Kumusta naman kapag nalaman na niya ang nangyari sa dalawang asungot? Hmm? Paano kaya kapag nalaman ni Celeste ang pagkatao ni Semion at ng buong Lombardi family? -Anyway! Thanks a lot po sa gems, follows, rates, and comments! Deeply appreciated po lahat! ^o^
“So you failed to kill them.” anang boss ni Diego. Walang bahid ng emosyon sa mga mata, habang ito’y nakaupo sa opisina at nakatingala sa kanya. Napayuko si Diego. “Boss, maraming rumespunding pulis bago pa namin masigurong patay na ‘yung babae matapos nilang mahulog sa bangin. Agad silang sinugod sa hospital, at sa nakuha kong impormasyon, parehong nasa kritikal na kondisyon ang dalawa.” “Well…” nagkibit-balikat ito. “Maybe it’s too early for them to die… How about the unborn child? May pag-asa pa ba ‘yon?” “Sa pagkakaalam ko, boss, kung may komplikasyon na mangyari ay isa lang sa mag-ina ang pipiliin buhayin.” “Good enough,” ngumiti ito. “I’m quite in a good mood, so I won't punish you for failing.” “Boss?” nagtatakang sinalubong ni Diego ang paningin ni Semion. “Bakit naman maganda mood mo, boss? Kagabi lang gusto mo na silang patayin.” Komportable nitong tinaas ang dalawang mahahabang binti sa lamesa at may ngisi paring tumugon. "Something happened between me and Celeste.”
“Si Semion?” Napahinto si Celeste sa pagpasok sana sa opisina ni Semion nang makita roong nakabantay si Diego. “Busy si Boss, Miss Celeste, kausap si Primo Alessandro. May kailangan ho ba kayo?” “Ah, gano’n ba? Wala naman, magpapaalam lang sana ako na aalis sandali para bisitahin si Anna. Pero pasabi na lang.” tipid siyang ngumiti at umatras. “Masusunod, Miss Celeste. Huwag mo hong kalilimutan sina Bentong para hindi mag-alala si Boss.” Tumango siya. “Sige, salamat.” Nagtungo siya sa pinahanda niyang van, na itong personal na niyang ginagamit sa tuwing lalabas ng mansyon. Kasama niya palagi ay limang guwardya sa pag-uutos ni Semion. Si Bentong lang at si Noah ang ka-close niya sa lima. Noong una’y hindi siya sanay na mayroong sumusunod sa kanya, pero kalaunan ay nasanay na rin. Ang biyahe ay wala pa sa kalahating oras. Narating agad nila ang sementeryo kung saan nakalibing si Anna. Binalingan niya ang mga guwardya. “Dito na lang kayo. Kailangan ko ng pribadong oras kay Anna.” “O
“Dios mio, anak! Nagising ka rin sa wakas!” Mukha ni Priscilla ang bumungad kay Darson nang magising siya sa loob ng isang hospital room. “Boni, tumawag ka ng nurse o doktor! Gising na si Darson!”“Argh!” Naramdaman agad ni Darson ang bigat ng katawan niya nang tangkain niyang bumangon.“Huwag kang kikilos, anak! Bali-bali ang katawan mo!” kaagad siyang pinigilan ng ina na igalaw ang katawan niya.Puno ng pananakit at pagtataka siya ritong tumingala. “Anong nangyari?”May pag-aalala at galit sa mukha na naupo si Priscilla sa kamang kinahihigaan niya. “Nakaligtas ka mula sa ginawa sa’yo ng Lombardi na ‘yon! Mabuti na lang at mabilis na nakakilos ang ama mo, dahil kung hindi, pareho kayo ni Chiarra na mawawala sa amin!”Mabilis na bumalik sa alaala ni Darson ang nangyari noong gabi ng trahedya. Nahulog ang sinasakyan nila ni Chiarra sa bangin dahil sa pagpapaulan ng mga baril.Ilang beses siyang napamura sa isipan. Nang gumulong-gulong ang kanilang sasakyan ay nawalan na siya noon ng ma
A MONTH LATER…Pinagmamasdan ni Celeste ang kanyang sarili sa harapan ng salamin suot-suot ang wedding gown. Simple lamang ang koloreteng nakapinta sa kanyang mukha, ang umaalon niyang kulay-kapeng buhok ay nakatirintas at nakapusod sa kanyang likod kung saan din nakadikit ang puting belo. Hindi niya maiwasang mapangiti sa paghanga sa sarili. Hindi ito ang unang beses na siya’y ikinasal, ngunit ito ang unang beses na nagandahan siya sa sarili habang nakasuot ng pang-kasal.Nagkikinangan ang marangyang desensyo ng gown na bumabagay sa maputla’t maputi niyang balat. Nagpaikot-ikot pa siya sa harapan ng malaking salamin, hindi makuntento sa panonood sa sariling kagandahan ngayong araw. Wala pang isang oras ay magsisimula na ang seremonyas. Hinihintay na lang na mahanda na ang bisita at lahat-lahat sa pupuntahang simabahan bago siya umalis.“Are you happy, Celeste?” may hindi makubling ngiti na lumapit si Valentina sa kanya.Mas napangiti pa siya ng malaki na humarap sa babae. “Ate Val, m
