THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER EIGHTHiro's POV"Pst, Kio," tawag ko kay Kio na prenteng nakaupo sa waiting area dito sa hospital.Yeah. We're in this hospital because of Drav. He called the two of us earlier and pinasunod kami rito. And guess what? The reason was the girl who he resisted at first. Upon knowing his reason as well as while watching him walking from side to side, and even back and forth while waiting for the doctor to come out from the room, I know that there's something going on. I mean, this is not the usual him. Kanina lang lasing na lasing iyan. But now, parang nawala ang kalasingan."Kio!" pagtawag ko ulit kay Kio."What?!""Tsk. Anong oras na?""You have your own watch. Check it for yourself."Tsss. Sa aming tatlo talaga s'ya ang pinakamasungit. Dinaig pa ang girlfriend ko kapag may regla.Hindi, biro lang. Wala talaga akong girlfriend.I tsked before glancing at my
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER NINEAPPLE'S POV"Handa ka na bang umuwi?" tanong sa'kin ni Hiro."Oo naman! Ako pa?! Uwi na tayo! Uwi na tayo! Uwi na—argh, aray..." daing ko nang mapalakas ang dali ng paa ko sa tapakan nitong wheelchair. Hays. Hindi pa ako makakalakad gawa ng paa ko na nabubog, kaya nakabalot ng benda ang magkabilang paa ko. Pati ulo ko meron, tapos nakasakay pa ako sa wheelchair. High-tech kaya ang wheelchair na ito? Yung tipong kapag inutusan kong, "Abante, abante!" ay aabante talaga tapos kapag inutusan kong "Atras! Atras!" ay aatras tapos kapag inutusan kong "Atras! Abante!" ay aatras-abante tapos ako ang magiging kauna-unahang tao sa buong mundo na nagchachacha nang nakaupo sa wheelchair?Ah! Naririnig ko na! Ang hiyawan nila habang sinisigaw ang pangalan ko. Ang sabi nila, "Apple! Apple! Nasaan ang lechon?""Apple, Apple, nasaan ang lechon? Apple, Apple, nasaan ang—"Natigilan ako nang map
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 10HIRO'S POV"Uh, yeah Mr. Trevour. I'll say it right away to him.""Yes, please. We need him on this project. Just tell him to contact me as soon as possible.""Yes Mr. Trevour. I will.""Thank you, Hiro. And please tell him to get well soon. We need him here."Binabaan na n'ya ako ng phone kaya binaba ko na rin ang sa akin. Tsss. Why can't they do the photoshoot without Drav? Alam naman nilang hindi pa maayos ang lagay ni Drav dahil sa minor accident na kinasangkutan ni Drav.Tsk. I mean, ng naging away nila ni Apple sa kotse. Hindi namin sinabi ang tunay na dahilan kung bakit hindi s'ya naka-attend for photoshoot kahapon. Ang sabi lang namin is nagkaroon ng maliit na accident na kinasangkutan ni Drav. We requested them not to say it to the media nor release any statements about it since minor lang naman. Tss. Buti nalang naniwala sila.And because of that fight, Jeffrey
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 11APPLE'S POV"Aahhh! S-Sino kkkaaa?!" mangiyak-ngiyak na tanong ko. "T-Totoo nga ang naiisip ko?! Na—aaahhhh! Sinasabi ko na nga ba! Ipapakatay n'yo na ako pero hindi sa hospital?! Saan?! Sa abandonadong bodega?!"Hahawakan n'ya sana ako pero tinapik ko na ang kamay n'ya."Calm down, Shantall. The name's Kairo. Your brother told me that he already messaged you about me. Your brother has an important matter to take care of, that's why he requested me to—""Huwag ka nang magsalita! Hindi kita kilala! Saka anong brother? Kuya 'yan hindi ba?! 'Ni wala nga akong kuya! Saka sinong Shantall?! Pababain mo na ako rito! Nagkakamali ka lang! Isa itong malaking pagkakamali!"Titig na titig lang s'ya sa'kin habang nagsisisigaw ako. Shemay naman! Bakit ang gwapo?! Namimilog ang mga mata n'ya, tapos baga
