Alexis Maureen's POV
Bago ako lumabas ng kotse ay inayos ko muna ang suot kong aviator sunglassess at ang aking damit. Sabay na kaming lumabas ni Ayenn ng sasakyan at napansin ko naman ang mga bodyguards ko na nakatanaw sa amin. Mabuti nalang at walang media na nakapaligid na ikinahinga ko ng malawag. Pero alam kong may mga paparazzi na nagmamasid sa mga galaw ko. For sure, lalabas na naman ang litrato namin ni Victoria mamaya. Bakit ba kasi interesadong-interesado sila sa buhay ko? Tsk.Pagpasok namin sa loob ng restaurant ay binati naman kami ng waitress. "Reservation for Ms. Crisostomo, please." wika ni Ayenn sa waitress ng ito ay magtanong kung may reservation ba kami. "This way po," Iginiya naman kami ng waitress sa VIP section ng resto. Si Victoria ang pumili nitong restaurant at masasabi kong marunong itong kumilatis ng mga five star restaurants. What she doesn't know is that this
Lexxeignne's POV"Ayos na ba lahat?"
Lexxeignne's POV Isang taon na ang nakalipas. Isang taon na din ang paghihirap ko simula ng nawala si Ma'am Vanessa.Dahil wala na siyang kamag-anak ay sa akin napunta ang lahat ng ari-arian niya pati ang bahay. Napilitan akong pamahalaan ang mga negosyong naiwan ni Ma'am Vanessa. Pinapangako ko sa kanya na aalagaan ko ang mga negosyo niya. Sa tulong ni Atty. Charo Lim.*flashback*Pagkatapos ng libing ni Ma'am Vanessa ay umuwi na ako ng mansion. Mugto pa rin ang aking mga mata. Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng malaking bahay. Ano ng gagawin ko ngayon? Bakit ba lahat nalang ng kamalasan ay napupunta sa akin? Huhuhu Ano bang nagawa ko noong past life ko? Bakit ako pinapahirapan ng ganito? *dingdong*Pinunasan ko ang mga luha ko at pumunta sa gate upang buksan kung sino ang
Lexxeignne's POVLakad takbo ang ginawa ko papuntang garahe ng sasakyan kung nasaan ang motor ko. Sh*t! Malelate na ako! Bakit kasi ang tagal kong nagising. Aisshh! *pitpitpipit*Agad namang binuksan ni manong ang gate pagkakita sa akin. *broommm*Pinasibad ko na ng takbo ang motor ko. Langya! Nalimutan kong kumaen. P*ta! Naiwan ko din ang baon ko. Aisshh! Binilisan ko na ang pagpapatakbo. Nakarating na din ako ng school sa wakas. *St. Agustin Academy*Basa ko sa nakasulat sa gate. Naghanap na ako ng parking space at nakahanap naman ako. Dali dali akong pumasok ng school. Time check: 6:50 am. May time pa ako para hanapin ang room ko. Sh*t, 10 minutes na lang. Nagtanong ako sa teacher na nakasalubong ko kung saan makikita ang ro
Lexxeignne's POV Maaga akong nagising ngayon at may oras pa ako para mag-exercise. Pumunta akong gym dito sa loob ng bahay at nagsimula ng nagpapawis. Dinalhan naman ako ng tubig ni Nanay Fe. Nagpasalamat ako dito. Bandang mga 5:30 am ay naligo na ako at pagkatapos ay kumaen na ng agahan. Nagdala ako ng panglunch ko. Time check: 6:30 amPumunta na ako sa garahe at sumakay na sa kotse ko. Hindi na ako nagmotor dahil bibili pa ako ng bago. Pinaandar ko na ang kotse ko at lumabas na ng bahay. On my way, nakasabayan ko si Sam. Nakamotor ito. Pinatunog ko ang horn at nakatingin lang ito sa akin. Binaba ko ang car window at ngumiti sa kanya. "Hey! Sam!" Dumeritso lang ang pagpapaandar nito. Guess hindi niya ako nakilala hahaha. Pagdating ko sa school ay agad kong pinark ang kotse ko at nakita ko naman si Sam na inayos an
