Napapikit ako ng mariin nang marinig ko ang mahina niyang pagtawa."I was just kidding.""Alam mo babanatan na talaga kita pagbalik ko diyan sa Pilipinas." Pinanliitan ko siya ng mata at kunwaring nang hampas ng unan."Di ko alam na gusto mo palang makita ang bird ko.""Curious kasi ako kung ano na ang itsura." Akala mo magpapatalo ako? Asa ka pa."Seryoso? Gusto mo talagang makita?"Tumango ako at matapang na nakipag-eye to eye contact sa kanya. Though iniiwasan ko talagang mapatingin doon sa baba.Ilayo niya ako sa tukso. Ayoko pang makita 'yon, virgin pa ang aking—sinong niloloko mo Jan?"Oo nga, kulit nito. Ano? Ipapakita mo ba? Naiinip na ako." Damn! Paano ko iyon nasabi?Tapang-tapang ko tapos titiklop din naman."I want you too see and at the same time touch it." Dagdag ko pa.I could feel how serious he is right now.Hindi ko pinahalata sa kanya na nahihiya ako. Panindigan mo Jan, huwag kang titiklop."But I want to see it, now!" Medyo nilakasan ko ang boses. Kunwari naiirit
But hearing him to fix myself? Do I have to do that? Gusto kong matawa sa nabubuong idea sa utak ko.I smiled devilishly and let the lace of my bra loosen up. Maluwag naman ang pantulog ko kaya medyo kita ang cleavage. I'll just tease him and heck it's payback time.Dumapa ako ng maayos sa kama at kunwaring tamad na tamad para ayusin pa iyon. Halos maibaba ko na ang damit ko to the point na makita ang aking n1pples na kulay rosas.Nakakarinig ako ng ingay mula sa linya niya pero inignora ko na lamang iyon. Ano kaya ginagawa no'n at natagalan sa cr?Nag-sscroll-scroll muna ako sa facebook ng ilang minuto bago finull screen ang video call. Gumulo ang camera niya senyalis na tapos na siya."What took you so long?" Pareho na kaming nakatutok sa phone. And I couldn't tell what's with his namumungay na mga mata?"Girls can't relate baby Jani. And I told you to fix yourself pero bat parang mas lumala?" He swallowed hard and licked his lower lip. "Are you really trying to make me insane?"Nan
Days passed. All I did was to focus on my study. Ginugol ko ang sarili sa pag-aaral para kahit papaano mas tumaas pa ang marka sa mga susunod na exams.Medyo kinakabahan ako ngayon dahil mas humirap ata ang mga exam namin sa major, ni hindi ko na rin mahawakan ang sariling cellphone kaka-take notes at kaka-re-read maintidihan lang ang mga lesson."Jan, mahirap ba talaga iyong ngayon na major exam natin kay Mrs. Thorne?" Nilingon ko si Jia na nakisabay na sa'kin sa paglalakad. Isa siya sa mga co-major ko at medyo close ko na rin dito sa campus. Iyon nga lang hindi kami gaanong nagsasama dahil siya maparty at magala, ako naman na sa bahay lang na puro video call sa mga kaibigan.Mailap ako sa mga estudyante dito at alam kong alam ni Jia 'yon. Aside from Crane na naging kaibigan ko rito, Jia was also a close friend to me. Kaya lang naman kami naging close ay dahil sa may lahing kakulitan na panay kulit sa'kin katulad ngayon."Ano? Pakopya ako!" She laughed and peace sign. "Just kidding,
Nag-ngisian kami ni Jia nang matanggap na namin answer sheet."Just be careful students." Mrs. Thorne reminded while looking at Jia and to me.I smiled, hindi nagpadala sa nakakapangilabot niyang ngiti. Mrs. Thorne is one of the terror professors here. Smiling singko ang puts, hindi naman pretty, charot lang. Makalait naman ako."You can start." Anunsiyo ni Mrs. Thorne. And with that, Jia and I did the most safiest strategy we used to do way back.Most of the time nakakasagot naman siya but yeah, kapag umiikot ang ballpen niya sa mga daliri nito ay alam ko na, wala siyang masagot.Wala naman si Mrs. Thorne kaya go lang, pasimple kong binibitin sa arm chair ko ang sinasagutan kong papel para hindi halata na komokopya siya.Halos atakehin ako sa puso no'ng may humampas na naman sa table. Tangna! Halos maitapon ko ang papel dahil sa gulat.Umangat ako ng tingin at nakipag-eye-to-eye kay Mrs. Thorne. I'm starting to hate her because of what she was doing."1 hr and 30 minutes remaining. A
Habol hininga nang tuluyan na akong makalapit sa kinaroroonan nilang tatlo.Natukod ko ang mga palad sa parehong hita para kumalma. Matagal-tagal na rin no'ng muli akong tumakbo ng ganito kalayo. It was when I'm 2nd year high school, nakasali sa 'Run For Your Life' game. And now my stamina can't take it anymore.Kailangan ko na atang mag-jogging araw-araw para kahit papaano hindi ako hingalin ng ganito. And for the betterment of my body as well. Malay natin may mga rides pang hihingalin ako in the future.And I might like it— hindi ko ata nagustuhan ang sumaging idea sa isip ko.Kailangan ko na atang maligo ng banal na tubig para mahimasmasan ako sa makamundong naiisip ko."Who told you to run?" Napapikit ako ng mariin nang marinig ko ang boses na iyon.I could sense coldness on his voice and at the same time worried because I ran? I ran for them— and for what he saw. I want to explain that wala lang iyon, na hindi ko kilala ang lalaking iyon.Bigla kong naisip, hindi kaya si L iyon?