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER TWELVEAPPLE'S POV"Sumuko ka na, Hipolito! Wala ka nang kawala sa amin ni Dora!" sigaw ko kay Hipolito na may hawak na baril, habang ako naman ay may hawak na wand."Hinding hindi mo ako mapapasuko, Apple! Ibigay mo sa akin si Dalisay!""Wala na si Dalisay! Pumunta na ng Hawaii!"Pinutok ni Hipolito ang baril, pero nakalipad ako. Pinagbabaril pa n'ya ako pero ginamitan ko s'ya ng magic kaya siya'y naging hito. Nang dahil doon ay walang habas akong humagalpak."Akala mo matatalo mo ako Hipolito?! Huh! Mag-seminar ka muna sa Tondo!""Apple!"Umalingawngaw ang isang pamilyar na boses, na naging dahilan para mapatingin ako sa gawing kanan. Nakita ko si, teka, si Drav ba iyon? Nakasuot s'ya ng helmet tapos may katabi s'yang motor. Sabi na e! Kamag-anak talaga nito ay GRAB
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER THIRTEENAPPLE'S POVNapahawak ako sa aking labi saka kinagat ito.T-Totoo na ba iyon?...H-Hindi! 'Yung kanina guni-guni ko lang yata kaya ito, g-guni-guni ko lang din!Napapikit ako ng mariin saka nagsimulang sampalin ang sarili. Hindi pa ako nakuntento kaya ginawa ko rin ito sa kabilang pisngi. Gusto ko nang magising kung nananaginip man lang ako. At kung totoo nga ito, hala!Hindi pwedeng maging totoo ito!"Hindi nga kasi! Guni-guni mo nga lang kasi, okay? Hindi iyon totoo. Nananaginip ka lang ng gising habang nakatulala sa hangin. Nagsusumidhi lang ang iyong damdamin, kahit halik—urgh! Hindi! Hindi iyon totoo!"Isang malakas na sampal ang siyang tuluyang nakapagpagising sa aking diwa.
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 14APPLE'S POV"Tik-tak-tik-tak-tik-tak-tik-tok-tuk-tak-tek-tik-tok-tuk.""Alelelele heyyuu! Aleleleleheyuu!""I don't wannnaa, talk about ittt, how you brrokkeee my heart? Uh! Ang sakit! Huhu! Nalimutan ko kasunod. Ano na ngang kasunod doon?""Drav.""Drraaaavvv!""Ddrrraavvv!"Hays. Hindi na ako magtataka kung bukas ay paos na ako. Simula kasi ng lumabas ako ng banyo kanina, hindi na n'ya ako pinansin. Bakit hindi na n'ya ako pinapansin? Tsk. Ayaw n'ya ba sa papansin?Hindi naman ako papansin, hindi ba? Psshh. Bahala ka na nga jan.Kinuha ko nalang ang dalawang saklay at sinubukan kong tumayo gamit iyon. Haysh. Nakakangalay palang gumamit ng saklay. Pero kailangan ko nang masanay. Alangan namang nakaupo lang ako palagi sa wheelchair. E pa'no pala kung abutan na naman ako ng tawag ng kalikasan tulad ng nangyari kanina? Tapos wala akong ibang kasama rito? Paano na ang buhay ko?Saka, kailangan ko ring gampanan ang tungkulin ko rito sa bahay.Pero bakit hi
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 14APPLE'S POV"Tik-tak-tik-tak-tik-tak-tik-tok-tuk-tak-tek-tik-tok-tuk.""Alelelele heyyuu! Aleleleleheyuu!""I don't wannnaa, talk about ittt, how you brrokkeee my heart? Uh! Ang sakit! Huhu! Nalimutan ko kasunod. Ano na ngang kasunod doon?""Drav.""Drraaaavvv!""Ddrrraavvv!"Hays. Hindi na ako magtataka kung bukas ay paos na ako. Simula kasi ng lumabas ako ng banyo kanina, hindi na n'ya ako pinansin. Bakit hindi na n'ya ako pinapansin? Tsk. Ayaw n'ya ba sa papansin?Hindi naman ako papansin, hindi ba? Psshh. Bahala ka na nga jan.Kinuha ko nalang ang dalawang saklay at sinubukan kong tumayo gamit iyon. Haysh. Nakakangalay palang gumamit ng saklay. Pero kailangan ko nang masanay. Alangan namang nakaupo lang ako palagi sa wheelchair. E pa'no pala kung abutan na naman ako ng tawag ng kalikasan tulad ng nangyari kanina? Tapos wala akong ibang kasama rito? Paano na ang buhay ko?Saka, kailangan ko ring gampanan ang tungkulin ko rito sa bahay.Pero bakit hi