[PROLOGUE]
ㅡYEAR 2020
"ZIAH, sigurado ka na ba sa gagawin mo?" nag-aalalang tanong ni Vivi sa'kin habang inaayos ko ang mga dadalhin kong gamit.
Tiningnan ko siya saglit bago magsalita, "Alam mo naman na nahirapan ako sa paghahanap ng sperm donorㅡnahirapan tayo, ngayon pa ba ako aatras?" ipinagpatuloy ko ang ginagawa ko.
Hindi kasi naging madali ang mga hinahanap ko sa isang lalaki para maging qualified ito bilang maging sperm donor ko. Kailangan ay nasa at least 5'9 ang height, mestiso, matangos ang ilong, healthy living, and as much as possible ay may lahi sana.
At syempre, daks! Once in a lifetime na lang ako makikipag sex mano bang maranasan ko 'agad yung daks. Oo, virgin pa ako at nasa requirements talaga ang pagiging daks.
"Hindi mo naman kasi masyadong kilala ang lalaking kikitain mo. We just met him online, chit-chats and then heto na at makikipag making love ka na doon sa tao."
Napahinto ako saka iwinasiwas ang kamay, "Correction, sex lang not making love!"
"Whatever, ah basta! Pag isipan mo pa ulit ng mabuti," kinuha nito ang bag ko saka niyakap.
"Anong ginagawa mo, Vivi?" naguguluhang tanong ko.
Nasa bag kasi na 'yon ang pera pambayad sa lalaking magiging sperm donor ko.
Actually, hindi ko rin maintindihan kung bakit gano'n na lang ang kasiguraduhan ko na magtiwala sa lalaking nakausap ko lamang sa social media. Noong mag send siya ng picture ay agad akong namangha sa kaniyang itsura. Halatang may lahi ito at hindi naman ako nagkamali ng tanungin ko siya. Isa siyang Italyano na may lahing pinoy.
"Give it back to me," ma-awtoridad kong utos.
Sandaling namuo ang katahimikan and Vivi sighed, "Hindi na ba talaga kita mapapaatras?" tanong niya.
"Hindi na, buo na ang pasya ko. Mayroon na ako ng lahat sa buhay ko. Stable work, heto at may ari ako ng isang flower shop, may sariling bahay. Siguro naman sapat na 'yon para magkaroon na ako ng baby na ako mismo ang nagluwal. Hindi na ako bata at baka mamaya'y magulat na lang ako't wala na pala ako sa kalendaryo. Isa pa kailangan ko rin ng makakasama sa buhay. Alam mo naman kung bakit sa ganitong paraan ko gustong magkaanak," paliwanag ko.
Tanging anak lang ang gusto ko, at ayokong mag asawa o mag boyfriend man lang dahil lahat naman ay nauuwi lang sa break up and heartache. Katulad ng sa mga magulang ko. They just leave me na para bang pusa na lang na iniwan sa kalsada. And I promise to myself na once na magkaroon ako ng anak ay hinding-hindi ko ito pababayaan.
"Okay, I am call away if magkaroon ng emergency."
"Got it, thank you," niyakap ko siya at mabilis akong umalis sa Ziah's Main Cake and Pastry Shop.
Nang makarating ako sa Saludario Hotel ay agad rin akong nag tungo sa hotel unit 109 kung saan namin napagkasunduang magkita. I texted him pero wala man lang reply. So I expected na nasa unit na siya at inaayos ang sarili, ayoko pa naman ng hindi presentable.
Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon, natatakot, kinakabahan, masaya at excitingㅡexciting? Saan nanggaling 'yon? 'Agad kong tinampal sa noo ang sarili ko bago ako huminto sa harap ng unit 109. And I swipe my card sa digital door at agad na nagbukas ito.
Dilim ang sumalubong sa'kin pagkapasok ko pa lamang sa loob. Bumilis ang tibok ng puso ko, napakunot ako ng noo habang nalalanghap ko ang amoy ng alak sa paligid. Dahan-dahan akong naglakad at tanging kamay ko sa pader ang siyang gumagabay sa'kin.
"HㅡHello, is anybody here?"
Bumangga ako sa isang matigas na bagay na sa tingin ko ay small table na naging sanhi ng konting ingay kaya huminto ako. Tanging kamay ko na lang ang ikinilos ko para mahanap ko ang switch ng ilaw. Nang makapa ko ito at akmang pipindutin ay bigla na lang may humila sa'kin at isinandal ako nito sa malamig na pader.
Sa pagkagulat ko ay napatili ako't napapikit. Mas lalong nanuot sa ilong ko ang pinaghalong amoy ng alak at amoy ng pabango ng taong nasa harap ko.
