2

Kabanata 2

"Ano?!" napalakas na sabi ni Pelle.

"Bakit mo sinabi iyon?!" dugtong niya.

Nagpatuloy naman ako sa pagsuyod ng mga damit dito sa department store.

"Ano ba dapat ang sabihin ko kung ganoon? Matatanggal ako sa trabaho, Pelle kapag wala akong gagawin kaya sinabi ko na ako na lang ang mag-iinterview doon sa businessman."

Nilingon ko siya habang tinitigil muna ang paghahanap ng dress.

Sa mukha niya ay parang problemado siya.

"Bakit?" tanong ko. "Sobrang hirap ba ma-interview iyon?" usisa ko.

Pelle is a complete opposite of me. Tahimik siya at hindi agad nag-rereact sa mga bagay-bagay kaya ang makita ang reaksyon niya ngayon ay kakaiba. Ibig sabihin niyan, there's really something about that Gavriel Ignacio.

"Oo! Mas lalo kang mawawalan ng trabaho niyan sa pinasok mo," nag-aalalalang aniya.

Nakuha no'n ang pansin ko.

"Paanong mahirap? Ang instruction lang naman sa akin ni Ma'am, mag-iinterview lang bukas. Get a scoop and I'm done. Hindi na ako mawawalan ng trabaho."

"Tingin mo ba ganoon lang kadali iyon? Mahirap ma-interview si Gavriel Ignacio, Ke. Tingin mo, anong dahilan kung bakit walang nagpresintang kunin ang project na iyan kanina? Because Gavriel Ignacio is no joke," saad niya.

Kumunot ang noo ko.

"Do you remember last year? Noong isang beses na na-interview ang businessman na iyon, hindi nakakuha ng magandang scoop ni isa ang team natin dahil masyadong matalino si Gavriel Ignacio. Hindi ito nagpapahulog sa bitag. And it was even Janna who interviewed him," dagdag niya.

Ganoon ka-hirap ma-kakuha ng scoop sa lalaking iyon? Maging si Janna, walang napala?

Janna is the most competent in our team. Magaling kaya hinahangaan ng marami.

"Baka kasi masyadong straightforward magtanong si Janna? Knowing her. Ganoon siya," ani ko. Tinapik ko ang balikat ni Pelle.

Bumalik ako sa paghahanap ng masusuot para sa interview bukas.

"Hindi ko alam, Ke. Pero hindi maganda ang pakiramdam ko tungkol sa pag-iinterview mo sa lalaking iyon."

"Don't worry. I can't afford to lose this job. Kaya sisiguraduhin kong makakakuha ako ng scoop sa lalaking iyon bukas. Be it being him a gay or be it being him in relationship with Xenya. Anything."

I heard her sighed.

May nakita akong isang dress. Nang tingnan ko ang presyo ay libo ito. Pero ayos lang! Maganda naman!

Mabilis na kinuha ko iyon at nilingon ang kaibigan. Ngumiti ako.

"Bagay ba sa akin?" tanong ko sa kaniya.

She looked at me and sighed.

"Hindi ba marami ka nang damit sa inyo? Kabibili mo lang noong isang araw," mutawi niya.

Ngumiwi ako.

Kahit kailan talaga 'to, hindi supportive sa akin tuwing bumibili ako ng mga damit.

"Noong isang araw iyon. Hindi ngayon. Itong bibilhin ko ngayon ay para sa interview bukas. Syempre dapat maganda ako para makakuha ako ng scoop."

Umiling-iling siya sa akin.

That's it. Sisiguraduhin kong makakakuha ako ng scoop tungkol sa Gavriel Ignacio na iyon.

Whatever it takes!

Pero mukhang magiging malabo pa ata dahil kinabukasan, late ako na gising.

"Fuck!" mura ko.

Kung magje-jeep ako ay mas matatanggalan ako kaya mag-ta-taxi na lang ako patungo sa company building ni ni Mr. Ignacio.

"Si Mama?" tanong ko sa dalawang batang kapatid na sila Pietro at Hanna na nasa sala pagkababa ko.

