"I'm not getting any younger son, I need your help in our business." mahinahong sabi ni Daddy sa akin.Nandito ako ngayon sa opisina niya dahil pinatawag niya na naman ako. Ayoko nga sanang pumunta dahil alam ko naman kong anong pakay niya but out of respect pumunta pa rin ako. We seldom see each other, basta ang alam ko lang ngayon ay sa hotel siya namamalagi at yun ang pinagtutuunan niya ng pansin. "I told you Dad, I don't want to manage the hotel. My bar is doing well and I'm working with Hendrick. I'm earning well and I'm fine with it."Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko ng tinanggihan si Daddy pamahalaan ang negosyo niya. Lumaki akong malayo ang loob sa kanya at kahit ilang beses niya na akong kinausap na e-manage ang hotel na iniwan ni Mom sa akin ay hindi ko ito tinatanggap.I want to prove to him that I will be successful even without his help. Instead of helping him in his empire I chose to work with Hendrick Valderama while slowly building my own name. Lumalaki na din
"No! No! I can't...." My body started shaking after she closed the door. This is what I want right? Pero bakit ang sakit-sakit? Pinagbabasag ko ang anumang bagay na aking mahawakan. Ito ang gusto ko pero bakit nasasaktan ako? Tang-ina! Why do I have to feel this pain?"I hate you Zia!" I screamed like crazy. "I hate you for doing this to me! I love you so much but why did you you hurt me like this?" I cried harder and louder. Para akong mababaliw sa sakit na nararamdaman ng puso ko. I love her...I love her so much.Gusto ko siyang habulin, gusto kong bawiin lahat ng masasakit na salitang binitawan ko sa kanya."I can't do this...hindi ko kayang mawala siya sa akin.""Baby I'm sorry...I'm sorry...I didn't mean it...please forgive me..."Nagmamadali akong tumayo, walang pakialam kung ano ang ayos ko. I know I looked miserable right now but I need to follow her. "Zia! Zia! Baby!" I'm screaming her name. Wala akong pakialam kung sino man ang mga nakakasalubong ko. "Baby please I'm sorr
Marahas akong napalunok pagkatapos ng umupo ito sa harap ko, pati si papang ay nakita kong napalunok din. Kaya pala pinapalagay niya ang itak ni papang sa kusina at pumasok siya sa silid nila dahil may kinuha pa ito. Hindi lang simpleng baril kundi isang shot gun.Pinatong niya ito sa hita niya at diritsong nakatingin sa akin."Anong ginawa mo sa prinsesa namin?""I'm sorry..." dalawang salita palang at nag-uuanahan na ang mga luha sa aking mga mata. I don't know how to start, sa dami ng naging kasalanan ko sa prinsesa nila. Hindi ko nga alam kung pagkatapos nito mapapatawad ba nila ako. Baka pati sila kamuhian ako. "I'm so sorry, I hurt the princess." My cries filled the room, I can even hear my own sobs. "I di horrible things to her, tinulak ko siya palayo sa akin. Nagalit ako sa kanya na hindi ko man lang pinakinggan ang side niya. Niyurakan ko po ang pagkatao ng prinsesa, winasak ko po ang puso niya at nandito ako ngayon para magpakumbaba at humingi ng tawad sa kanya."Inisa-isa
I was very furious. My heart was filled with so much anger and I don't want to give any mercy to those who were involved in framing-up my baby. After weeks of thorough investigation with the help of my friends. We found out that it was Georgina and her two other sisters, Gia who happened to be my baby's housemate and Micaela who's one of my employee and Zia's friend. "I'm sorry, Roe." Georgina's annoying voice made me more angry at her. "I just did that because of my love for you." "Love?" I held her chin tightly and I saw her winced in pain. "You b*tch! How many time I told you that I don't like you. Even if you're the only one left in this world I will never like you! Walang-wala ka sa kalingkingan ng baby ko. Look at yourself, you're like a cheap whore!" I shouted with disgust in her face. Nakita ko ang pagdami ng luha sa kanyang mga mata pero wala akong naramdamang awa sa kanya...sa kanila. Marahas kong binitawan ang mukha niya at lumipat kay Gia. Tahimik lang itong umiiyak,