Lexxeignne's POV "Wow! Is this your house?" Sabi ni Sam habang nakanganga. Yun agad ang bungad niya pagkapasok ng gate ng bahay. Pagkatapos ng klase kanina ay dumeritso na kami dito. Hindi na dumaan si Sam sa bahay nila dahil malapit lang daw ito kung uuwi na siya mamaya. "Actually, before it is not mine but now it is already" sagot ko naman sa kanya at napakunot ang noo nito. "Hindi ko gets?" Naguguluhang sabi nito habang nakakunot ang noo. "I'll tell yah' later, Sam. Pasok muna tayo sa bahay" sumunod naman siya sa akin at nakita naman ako ni Nanay Fe at bumati ito sa akin na sinuklian ko ng ngiti. "Nanay Fe! Ito po si Sam, bestfriend ko!" Sabi ko kay Nanay Fe ng nakalapit ito sa amin habang may dala-dalang inumin. "Hi! po! Nanay Fe!" Bati ni Sam kay Nanay Fe. "Hello din Sam! Oh siya! Maiwan
Lexxeignne's POV *krriinngggg**krriinngggg*Kinapa kapa ko kung nasaan ang cellphone ko. Antok na antok pa ako. Sino ba ang natawag sa akin ng ganitong kaaga? Ng makuha ko ang cellphone ko ay dinilat ko ang kaliwang mata ko at tinignan ang caller. Unknown number? Who the heck is this? I press the answer button and sinagot ko na ito habang naantok pa. Pinikit ko ulit ang mata ko. "Hello?" Sagot ko in a lazy tone. "Rise and shine!! Sweety babe! Good morning!" Sabi ng nasa kabilang linya. Napakunot naman ang noo ko. "Who are you?" "Oh!? Don't remember me?! How sad! Ang pinakagwapo na dyoso sa lahat ay kinalimutan ng isang dyosang nagngangalang Lexxeignne Morales? Huhuhu ang sama mo sweety babe!" Sino ba itong kwago na ito? Tsk. Inabala niya ang magandang tulog ko dahil lang
Lexxeignne's POV Suntok dito, suntok doon. Walang tigil. Tulo ng tulo ang pawis ko. Nung nakaramdam ako ng pagod saka lang ako huminto. Pinunasan ko ang pawisang mukha ko at uminom ng maaligamgam na tubig. Napalingon ako sa pinto ng bumukas ito. Mga nakangiting mukha ang bumungad sa akin. "Waaahhh Lexxy baby! Namiss ka namin!" Sabay na sabi ng apat na nilalang. Tsk. Akmang yayakapin ako ng mga ito ng pigilan ko sila. Napapout ang mga ito. "Pawisan ako! Don't dare hug me! And what are you doing here?" Sabi ko habang nakataas ang isang kilay. "Eh! Naisipan lang namin na dalawin ka. Diba mga baby? Hehehe" tumango naman ang mga loka. "Tsk. Guguluhin niyo lang ako eh." Napasimangot ako. "Pramis! Hindi! So ano? Movie marathon tayo? Please Lexxy baby?" "Hayy, ano pa nga bang magagawa ko eh nandito na kay
*still a flashback*Lexxeignne's POVUmupo ako sa upuan at humihigop ng dala kong kape. Ang lamig ng simoy ng hangin. May tumabi naman sa akin."Pasensiya kana sa tirahan ko ah? Mahirap lang kasi kami." Napalingon naman ako kay Yasmin. Siya yung babaeng tinulungan ko. "Hindi naman ako namimili ng tirahan. Mabuti pa nga dito eh ramdam ko ang katahimikan. Hindi tulad sa mundo kong puno ng pait na mga alaala. Mayaman ka nga pero hindi naman masaya. Mas gustuhin ko pang maging mahirap dahil mas ramdam ko pa ang pagmamahal ng mga magulang sa kanyang anak. Ang swerte mo sa mga magulang mo Yas kaya wag mo silang bigyan ng sakit ng ulo ha? Nakita kong mahal na mahal ka ng mga magulang mo. Naiinggit ako sayo, alam mo ba." Nakita kong ngumiti siya. "Akala ko kapag mayaman ay masaya. Nagkakamali pala ako. Mabuti nalang pala at naging mahirap ako."