"Nasa CR, ate. Naliligo," sagot ni Pietro.

Tumango ako at mabilis na lumapit sa wallet ni Mama na nasa malapit sa TV.

Kulang ang pera ko kung magtataxi ako dahil binili ko ng damit kahapon. Kaya kumuha ako ng bills sa wallet ni Mama.

"Ate?" rinig kong tawag ni Hanna. Binulsa ko ang mga nakuha at nilingon ang dalawa.

"Shh! Huwag niyong sabihin kay Mama, ha?" bilin ko sa dalawa.

Ngumuso si Hanna at tumango. Si Pietro naman ay tahimik lang. Sinukbit ko ang sling bag ko at nagtungo na sa pinto.

Pero hindi pa ako tuluyang nakakalabas nang marinig ang sinabi ni Pietro.

"Mama! Si Ate nangupit na naman sa wallet mo!"

"Ano?! Humanda ka sa akin mamaya, Keila!" galit na turan ni Mama mula sa banyo.

Nilingon ko si Pietro at sinamaan siya ng tingin bago lumabas na.

Bwiset talaga 'tong batang ito! Pahamak!

Agad na lang akong umalis at sumakay na ng taxi.

Dapat talaga nagising ako ng maaga! Nakakainis!

Nang makarating na at sinabi na ng driver ang fare ko, halos mapamura ako sa isip. Ang mahal! Buti na lang pala nakakuha ako ng pera kay Mama.

"Salamat."

Dali-dali akong pumasok sa matayog na building. Dito kasi sa opisina ni Gavriel Ignacio ang interview place kaya dito ako nagtungo. Wala na akong oras para mamangha sa lugar dahil nagmamadali ako.

Hindi na ako nagtanong pa sa staff at agad na nagtungo sa malapit na elevator. May dalawang kasabay ako. Nang pinindot ko ang 40 sa elevator ay napatingin sila sa akin. That was the floor where Mr. Ignacio's office is located.

Hindi ko sila pinansin at inayos na lang ang suot ko at make-up. Sinuot ko na rin ang ID ko.

Nauna ang mga kasabay ko at dahil nasa pinakatuktok na floor ang sadya ko kaya ako na lang ang natira. Nang tumunog ito hudyat na nasa tamang palapag na ako ay saka ako bumaba. Huminga ako ng malalim nang makita na ang malawak na pasilyo.

Doon ko napagtanto na ang buong floor ay tanging opisina ni Mr. Ignacio. He's that rich?!

Tumikhim ako at halos pitikin ang sarili para magpokus.

Kaunting lakad lang at nandon na ang double doors. Bago pa ako makalapit ay may matandang babae na akong nakita na nasa may kaniyang sariling mesa. Labas lang ng double doors.

Batid ko ay siya ang sekretarya ni Mr. Ignacio. I think she's in her 40's. Nang makita niya ako ay napatayo siya. Nagtagal ang titig niya sa ID ko.

"Yes, Ma'am? May nagpaakyat po sa inyo dito?" takang tanong niya.

Inayos ko ang ID ko kasi nakatalikod pala ito.

"I'm Keila Saldivar from Scandal News. I believe you are Mr. Ignacio's secretary? May appointment po ako kay Mr. Gavriel Ignacio," sambit ko.

Kumunot ang noo niya at sinipat ang kaniyang relo. May chineck siya sa kaniyang notes.

"Scandal News? 10:30 AM ang interview niyo with Sir Ignacio. Base dito sa record ko," aniya at nag-angat sa akin ng tingin.

"11:30 AM na po ngayon, Ma'am. I'm sorry but I don't think Mr. Ignacio will allow an interview since late kayo."

Ngumiti ako. I expected this!

"Is he inside? Can I talk to him for a minute? Maybe I can persuade him?"

Umiling ang ginang.

"I'm sorry, Ma'am. He's finishing some paperworks. Hindi siya nagpapa-istorbo."

Great!

