Pakiramdam ko lumong-lumo na ako dahil sa kahihiyan."Mararanasan niyo rin iyan ni Linden!" Pinagsigawan pa talaga niya habang malakas na tumatawa.My innocent ears, charot lang!"Ganyan ba naman ka-hot ang sasayaw sa'yo at sa ano." She pointed out Linden while dancing."Stop it already Belle, baka marinig ka nila." Pulang-pula na siguro ako ngayon. "Mapapaluhod ka na lang." And again she laughed."Gaga! Magtigil kana please.""Uy Linden, naka-video call ako sa future mo, galing mo raw. Sayawan mo rin daw siya."My lips parted in disbelief. Linden turned his back and saw licking his lower lip.Seducer ka po? Matitikman ko rin iyan ulit, charot!Naka-hoodie siya at mukhang basa na ang buhok dahil sa pawis. He was intently looking at me nang irapan niya ako. Ay wow!"Ang maldito." I murmured.Naka-front cam na ngayon si Belle kaya nakikita ko na siya. And I don't like her smile. Parang may masamang balak na gagawin."Maldito 'no kapag umiirap? Maliligo lang daw siya at sasayawan ka rin
"Janjan!" I could see my mom on my peripheral vission.I think she's mad. Hindi na maganda ang timpla ng mukha niya sa nakikita ko.I waved my left hand and squinted my eyes. What's wrong? As far as I remember walang masama dito sa ginagawa ko, naliligo ako, hello?"Ma! Join me! Ang sarap maligo sa ulan." Nilakasan ko ang boses para marinig niya."Nahihibang kana bang bata ka? Paano kong magkasakit ka?" I noticed the towel on her shoulder. Tapos may dala pang payong.Manghuhula ata ang Mama ko. Akalain mo iyon may dalang payong at towel."Ma, it just a rain. Magkaiba po iyong naliligo sa ulan at naulanan." Pinandilatan lang niya ako ng mata. Ako naman na pasaway, nginisian lang siya."Ewan ko sa'yong bata ka! Tumayo kana diyan at magpatuyo, ipatitimpla kita ng mainit na tsokolate. Ilalagay ko lang dito ang towel." She just placed the towel on the right side of the swing."5 minutes Ma.""Okay 5 minutes. Your time starts now. Kapag hindi kapa bumabangon diyan pagbalik ko, papaluin na t
If only I have the choice, uuwi ako."Apaka arte." Rinig kong bulong ni Claus. "May sinasabi ka Claus?" Dungaw ni Belle mula sa labas ng cr. "Sandali lang Madame Belle, ito na tatayo na." Kahit bagot na tumayo, masaya pa rin niyang dinaluhan si Belle sa cr. Claus left the video call. Nakikita ko nang magkasama na sila ngayon sa cr. Si Linden na tahimik na walang ginawa kundi titigan ako. I just shrugged and didn't mind his expressionless face. "Sana all!" I shouted. Pinahid ko ang tubig na dumaloy sa aking mukha. Nanginig ako bigla. Hindi dahil sa lamig kundi sa matang nakatitig. Mukhang hindi niya nagustuhan ang ginawa kong maligo sa ulan. Duh! Kasalanan niya 'to. Charot lang! "No'ng una ako pa ang nagsasana-all sa inyo ni Linden, ngayon naman ikaw." Umiiling na sambit ni Belle. "Things has change. Maybe that person too." Parinig ko. Natawa lang si Belle maging si Claus. "Hindi ako nagbago. Baka ikaw." Linden interrupted with his blank experession. Napayakap ako sa aking sa
Nandito ako ngayon sa loob ng kuwarto ko habang sumisimsim ng mainit na tsokolate. Pasulyap-sulyap lang ako kay Linden habang nagtatype sa kanyang laptop. Yes, we are still video calling kahit may biglaang homework sila na kailangan tapusin on time. Sinabi ko sa kanyang mamaya na muna kami magvivideo call para matapos na agad niya ang homework pero nagpumilit pa rin na huwag kong patayin. "You're not a burden to me, okay? Just watch me finishing this homework. Titig ka lang sa gwapo kong mukha para 'di ka mabored." "Whatever Linden." "Or you can just fart if you want to para mas ganahan akong gumawa ng homework. So we could laugh also." Natatawa pa niyang sabi. Bwesit ka talaga Linden. Mamamatay na nga ako sa hiya tapos pinaalala pa niya, at ginawa pang katatawanan. Sige lang, hintayin niyo ako pagbalik ng Pinas. Makikita niyong mga depungal kayo! "Sige, papatayin ko na 'to. Bwesit! Alangan na pigilan ko 'diba? Sakit iyon! Sakit!" Pinagdiinan ko pa ang sinabi. I coul