"Why took you so long?" napalunok ako ng marinig ko ang baritonong boses niya.
"Ahh... Tㅡtraffic kasi,"
Bakit ako nauutal? Giatay!
Lalong idinikit ng lalaki sa'kin ang katawan niya at doon nanlambot ang mga tuhod ko. Nang pigilan ko siya ay tumama ang mga palad ko sa matipuno nitong dibdib.
Perfect na perfect!
"Can we talk--"
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng marahas ako nitong hinalikan. Nalasahan ko ang alak na ininom nito, akala ko ba hindi siya umiinom? Itutulak ko sana siya pero huli na dahil binuhat ako nito at mabilis na inihiga sa kama.
"Tㅡteka, bakit ang bilis mo naman 'ata?" naguguluhang tanong ko.
"I don't wanna waste my time for pleasure," he answered.
Naramdaman ko ang paglundo ng kama, katibayan na nasa kama na rin siya. Inisip ko na lang na para 'to sa pangarap kong magkaroon ng baby para hindi ako pangunahan ng takot.
Muli niya akong hinalikan at doon ko rin naramdaman ang pagkilos ng kamay niya sa malulusog kong dibdib. Mabilis niyang tinanggal ang suot kong blouse at saka walang sawang dumukdok sa dibdib ko dahilan para mapaungol ako.
Kakaiba ang dating nito sa'kin ramdam na ramdam ko ang init ng bunganga niya. Aaminin kong minsan na akong sumubok kapag nagpupunta kami sa bar ni Vivi pero touchy lang, kaya bago 'to sa pakiramdam ko.
Ang isa nitong kamay ay mabilis na dumako sa pagkababae ko. Dahilan para mapaliyad ako at mapakapit sa bed sheet.
This is going to be a long night!
"Honey, you're so wet... and tight?" parang nag-aalinlangan siya sa bandang huli niyang sinabi.
Swerte niya dahil siya makakauna sa'kin! For my dream baby!
He played my clitoris while massaging one of my boobs.
"Ahhh.... F*ck it's... Ahhh so.... good," wala na ako sa tamang huwisyo at puro ungol na lamang ang lumalabas sa bibig ko.
Ang lalaki naman ay tila mas lalo pang nag-init. He entered two finger inside of me. Nakaramdam ako ng hapdi ngunit mas nangibabaw ang sarap na dulot nito. Pabilis ang pabilis ang labas masok nito hanggang sa nararamdaman ko na tila may gustong kumawala sa kaloob-looban ko.
Isang mahabang ungol ang pinakawalan ko matapos kong maglabas ng likido mula sa pwerta ko. It's my cum. I can't believe it! I just cum for the first time in my life!
Madilim pero naaninag ko ang nakangiting mukha ng lalaking nasa ibabaw ko dahil sa tulong ng liwanag ng buwan.
After that, the wait is over. We did sex. Sa una masakit but the pleasure was there and it's heaven! Hindi ko inakala na ganito pala ang pakiramdam ng pakikipagtalik.
Pagod akong tumagilid sa kama at mayamaya pa ay naramdaman ko na ang pagkaantok. I hope maging successful itong ginawa namin para magkababy na ako.
KINABUKASAN maaga akong nagising dahil sa tama ng sikat ng araw sa mukha ko. Naramdaman ko na may nakayakap pa sa'kin. Kaya dahan-dahan ko itong inalis. Upang hindi ito magising, isa pa ay ayokong makita ako nito ng nakahubad lalo na't umaga na.
Abah, abuso na kung iisa pa 'to. Saka usapan namin dapat umalis na siya dala ang pera na nandyan lang naman sa lamesa. Mukhang hindi marunong makuntento ang lalaki na 'to.
Nang makaupo ako ay medyo masakit pa rin ang gitnang bahagi ko kaya dahan-dahan kong pinulot isa-isa ang mga saplot ko at sinuot iyon. Hinanap ko ang phone ko upang tingnan ang oras. At nakakapagtakang nakatanggap ako ng ilang missed call and text galing sa lalaking naka-sex ko kagabi.
"Unit 107 na ang magiging unit natin."
"Nasaan ka na?"
"Ini-scam mo ba ako?"
WaitㅡDamn!
Tiningnan ko ang lalaking natutulog sa kama. Dahan-dahan akong lumapit hanggang sa masilayan ang pagmumukha nito. Nanlaki ang mga mata ko't napasinghap kasabay ng pagtakip ko sa bibig ko upang hindi gumawa ingay.
This man... Is not my sperm donor!