"What time siya matatapos, kung ganoon? I can wait."

Nilingon ko ang gilid ko para makahanap ng mauupuan sana pero wala! Ano ba naman ito!

Ang laki-laki ng opisina, walang upuan man lang!

"I apologize. I'm not allowed to disclose his schedule."

Nilingon ko ang sekretarya.

Ilang minuto pa akong nangumbinsi sa kaniya ngunit mahirap makumbinsi ito.

Hindi ito pwede!

Kailangan kong ma-interview ang Gavriel Von Ignacio na iyon ngayon! Kung hindi, mawawalan na ako ulit ng pagkakataon na ma-interview siya. I will lose my job!

Nagtagal pa ako at nagpatuloy sa pakiusap sa secretary. Hanggang sa hindi ko namalayan na magla-lunch na pala.

"I'm really sorry, Miss Saldivar. Kahit pa malaman niyo ang oras ni Sir, hindi na kayo niya papayagan—"

Naputol ang sasabihin niya nang bumukas ang double doors at niluwa roon si Mr. Ignacio.

It was him!

Nabuhayan ang loob ko.

Iniwan ko ang secretary ay mabilis na lumapit sa lalaki. Sinundan naman ako ng secretary.

Hinarangang ko si Mr. Ignacio. He's tall even if I'm wearing heels. I know he's tall but he's taller than I expected, now that I'm in front of him.

His eyes were nothing but serious. His black hair is a bit longer. His lips were just perfectly thin. His jaw was immaculate. He's wearing this kind of white long sleeve shirt and a black tie and paired with a black slack. Sa suot niyang long sleeve, bakat na bakat ang malapad niyang balikat at ang solido nitong braso.

Sa lapad ng kaniyang katawan, kung may tao man sa likod niya, hindi ako makikita dahil sakop na sakop ng balikat niya ako.

He's too intense. His aura is screaming authority and power. Unang tingin, alam mo agad kung gaano siya ka-dominante.

I cleared my voice. Saglit na inayos ko ang suot ko at tumayo ng tuwid.

Natigilan naman sa paghakbang si Mr. Igancio dahil sa pagharang ko.

"I'm sorry, Sir. Nangungulit po—"

"Good noon, Mr. Ignacio! It's nice to meet you! I'm Keila Saldivar from Scandal News," putol ko sa sinasabi ng sekretarya.

Nilahad ko ang kamay ko kay Mr. Ignacio.

Maganda ang ngiti ang ginawad ko sa lalaki ngunit malamig na tinapunan niya ako ng tingin at ang nakalahad kong kamay.

"I have a scheduled interview with you, Mr. Ignacio," pagpapatuloy ko.

Mukhang wala siyang balak tanggapin ang kamay ko kaya hilaw na ngiting binaba ko na lang ito.

Ano ba naman ito! Ganito ba talaga kapag may nasabi na sa buhay? Tss.

He eyed my ID so I showed it more to him so he can see that I'm from Scandal News.

Binalik niya ang tingin sa mata ko. His brooding eyes bore into mine.

"You're late. I won't accept an interview anymore," he spat.

Lalampasan na sana niya ako pero humarang ulit ako sa daan niya.

Natigil siya sa paghakbang. Kumunot ang noo sa ginawa ko. Tila ba naiinis na.

"Yes. I'm sorry for that, Mr. Ignacio. Na-late kasi ako dahil nagkaroon ng problema sa taxi na nasakyan ko. Don't worry. Saglit na interview lang. Kahit 10 minutes, I'm okay with that," I muttered with a smile.

"Hindi ko tinanong ang rason mo," he spat.

Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya. Para akong napahiya.

"My decision is final. I'm not going to allow an interview anymore. You can try your luck next year, Miss..." he stopped for a while and looked at my ID again and read my last name. "...Saldivar."

Iyon lang ang sinabi niya at nilampasan niya ako at pumasok sa elevator. Pumindot siya doon.

So this is what Pelle means? S***a.

Huminga ako ng malalim. Sinusubukang ikalma ang sarili at hindi magalit.

