Share
Chapter 46
Kaugnay na kabanata
When Were 15 Chapter 47
Chapter 47Nang mailabas ng hospital si Shiela ay nakawheel chair na ito. Mahihirapang makalakad dahil masama ang pagkakabangga dito. Kailangan ng treatment pero saan naman sila kukuha ng pera? Bukod doon ay hindi pa nakikita ang taong nakabundol dito para sana mapapanagot. Idagdag pang naging tulala ito dahil napatama ang ulo sa sementadong sahig. Ang sabi naman ng Doctor ay makakabalik naman ito sa normal at makakapagsalita ulit, depende sa bilis ng recovery.Nang gabing iyon ay tatlo silang nag-usap-usap ni Shin kasama si Chelsea. Nasa kusina sila at magkakaharap na nakaupo sa dining."Chelsea, dapat tulong-tulong tayong mag-alaga kay Mama. Pag wala ako dito sa bahay ikaw ang magbabantay at mag-aalaga kay Mama. Pag wala ka, ako naman ang bahala sa kanya," panimula ni Shin."Eh, kung parehas tayong may lakad na importante?" nakaangat ang kilay na tanong ng maldita."Siyempre ako na yun. Kaya ko naman sigurong alagaan sila ni Shion," nasabi niya."Well good.""Chelsea, ano kaya kung
When Were 15 Chapter 48
"Kain na po kayo," ani Marion kay Shiela at itinapat sa bibig nito ang kutsarang may lamang pagkain.Hindi ito kumibo bagkus ay nakatitig lang sa kawalan habang nakaupo sa sofa. Napabuntong hininga siya."Kailangan niyo pong kumain kasi hindi bibilis ang recovery niyo kung mahina kayo," kausap pa niya dito saka niya hinawakan ang baba nito para pabukahin ang bibig nito.Naisubo naman niya dito ang pagkain. Surprisingly ay nginuya naman nito iyon. Napangiti siya. Akala niya pati pagnguya ay nakalimutan na nitong gawin. Kunsabagay sabi naman ng Doctor ay nakakaintindi naman ito, iyon nga lang ay nalimitahan ang mobility nito dahil sa aksidente."Iinom pa po kayong gamot kaya dapat medyo madami makain niyo."Nakakatatlong subo palang ito nang marinig niya ang anak niyang umiiyak. Kinuha niya ito sa kuna na nakapwesto rin sa sala at binuhat ang sanggol."Ssshhh..." hele niya dito. Binuksan niya ang blouse para ilabas ang dibdib. Alam niyang gutom na ito. Kaagad naman iyong hinagilap ng b
When Were 15 Chapter 1
Chapter 1Matapos ipwesto sa phone holder ang smart phone ay umimbay nasa isang sikat na tugtugin ang malambot na balakang at bewang ni Marion para sumayaw.Sa harap ng camera ng smart phone niya ay panay ang ngiti at pacute niya. Kung minsan kahit sa edad na kinse, ang mga steps ng sayaw niya ay hindi nababagay sa edad niya. Masiyadong mapanukso at tila nang-aakit.Maiksing shorts at isang red spaghetti top ang suot niya. Litaw ang makikinis na balikat at mga hita. Isa siya sa mukha ng makabagong kilos ng mga modernang kabataan ngayon. Nahuhumaling sa mga social media apps, walang pakialam kahit pa magmukha ng katawa-tawa o kahiya-hiya sa iba basta't mas marami ang likes o heart reacts sa ginawa nila ay iyon lang ang mahalaga.Sumusunod sa malambot na hataw ng katawan niya ang mahaba at tuwid na buhok niyang inilugay niya.Dagdag dating iyon sa kagandahang taglay niya.Hindi kumpleto ang araw niya kapag hindi nakukuntinting ng daliri niya ang mga social media apps niya sa phone at m
When Were 15 Chapter 2
Chapter 2Naghanap sila ng mauupuan. Mas lalo siyang kinilig dahil bitbit nito ang tray. ''Marion!'' tawag ni Nancy nang madaanan ang table ng mga ito.Kumaway siya dito at napansin niyang nakasimangot naman si Jerra.Lalong naging ampalaya."Doon muna ko ha?" paalam niya sa kaibigan."Basta mamaya kwento ka ha?" ngingisi-ngising ani Nancy.Natatawang tumango na lang siya dahil sa pagiging Marites nito."Dito ka," tinapik ni Shin ang bakanteng upuan sa tabi nito kaya naupo nga siya.Tinulungan niya itong maglapag ng mga pagkain sa mesa."Masarap ba?" tanong pa nito nung kumakain na sila."Oo, favorite ko to. Bakit nga pala nagyaya kang kumain?""Wala naman, ayaw mo ba kong kasama?""Hindi, ah. Nagtataka lang, kasi madami naman tayong classmate na babae, I mean hindi naman tayo close, eh.""Pero pwede namang maging close di ba?" nakangiting tanong nito."O-Oo naman. Yun lang pala, eh. Thank you ulit dito.""Welcome. Manonood pala ako ng play, ikaw si Cinderella di ba?" tanong pa nito.