Friday came, bukas na ang birthday ni Mamang Alice pero bago ako magpapahatid kay Simone sa Davao dinaanan ko muna si Mommy. Maingat kong binaba ang dala kong isang pumpon ng lilies at cake na paborito ni Mom at nakangiti akong humarap sa kanya. Sa tuwing nalulungkot ako at gusto kong may makausap maliban sa mga kaibigan ko dito ako sa musoleo ni mommy pumupunta.Kay mommy ko kinukwento kung anong mga nararamdaman ko. Sa kanya walang pag-aalinlangan kong nilalabas kung anong mga nasa puso ko. Madalas dito ko malayang pinapakwalan ang mga luha ko dala ng pangungulila ko kay Zia. "Mom, another year had passed." malungkot kong panimula. "Hindi ko na alam ang gagawin ko Mom, I'm so tired, I'm so weak but I don't want to give up..." nagsimula ng manlabo ang mga mata ko dahil sa namumuong luha. "Pagod na pagod na ako Mommy pero hindi ako pwedeng sumuko. Wala akong karapatang sumuko dahil ako ang dahilan kung bakit nya ako iiwan.P-pero hanggang k-kelan a-ako maghihintay Mom? I did everythi
"Zia! My gosh gurl.... " kinakabahang salubong ni Mica sa akin pawisan ang noo niya at halatang kanina pa ito nag-aabang sa akin dito sa labas ng bar.Kinuha niya sa kamay ko ang paper bag na bitbit ko pati ang aking shoulder bag. Galing pa kasi ako sa hotel kung saan ako ngtatrabaho bilang receptionist pero may dinaanan muna ako bago pumasok dito sa bar na pinagtatrabahuan ko bilang barista ngayon. Na-traffic pa ako papunta dito kaya heto medyo natagalan ako ngayon pero hindi pa naman ako late kasi mamaya pa namang alas 10:00 dadami ang mga tao. Isang taon na akong nagtatrabaho dito sa bar na pag-aari ni Sir Ethan. Nasa huling taon ako sa kolehiyo nung nag-apply ako dito. I'm a tourism graduate now at nag-aapply ako para maging flight attendant,but for the meantime double job muna ako habang naghintay na matanggap sa airlines na inapplyan ko. Receptionist ako sa umaga at barista ako sa gabi.Bata palang ako pangarap ko na talagang maging stewardess o di kaya yung mga nagtatrabaho
"Don't let me see your face again." malamig niyang sabi sa akin ng humakbang ako para lumabas sa opisina niya.Lumingon ako at malungkot akong ngumiti sa kanya.Pilit kong pinatatag ang aking sarili kahit nag-uunahan ng malaglag ang mga luha sa aking mga mata. Napakasakit isipin na ang lalaking inalayan ko ng aking sarili at buong puso kong minahal ay ganito ang ibabalik sa akin.I can't believe na sa ganito lang pala matapos ang lahat ng nangyari sa amin. Akala ko naiiba siya pero nagkamali ako dahil parehas lang siya sa ibang lalaki. Nabulagan lang pala ako sa pagmamahal ko sa kanya, pero hindi pa huli ang lahat kaya ko pang isalba ang aking sarili mula sa kanya."You can't fool me anymore. I hate that I wasted months with a cheap whore like you. " he said in a blank expression but his words were like knife that keep stabbing my heart into pieces. Hindi pa siya nakuntento tinapon niya ang pera sa aking harapan. Nagliparan ang mga ito at nagkalat sa sahig. He's not the Ethan I know.
"Pack all your things Alejandra, you'll stay in my unit. " diritso lang ang tingin ng seryosong mukha ni Kuya Gustavo sa akin. Walang itong pakialam sa nag-aalburutong kapatid na halos mag-isang linya na ang kilay dahil kanina pa nangungulit sa akin na doon din ako titira sa kanya. Padabog pa itong tumayo saka lumapit sa akin."She'll stay in my unit nga Kuya, kulit mo din e. " protesta ni Gaston sa nakakatandang kapatid pero hindi siya pinapakinggan nito. "Mas maaalagaan ko si Z kung magkasama kami sa condo." dagdag niya pa."Are you not thinking Gaston? Gusto mo bang isipin ni Noel na binabahay mo ang kapatid niya?" Halatang napipikon na si Kuya Gustavo sa kakulitan ni Gaston. Tama nga naman si Kuya Gustavo. Isa pa, ano na lang ang iisipin ng mga magulang nila diba?Si Kuya Gustavo at Kuya Noel na kapatid ko ang magbestfriend kaya alam kong pino-protektahan niya din niya ang friendship nila at the same time ayaw niya ring ma bad-shot ang kanyang kapatid. Kuya Gustavo is mature enoug