Sinabi minsan ng yumaong ina ni Celeste na huwag niyang dibdibin kung sakaling magloko ang kanyang asawa balang araw.Dahil nasa kalikasan na ng mga lalaki ang hindi makuntento sa iisang babae lamang. Samantalang ang mga babae ay dapat laging tapat sa kanilang mga asawa, hindi puwedeng magpabihag sa tukso.Matagal na panahong dinala ni Celeste ang paniniwalang iyon sa isipan niya, hanggang sa halos limang taon nilang pagsasama ni Darson bilang mag-asawa.Naging masunurin siya rito, marespeto, lahat ng tungkulin niya ay ginampanan niya ng mabuti. Maging ang pagiging selosa ay hindi niya ginagawa para hindi bigyan ng rason si Darson na masakal sa kaniya at humanap ng ibang babae.Pero ang pagiging perpekto niyang asawa, mukha namang wala lamang saysay para kay Darson.“D-Darson? Sino siya?”Pagkabukas pa lamang ng pintuan ni Celeste ay tumambad na sa kanyang harapan ang asawa. Ngunit hindi lamang ito nag-iisa, kundi sa tabi nito ay nakatayo ang isang babae na may nakaumbok na tiyan, at
“Madam, huwag na po kayong umiyak. Wala pa kayong kain simula kahapon. Magkakasakit kayo niyan, eh.”Sa loob ng kuwarto ay walang ibang maririnig kundi ang mga hindi mapigil na hikbi ni Celeste. Saan pa mang bahagi ng unan ay napupuno na iyon ng mga luha at sipon niya. Hindi na niya rin magawang imulat ang mga mata sa labis na pamamaga ng mga ito.“Madam, kahit sabaw lang po, basta ba'y magkaroon lamang ng laman ang sikmura niyo.”Kahit ano pang panunuyo ni Anna, ang tapat na personal na katulong ni Celeste, ay hindi parin bumabangon sa kama ang amo niya. “S-Sinabi nang ayoko!” galit na sigaw ni Celeste habang baon-baon ang mukha sa unan. “Bakit mo ba ako hindi sinusunod, Anna? Lumabas ka na, pakiusap lang!”Sa sitwasyon ngayon ni Celeste ay nadudurog din ang puso ni Anna. Ilang beses na siyang pinagtulakan ng amo, pero nananatili parin siya sa loob ng silid nito, pinapanood itong umiiyak at kinukumbinsi na kumain.“Madam,” kinagat niya ang ibabang labi sa pagpipigil ng mga luha. “Hu
“Ang ganda at bait ng babaeng dinala ni Sir Darson dito sa mansyon. Nakakarelate ako sa kanya. Si Madam Celeste kasi, kahit limang taon na rito sa mansyon, ang hirap paring i-approach. Kailangan gusto niya lagi binabati siya at binibigyang respeto. Pero si Madam Chiarra, close na kami agad!”“Mag-ingat ka sa mga sinasabi mo, Tami. Baka isipin nila na kumakampi ka sa kabit. Kahit pa mabait si Madam Chiarra, hindi dapat tayo pumanig sa mali.”“Hmp! Bakit naman? Feeling ko nga hihiwalayan na ni Sir Darson ‘yang si Madam Celeste. Hindi na siya masaya kay Madam. Pero kung titingnan mo siya ngayon, nanunumbalik ang saya niya kay Madam Chiarra! Ganiyan naman kasi talaga. ‘Pag may pagkukulang ang isang babae sa asawa niya, hahanap at hahanap ang lalaki ng ibang babaeng pupunan ang pagkukulang na ‘yon.”“Para sa akin ay wala namang pagkukulang si Madam Celeste. Sadyang hindi lang talaga niya mabigyan ng anak si Sir Darson. Sino ba namang asawa ang ipagkakait na magsilang ng sanggol, ‘di ba? Sa
“Napakasarap, daddy!” tuwang-tuwang sigaw ni Chiarra, puri nang puri sa pagkaing sinusubo ni Darson sa kanya.Magkatabi ang mga ito sa lamesa, habang si Celeste ay nasa harapan nila, kung kaya't kitang-kita niya ang bawat galaw ng dalawa.Kung mailalarawan iyon ni Celeste, ay tila isang sea lion si Chiarra ngayon. Ang ingay-ingay ng tawa at panay palakpak habang ito'y binibigyan ng pagkain ng isang trainer na si Darson.Hindi maiwasang husgahan ni Celeste ang babae dahil sa pagiging ignorante nito. Hindi ito marunong kumain ng maayos. Hindi nito alam kung anong gagamiting kagamitan sa pagkain ng lobster. Kalat-kalat at napakadungis.Wala itong proper etiquette sa harap ng hapagkainan. Sino bang magdadaldal nang may laman ang bibig? Nakakadiri din ang mga sauce na nagkalat sa gilid ng labi at pisngi nito.Kung ito pa'y nasa harapan ng mommy niya, paniguradong nasampal na ito ngayon. Dahil ganoon din siya pinalaki. Tamang pag-uugali sa harapan ng pagkain, lalo na kung may mga kasabay ka