Nagulat ako no'ng bigla akong hilain ni Linden palapit sa kanya. He snaked his arm around my waist and let his straw of frappe made a way into my mouth. Belle frowned and smirked."Exchange of saliva, not bad. Oh, inumin mo na lang 'tong kay Jan since binagay mo iyong sa kanya. Pati saliva, gusto na rin ipatikim." Belle said nonchalantly. Parang alam ko na ang patutunguhan ng usapan na 'to."Stop Belle! Right now!" Pagpigil ko sa kanya na nginisian lang niya. "Alam ko na ang susunod mong sasabihin kaya huwag na. Nasa public place tayo."Her brows forrowed. "Parang hindi kayo gumawa ng eksena kanina ah. Tumagal pa ng more than 5 minutes. My Gawd Cassie! Kung hindi pa kita hinila mag lalap—ops!" Kunwaring tinakpan pa niya ang bibig."Magtigil kana Belle, you're occupying my mind with your makamundong words. My God!""Don't worry tuturuan pa kita pag-uwi natin sa Pinas. Position—oh!" Siniko siya ni Claus. "Hi there, girl?"Hindi ko napansin na lumapit pala sa amin si Jia, dala pa rin ang
Habang nasa biyahe kami, panay silip ako sa aking notes. Yes, hindi ko mapigilan ang sarili na hindi magreview. May 2 hrs pa naman akong free time at hindi ko iyon sasayangin dahil ayokong pagsisihan sa huli. Nilabas ko na nang tuluyan ang notebook kong kanina ko pa sinisilip sa bag. Hindi ako mapakali, gusto kong magfocus sa kanila pero mas importante 'to sa akin. Sa pag-angat ko ng tingin, nagtama ang mata namin ni Linden na nagd-drive. He just smile and shrugged. "I'll help you with that later." He mouthed. I smiled and nodded. Napasinghap ako sa biglang paglapit ni Belle sa tabi ko. Sinuri niyang mabuti ang notebook ko at tumango-tango pa. "What's that? Nagre-review huh? Hindi ka pa rin nagbabago 'no? Study first muna? Talino pa rin, sana all." Belled mumbled. "Maganda pa rin ang penmanship." She complimented. "Bakit nabago naba ang penmanship niyong tatlo?" I asked. Sa amin kasing apat ako iyong pinaka-maayos ang sulat at klaro. Unlike the rest of the three, well, si Lind
Kinakabahan man ay nawala rin no'ng bigla siyang tumawa. Tangna mo Linden! Nagawa pang tumawa habang ako mamamatay sa kaba sa susunod niyang mga sasabihin.Tiniklop ko ang binabasang notebook at pinasok iyon sa loob ng bag.I frowned when I saw him smirked."Well, I told you I can manage. Are you afraid that I can't fully invest my time on you in the future?" A glint of smile plastered on his sexy lips."Nangangamoy sigurado na ah." Sambit ni Belle at nagawa pang kiligin.Inirapan ko siya at binalik ulit ang tingin kay Linden. Nagulat ako no'ng bigla siya humalik sa pinsgi ko.Hahampasin ko na sana siya nang salagin niya ang kamay ko at pinatong sa kanyang dibdib."Huwag munang isipin iyon, okay? I won't pressure you in the future." He winked before unbuckling his seatbealt.Inagaw ko sa kanya ang aking kamay saka siya inirapan. He just chuckled and went out."Kailangan may pa-kiss?" Pasingit ni Belle. "Saka na tayo mamlano kapag nakapagtapos na tayong apat. Tara na at nagugutom na ak