Mas lalo akong nahuhulog. Hulog na hulog to the point na hindi ko na kayang maka-ahon.Am I willing to take the risk? Will he be able to catch me if I fall? Kasi ako sigurado nang hindi lang 'to pagkagusto sa kanya. There's more for that. And I'm willing to confess it to him pagbalik ko.I know I'd fool myself if I will deny this kind of feeling. Nagsisi na ako noon na hindi ko man lang nasabi sa kanya ang totoong nararamdaman ko, I've been regretting it for the past few years, at anong ginawa ko? Keep on pushing him away. Sa huli, pareho lang kaming nagsuffer at nasaktan.Siguro panahon na para maglevel up na rin ako. Sigurado na ako sa lahat, sigurado na ako sa kanya. Na siya lang, at wala nang iba. Mula pa naman noon hanggang ngayon ay siya pa rin. Hindi nagbago.I'm wishing that this time around, nasa tamang panahon at oras na ang lahat. I'm willing to risk everything, masaktan, sumaya o ano pa man iyan, kakayanin.Sandali akong natigilan nang maalala ko si L, I have to talk to hi
Literal na nanlaki ang mata ko sa narinig. I swallowed hard and waited for her remaining words to say.Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi niya. Hindi, uuwi pa rin kami sa Pilipinas. Ayoko nang magstay dito, hindi ako para dito.I belong in the Philippines."Your Papa and I plan to stay here, ikaw lang ang uuwi sa Pilipinas anak." Mama continued."Bakit Ma? Ayaw niyo na po bang bumalik sa Pilipinas?""Hindi naman sa gano'n anak." Sinulyapan ni Mama si Papa. I think Papa had a reason to all of this."Nandito ang trabaho ko 'nak. Matagal pa magtapos ang kontrata ko sa isang malaking kompanya na pinagtatrabahuan ko ngayon. At isa pa tumaas na rin ang position ko doon. Papakawalan ko pa ba 'nak? Para naman sa inyo 'to ng Mama mo. Huwag mong alalahanin ang Mama mo, binilhan ko na rin siya ng maliit na flower shop para malibang."Napamaang ang bibig ko. I didn't know that he got promoted. He deserves a celebration but knowing na hindi sila sasama sa akin pauwi ng Pilipinas, that made me
Nakatitig lang ako sa mukha niya nang bigla siyang magdilat ng mata. Ngumiti ako at kumaway."Pagod ka ba? Kumain kana?""Hindi naman. Nakatulog lang nang hindi namamalayan. Oo, kumain na ako. Ikaw? Tapos kana ba? Kanina ka pa ba nakadungaw diyan?"Halata sigurong nakadungaw lang ako. "Oo, tapos na. Maghihilamos at mag-toothbrush lang ako para hindi mabitin ang usapan."Biglang nagulo ang camera niya. "Wait, sabay na tayo."Ilang segundo ang lumipas nang umayos ang camera niya. Nakatutok na ngayon ito sa kanya habang nilalagyan ng toothpaste ang toothbrush.Naglagay na rin ako ng toothpaste sa toothbrush ko at nagmugmog bago nagsimulang magbrush. Gano'n din ang ginawa niya.After a couple of minutes sabay na rin kami nagmugmog at naghilamos. Napuwing pa ako dahil sa sabon. Nangapa tuloy ako."Ayos ka lang ba? Bwesit kasi wala ako dyan para ihipan. Maghilamos ka kaagad." I can sense na natataranta na rin siya sa nangyayari sa akin ngayon.Gusto kong matawa. I could imagine how worried
Napapikit ako ng mariin nang marinig ko ang mahina niyang pagtawa."I was just kidding.""Alam mo babanatan na talaga kita pagbalik ko diyan sa Pilipinas." Pinanliitan ko siya ng mata at kunwaring nang hampas ng unan."Di ko alam na gusto mo palang makita ang bird ko.""Curious kasi ako kung ano na ang itsura." Akala mo magpapatalo ako? Asa ka pa."Seryoso? Gusto mo talagang makita?"Tumango ako at matapang na nakipag-eye to eye contact sa kanya. Though iniiwasan ko talagang mapatingin doon sa baba.Ilayo niya ako sa tukso. Ayoko pang makita 'yon, virgin pa ang aking—sinong niloloko mo Jan?"Oo nga, kulit nito. Ano? Ipapakita mo ba? Naiinip na ako." Damn! Paano ko iyon nasabi?Tapang-tapang ko tapos titiklop din naman."I want you too see and at the same time touch it." Dagdag ko pa.I could feel how serious he is right now.Hindi ko pinahalata sa kanya na nahihiya ako. Panindigan mo Jan, huwag kang titiklop."But I want to see it, now!" Medyo nilakasan ko ang boses. Kunwari naiirit