I need long patience!

"Miss—" tawag ng sekretarya niya sa akin pero hindi ko ito pinansin.

Hindi ako nagpatinag at mabilis na sinundan si Mr. Ignacio sa elevator bago pa man sumara ito.

He glanced at me when I entered the elevator. He didn't look pleased.

Sa gilid ng mata ko ay sumara na ang elevator.

"Then, if you're busy, what about lunch, Mr. Ignacio? Can I interview you while you're having lunch?" desperada ko nang sabi.

Madilim na tinapunan niya ako ng tingin. Para bang may sinabi akong mali.

"While I'm having lunch?" he repeated what I said. As if, he heard it wrong.

"Yes. Huwag kang mag-alala, Mr. Ignacio. I promise you it will only take 10 minutes of your time," I said. "Hindi mo mapapansin tapos na ang interview."

Umiling siya na parang dismayado. Hindi niya ako sinagot.

Kukumbinsihin ko pa sana siya pero nag-ingay ang cellphone niya. Sinagot niya ito kaya napatikom ako ng bibig.

"Yes. I will check the documents later. Email me the soft copy of that one," mababa ang boses na sambit niya sa katawagan.

Nang natapos ang tawag na iyon, magsasalita na sana ulit ako pero may tumawag muli sa kaniya.

I heave a sigh. Bwiset!

"Hello."

Pinikit ko ng mariin ang mata ko at sinandal na lang ang sarili sa elevator. Hindi ko na magawang makasingit dahil sunod-sunod ang tumawag sa kaniya.

"Yes. Same order. No need to deliver. I'm on my way to the restaurant."

Napatuwid ako ng tayo nang tumunog ang elevator hudyat na nasa tamang palapag na.

Lumabas siya kaya sumunod naman ako. I can feel the stares around. Hindi ko iyon inalintana.

"Mr. Ignacio, kahit saglit lang. I'll make sure I won't disturb your lunch," ani ko habang nasa likod niya at sinusundan siya.

Dahil malaki siya at mahaba ang biyas, lakad-takbong nakasunod ako sa kaniya. I'm trying to keep up with his pace but I just can't.

"10 minute interview will do. I won't disturb your lunch, Mr. Ignacio. I promise you that," ulit ko. Hindi natitinag.

Nasa may gitna kami nang bigla siyang tumigil at hinarap ako. Mabuti na lang tumigil agad ako kundi bubunggo ako sa kaniya.

He scoffed.

"You won't disturb my lunch? The fact that you're following me and asking me to allow you to interview me while I'm having lunch is already a disturbance, Miss Saldivar," he snapped.

His jaw clenched. Nanliit ang tingin niya sa akin. "Or are you dumb to realize that?" dugtong niya.

Umawang ang bibig ko sa sinabi niya.

Dumb?

Ako?

Kumuyom ang kamao ko at unti-unting umiinit ang pisngi ko sa galit.

Bago pa ako makaimik, may mga lumapit na mga security guards.

"Sir," they acknowledge Mr. Ignacio's presence. "May problema po ba dito?"

Hindi nagsalita si Mr. Ignacio. Isang mariing titig ang binigay niya sa akin bago siya tumalikod na para lumabas ng building.

Nang subukan kong sundan siya ay pinigilan ako ng mga guards.

"Ano ba?!" I said when they held my arms to stop me.

"Huwag kang makulit, Miss. Ma-ba-ban ka lang dito kung guguluhin mo si Sir," ani ng isa sa kanila.

Nagtiimbagang ako sa pananakot ng mga ito.

Nababanas na pinalis ko ang kamay nila sa akin.

"Alright! I won't! Bitawan niyo na ako."

Bumitaw naman sila ng tuluyan.

Padabog na inayos ko ang suot ko at tinanaw si Mr. Ignacio na nakalabas na ng building at may kausap na na marahil valet. Pagkatapos ay sumakay na ito sa itim na sasakyan.

That....asshole!

Mukhang tama nga si Pelle! This man is just so impossible!