Unti-unting nalambot ang tuhod ko saka napaupo. Nang gumalaw ito mismo sa higaan ay muli akong tumayo at binitbit ang shoulder bag ko.
Ngunit hindi pa ako nakakalapit sa pinto nang mapahinto ako. Yung pera, kailangan ko bang iwan ang pera? Napakamot ako sa ulo saka dali-daling inilapag muli ang shoulder bag sa lamesa at binitbit ko lamang ang swipe card saka cellphone ko. Muli akong naglakad patungo sa pinto ngunit naisip kong hindi naman ito ang sperm donor ko kung kaya't hindi ko ito kailangan bayaran.
Mabilis ulit akong naglakad pabalik sa lamesa at kinuha ang shoulder bag. Pinagmasdan kong muli ang mahimbing na natutulog na binata sa kama. Ang maamo nitong mukha ay walang kaalam-alam sa mga nangyayari.
And he don't need money from me! I know this man! I mean sinong hindi makakilala sa kaniya? He's from elite family! Barya lang sa kaniyang ang isang daang libong hawak ko ngayon. Umalis na ako ng tuluyan sa unit 109 dala ang isang daang libo na siyang bayad ko sana sa sperm donor ko.
What on earth is happening? Bakit sa lahat ng lalaki ay siya pa ang nakasama ko sa isang gabi?
CHAPTER ONEㅡ AFTER FIVE YEARSZiah's POV"I love you, Mom. Good night," sambit ng limang taong gulang kong anak na si Zhenrix."I love you too, sweetie. Sleep ka na dahil bukas magkikita na kayo nila Lola at Lolo mo," tukoy ko sa kinalakihan kong magulang.Nakangiti itong tumango saka pumikit. Lumabas ako ng kwarto ng anak ko at naabutan ko si Vivi na nasa sala, habang kumakain ng ice cream."Tulog na si Zhen?" tanong nito."Oo, excited makita ang Lola at Lolo, eh."Sumubo ito ng isa pang kutsara ng ice cream, "Napakagwapo ni Zhen, hindi ba? Kaya okay lang talaga na hindi mo nasagot at tawag ng kausap mo nang araw na 'yon."Napailing ako, "Okay ba 'yon? Baka naman kasi nakalimutan mo kung sino ang nakasama ko nang gabi na 'yon."&
CHAPTER TWOZiah's POVHindi na ako dumiretso pa ng flower shop at sa halip ay tinawagan ko na lamang si Sarah upang mag take over muna sa pansamantala.Hindi ako makapaniwala na makikita ko ulit siya sa loob ng limang taon! Hindi ko rin alam kung paano niya ako naalala, madilim nang gabi na 'yon sa pagkakaalam ko, kaya't paano?Ang isa pang ikinababahala ko ay hindi naman niya ako ipinapahanap pero kitang-kita ko sa mga mata niya kung gaano siya kainteresado sa'kin ngayon.Damn this life! Mali 'atang bumalik agad kami ng Pilipinas.Mabilis akong bumaba ng kotse nang maiparada ko ito sa bahay."Oh, hija, ang aga mo naman 'ata?" tanong ni Mama."Ah, sabi kasi ni Vivi kailangan niya ako makausap," pagdadahilan ko. "Where's Zhenrix?""Naroon sa garden at nak
CHAPTER THREEZiah's POV"Ziah, anak. Darating ang mga pinsan mo galing Bulacan sa susunod na araw. Gusto ka raw nilang makita," sambit ni Mama habang kumakain kami."Sino? Sila Kuya Leo at Kuya Dave ba?" tanong ko."Oo, pero mukhang hindi lang si Leo ang bibisita sa iyo. Mukhang pati ang mga Kuya mo na si Edwin at Elvino ay bibisitahin ka rin."Nginuya ko muna ang kinakain ko saka tumango, "Okay, Ma. Hindi na lang ako papasok ng araw na 'yon para maka-bonding ko sila."Sa totoo lang ay miss ko rin naman na ang mga nakilala kong pinsan. Sabay sabay kami halos lumaki at tila prinsesa nila ako dahil nag iisa akong babae noong mga panahon na 'yon sa magpipinsan. They even protect me from mosquito, cockroach and frog dahil ang tatlong 'yan ang kinakatakutan ko."Mommy, ako ba? Gusto din nila makita?" tanong n