When Were 15 Chapter 3
Chapter 3 Maganda ang resort na pinuntahan nila. Ang sabi ni Shin ay pagmamay-ari ng Tito ni Grant ang resort na iyon kaya makakadiscount sila. Maraming puno at mga cottages na nakatayo sa gilid ng malaking swimming pool. Asul na asul ang tubig kaya ang mga kasama ay nagtalunan kaagad sa tubig dahil mainit talaga ang panahon. May mga videoke rin na pwedeng rentahan. Ang maganda lang sa pagsama niyang ito ay wala siyang ginastos kundi pamasahe dahil sagot ng barkada nina Shin lahat. "Buti pinayagan ka?" ani Shin habang magkatabi silang nakaupo sa cottage. "Ako pa," pagmamalaki niya. Napangiti ito. "Ganda mo diyan sa suot mo," papuri nito sa floral dress na suot niya. Alam niyang namula siya sa sinabi nito. "Hoy Shin! Mamaya na landi, tulungan mo muna kaming buhatin papunta diyan yung ihawan saka videoke!" tawag ni Clark at Alexis. "Asan ba si Grant?" "Nasa banyo nagpapalit, bilis na lika na!" Napatayo tuloy si Shin. "Babalik ako, tulungan ko lang ang mga kumag." "Sige..." n
When Were 15 Chapter 4
Chapter 4 Dala ng kalasingan ay nakatulog agad si Marion sa tabi nina Jerra, pero bandang madaling araw ay naalimpungatan siya dahil sa tawag ng kalikasan. Hindi nga pala siya nakapagbanyo kanina dahil hinila siya ni Shin sa dilim at hinalikan. Bumangon siya at napansing wala si Nancy sa kama. Baka nagbanyo rin siguro iyon, sa isip-isip niya. Lumabas na siya ng kwarto, tahimik na ang buong resort. Nagtaka siya dahil hindi naman niya nakita si Nancy sa banyong malapit lang sa silid nila. Napagpasiyahan na lang niyang bumalik sa silid nila pero nakarinig siya ng kakaibang ingay sa silid na nadaanan niya. "Hmmm...Ahhh...Clark!" Natigilan siya nang mabosesan ang nagsalita. Boses ni Nancy iyon. Napatingin siya sa pintuan na yari sa sawali. Hindi niya alam kung ano'ng nag-uudyok sa kaniya dahil nagkaroon siya ng kuryosidad na buksan iyon. Ano'ng ginagawa ni Nancy sa silid na iyon? Medyo nanginginig pa ang kamay na hinawakan niya ang doorknob. Marahan niyang itinulak iyon at sumilip
When Were 15 Chapter 5
WARNING: STRONG MATURED CONTENT(NOT SUITABLE FOR MINORS LELS)Chapter 5"Shin...sandali lang baka mahuli tayo ng parents mo," nag-aalalang ani Marion nang bumaba ang mga labi nito sa leeg niya. Pinapakialaman na rin nito ang butones ng blusang suot niya."Mamaya pa 'yun. Sa hapon pa talaga ang party niya, nasa boutique pa siya..." bulong nito sa tainga niya at iyon naman ang dinaanan ng labi at dila nito."Shin, mali 'to. Mga bata pa tayo..." pinilit niyang hagipin ang katinuan kahit sa totoo lang ay nadadarang na siya dahil kakaibang kiliti at init ng katawan ang nararamdaman niya sa ginagawa nito.Saglit itong natigilan at tinitigan siya."Mahal mo ko diba?" seryosong tanong nito."O-Oo...""Mahal din kita. Itong ginagawa ko, isa to sa paraan para maipakitang mahal din kita...""Pero-" puminid na ang mga labi nito sa labi niya kaya natahimik siya.Kahit kinakabahan ay naramdaman din niya ang pagnanais na tuklasin pa kung hanggang saan aabot ang kapangahasan nito.Naalala niya si Na
When Were 15 Chapter 6
Chapter 6Panay ang hikbi ni Marion matapos ang nangyari sa kanila. Hindi tuloy magkandatuto si Shin sa pag-alo sa kanya. Bukod sa masakit ang buong katawan niya ay kinakain ng pag-aalala ang sistema niya."Marion, 'wag ka namang ganyan, oh, tahan ka na," alo nito sa kanya habang hinahaplos balikat at likod niya."M-Mali kasi yung nangyari," sisigok-sigok na aniya dahil bigla ang dating ng realisasyon sa kanya na hindi talaga dapat nila ginawa iyon."Pero nangyari na, hindi na natin maibabalik ang nagawa na natin.""N-Natatakot kasi ako. Baka ipagpalit mo na ko sa iba ngayong nakuha mo na sa'kin lahat..."Bahagyang napangiti ang binatilyo at inakbayan siya."Hindi mangyayari 'yan. Hinding-hindi ko gagawin na ipagpalit ka sa iba. Promise 'yan.""T-Talaga?" "I love you," seryosong sagot nito at kinintalan siya ng halik sa labi.Napabuntong hininga na lang siya. Mahal niya talaga si Shin. At tama naman ito, hindi na nila maibabalik pa ang oras. Hindi na nila mababago ang nangyari. Ang k
Pinakabagong kabanata
