang-kilala di lamang sa Pilipinas maging sa ibang bansa. Mayroon din silang hotel na pag-aari sa Makati, Cebu at Davao. May shares din sila sa isang kilalang telecommunication company. At ang lahat ng ito ay ipinamahala sa kanya ng dad nya.       Natuwa ako nang tanggapin nya ang alok nito. Ibig sabihin, may posibilidad na maging maayos ang anumang sigalot na namamagitan sa kanilang dalawa.         Pero mula noon, hindi ko na nakita ang dating masayahin at palangiting Andy. Ang laki ng ipinagbago nya. Marahil, dahil na rin sa malaking responsibilidad na nakaatang sa kanya. 

ANDY...        Maghapon kong tinatawagan si Ashanty pero hindi nya sinasagot ang tawag ko. Pinuntahan ko sya sa bangko pero nag-file daw sya ng indefinite leave dahil may importante daw syang aasikasuhin. Iniisip pa nga nila na baka nagpaplano na kaming magpakasal. How I wish 'yon ang dahilan. Nagpunta ako sa bahay nila pero sarado lang ito. Sinabi ng kapitbahay na umalis daw silang mag-ina. Araw-araw ko syang pinupuntahan sa bahay nila pero wala talaga. Nag-aalala na ko nang sobra.         Isang buwan na ang nakakalipas. Pag-uwi ko, kinabukasan after namin magtalo dahil sa pagpunta nila Laila at Andre sa condo ko, nadatnan ko ang sulat ni Ash sa may tokador, saying she would leave me for good. That she wishes me to be happy with Laila and Andre. "Anong kalokohan to!" Hindi ko tinapos basahin ang sulat, nilamukos ko lang ito at itinapon sa basurahan. Binuksan ko ang mga cabinet isa-isa. Wala ni kahit isang gamit si Ashanty

ANDY... Three months later...       "Love, ano ba 'tong niluto mong breakfast. Andaming kamatis, tapos ang tabang. Dati naman masarap ang scrambled egg mo." reklamo ni Ash.        Mula ng ikasal kami, ako lagi ang nagluluto ng breakfast namin. Ayoko kasi syang ginigising nang maaga dahil kadalasan pinupuyat ko sya sa gabi.        Kahit three months na kasi kaming kasal, nasa honeymoon stage pa rin kami. Para bang nde namin pinagsasawaan ang bagay na'yon. Hindi lang kami nakapag-travel kasi, may responsibilidad pa ako sa kompanya na hindi ko maiwan-iwan. Pero pag nakaluwag ako sa schedule ko, plano kong libutin ang buong Korea kasama si Ash.        "Matabang ba, love? Eh, ang lasa ko nga napaalat e. Sige kung ayaw mo, ipagluluto na lang kita ng iba."       "Wag na lang, ayoko nang kumain."     &n

Ash,       Siya ang leading role ko sa kwento na ito. Physically, ang younger version ni Olivia Newton-John, paborito ko kasi itong singer. Siya din ang dahilan kaya ang mga kantang ginamit ko sa kuwento ay sa kanya rin. Pero ang personality ng babaeng ito as a whole, ay inisip kong ako sa totoong buhay. Ganito kasi ako in real life, palaban pero matindi rin magmahal.. Wow.. Talaga nga ba?       Si Ash sa nobelang ito, ay puro pagmamahal lang ang ipinakita sa istorya. Dahil sa pagmamahal na 'yon, isinakripisyo nya ang lahat. Sinuportahan ang kanyang minamahal hanggang sa katapusan at matiyagang naghintay. Marahil, makakarelate ang karamihan na kababaihan sa character na ito. Dahil naniniwala akong, karamihan pa rin sa ating mga babae ay baliw sa pagmamahal. Pero in a sense, na nagmamahal tayo dahil alam din naman nating minamahal din tayo nang pabalik. Kasi kung hindi naman, e wag na, tapusin na.  Andy,