CHAPTER FOURZiah's POVMaaga akong umalis ng bahay dahil ngayon ang araw ng birthday celebration na nagpabook sa'min ng mga bulaklak. And since ito ang una kong client na mukhang engrande ay talagang pinaghandaan namin ng mabuti."Ilang taon na raw ang magbibirthday?" tanong ko kay Xander habang nasa byahe kami."Twenty-four na daw," sagot nito."Oh? Sana all, bongga ang birthday kahit twenty-four na."Natawa naman si Xander sa sinabi ko kaya hinampas ko ito sa braso."Huwag kang tumawa dahil totoo naman.""Baka naman kasi mayaman, Ma'am Ziah."Taman naman si Xander, kung mayaman ka talaga kahit araw-araw ka magpaparty ay okay lang.Bigla kong naalala si Zhen. Apat na buwan na lang ay darating na ang kaarawan nito. Wala sa sariling seryoso ak
CHAPTER FIVEZiah's POV"Sweetie, pag uwi ko mamayang gabi kasama ko na si Daddy mo. Kaya always be a good boy, okay?" pagkakausap ko sa anak ko."I'm so excited, Mom! I will be always a good boy to Lola and Lolo!" masiglang sambit nito at niyakap ako.Matapos kong kausapin ang anak ko ay nagpaalam na ako kila Mama para tagpuin na si Braxien kung saan nagsimula ang lahat. This would be hard for me but for my son's happiness I will do. Hanggang ngayon pa rin naman ay nasa akin ang copy ng swipe card ng unit 109 kaya madali na lang ako makakapasok sa loob.Pagtungtong ko pa lang ng Saludario Hotel ay agad kong tinawagan si Vivi to inform her na malapit na ulit kaming magkita. My best friend is support me to what decision I've made that's why lalong lumalakas ang loob ko. Sumakay na ako ng elevator at tinungo ko ang unit 109.&n
CHAPTER SIX Braxien's POV Nauubos na ang pasensya ko. Hindi ko na palalampasin pa na hindi malaman ang sasabihin nito dahil malakas ang kutob ko na mahalagang bagay 'yon. "Tell me right now." Tumayo si Ziah at tila hindi mapakali. Sa inaakto nito ay lalo akong kinakabahan. Hindi naman ako kinabahan ng ganito noon. Lalo pang nakapagpakaba sa akin ay ang presensya nito at isiping dalawa lang kami dito sa mansion. Huminto saglit si Ziah at nagulat ako nang bigla itong tumakbo. Mabuti na lamang at mabilis ako para pigilan agad ito. "Ano bang ginagawa mo, Ziah? Gusto mo bang maglaro?" "Bitawan mo ko, Braxien." Inihiga ko ito sa couch at saka pinakubabawan, "Ano ba kasing laro ang gusto mo? Tell me, I would love to play with you, especially with fire," at napangiti ako. Tila na hipnoti
CHAPTER SEVENZiah's POV"Ziah, wake up. You're dreaming," rinig kong boses ni Braxien habang niyuyugyog nito ang balikat ko.Pabalikwas akong bumangon at napahilamos sa mukha. It was all a dream! Hindi totoong may sakit ang anak ko. Tumingin ako kay Braxien."May history ba ng sakit ang pamilya niyo?" tanong ko.Biglang nag salubong ang makakapal na kilay ni Braxien, "Nothing, bakit mo naitanong?""Sigurado ka? Sakit sa puso? Cancer? Sakit sa dugo? Wala?"Niyakap ako nito, "Wala nga, ano bang napanahinipan mo't ganiyan ang mga itinatanong mo sa'kin?""Gusto ko ng umuwi, please?""Okay, before you go home, sagutin mo muna ang tumatawag sa'yo. Kanina pa 'yan, hindi ko lamang pinakialaman dahil I respect your privacy."Iniabot sa'kin nito ang ph
CHAPTER EIGHTZiah's POV"B-Baka gusto mong sumama sa bahay?" nauutal kong tanong kay Braxien na hanggang ngayon ay tulala at tila hindi makapaniwala sa sinabi ni Zhen.Noong una ay nagulat rin ako na kilala ni Zhen kung anong itsura ng Daddy niya. Pero siguro'y tadhana na rin ang gumawa ng paraan upang magkita sila na mag-ama.Lumapit si Zhen sa kaniya at hinawakan ang kamay niya, "Daddy, sama ka na sa'min," sambit nito.Para akong maiiyak lalo sa tagpong nakikita ko. Hindi ko inakalang sa ganitong sitwasyon ko sila unang makikitang magkasama. Binuhat ni Braxien si Zhen at niyakap ng mahigpit tapos ay hinalikan ito sa noon."Ipaliwanag mo 'to ng maayos," bulong sa'kin ni Braxien na hindi ko maintindihan kung may halong galit.Tumango na lamang ako at sumunod kay Braxien na papalabas ngayon nga Mall. Ang ilang tao ay pinagtitinginan siya