Monica
Mabilis na lumipas ang linggo at Friday na agad. Wala pa rin sila mama pero ang sabi ni Kuya Azrael ay mamaya na ang balik nila. Sa kabutihang palad ay walang sumugod na demon nitong nakalipas na araw. Tahimik lang ang naging buhay ko at sana ay magtuloy-tuloy iyon.
Sa ngayon ay nasa school kami at magulo ang classroom dahil wala kaming klase sa PE, wala kasi si Sir Levi, sa totoo lang ay maraming teacher ang wala ngayong araw. Ilan lang sa mga teacher namin na wala ngayon ay si Sir Raguel at Ms. Yanika dahil kasama sila sa mga nag aayos ng accreditation. Magulo at maingay ang classroom, may mga nagkakantahan, may mga nagtatali ng buhok, may mga gumagamit ng cellphone, at may iba rin na gumagawa ng research. Si Geca ay nakayuko lang sa table niya at mukhang tulog.
Simula noong nangyari noong Monday ay parang mabilis siyang mapagod kaya pag vacant namin ay mas madalas siyang tulog lalo
Monica “What should I do?” naiiyak kong sabi dahil nararamdaman ko na humihina na ang pulso ni Geca. “She’s related to Azrael, right? I’ll try to summon him here.” Nagkaroon ng isang pentagram at lumabas doon si Kuya Azrael. “What the?” halatang gulat na gulat sya nang bigla siyang mapunta sa harap namin. Napatingin siya kay Geca at nag-aalalang lumapit sa amin. “What happened?” “Mamaya na ang kuwentuhan, bangkay. Iuwi mo na sya at tawagin mo na si Raphael!” sabi ni Grandma Zephyra. “Zephyra?!” “Mamaya na ako magpapaliwanag! Iligtas mo muna yang kapatid mo.” Binuhat naman ni Kuya Azrael si Geca at may lumabas ulit na pentagram sa harap namin. “Susunod na lang kami ni Monica. Sisiguraduhin muna namin na ligtas na ang iba.” Hinid na ako makapag-salita dahl sa pag-aalala. Si Grandma Zephyra lang ang kausap ni Kuy
MonicaMaaga akong ginising ni papa para mag-jogging. Pagbaba ko ng sala ay nakaready na sila ni Mama at ako na lang ang hinihintay.“Bilisan mo na Anak. Para maaga ka rin makapagsimula ng combat training mo.” sabi ni Mama habang nag-i-i-stretching.“You mean tuturuan nyo na po ako mag-summon ng weapons?”“Nope. But we will teach you how to use different types of weapons. Mamaya ay long range weapons tayo. Naturuan na kita humawak ng baril noon, hind iba?”“Opo.”“Good. Madalali na lang ang lesson natin mamaya.”Nag jogging kami around the village at inabot kami ng isang oras. Kumain lang kami ng lugaw sa kaninan bago umuwi.“After fifteen minutes ay magsisimula na tayo.” Sabi ni Papa“Bawal tumawad, Pa? Kahit thirty minutes, please?”“G
Monica Kinabukasan ay maaga ulit kami gumising para mag-jogging. But this time, may dala-dala akong backpack na halos kasing laki ko. “You need to catch up with us. Come on!” sabi ni Mama na halos tatlong metro na ang layo sa akin. “Wait. Hindi kaya mabigla ang katawan ko n ito, Ma? Ang bigat po nitong dala ko.” Hinihingal kong sabi habang nakahawak sa tuhod ko. Bumalik sya sa harap ko at tinignan ako. “Ayaw mo na mag-train?” “Gusto po, syempre!” “Oh, ayun naman pala eh. Tumayo ka na diyan.” Wala naman na akong nagawa kung hindi ang tumakbo para habulin sila. ‘Do you want me to make this lighter?’ ‘How many times do I have to tell you, not to speak like that? GInugulat mo ako!’ ‘What do want me to do then? Call you first or I’ll just say ‘pst.’ or other calls?’ ‘Whatever. If you can make this lighter, it’ll be good.’
Monica Lumipas ang ilang araw at hindi pa rin nagigising si Geca kaya naman madalas akong mag-isa. May mga nag aalok sa akin na sasamahan nila ako pag break time o kaya naman lunch pero sadyang mas guto kong mag-isa. Madalas ay sa library ako tumatambay o kaya naman ay sa rooftop. “Monica, Wednesday na ah? Hindi pa rin ba papasok si Geca?” nag-aalalang tanong ng isa kong kaklase. “Hindi pa rin eh. Baka next week pa siya makapasok.” “Sana maging okay na siya.” Sana nga. “Monica!” sabi ni Kiel at biglang tinapik ang malikat ko kaya naman muntik malaglag ang lalagyan ko ng kutsara. “Ano?” asar kong tanong. Mula noong hindi pumasok si Geca, ako lagi ang kinukulit niya at nagtatanong ng mga bagay-bagay kay Geca. “Sabay ka na sa amin ni Mikael maglunch.” pag-aalok niya.
Monica Pag-uwi ko ay dumeretso ako sa kwarto at dumeretso na agad sa study corner ko. Tahimik akong nagbabasa nang biglang may kumatok. “Anak? Mamimili kami ng Papa mo. Gusto mo sumama?” tanong ni Mama pagpasok sa kwarto ko. “Sige lang po, ‘Ma. Magbabasa lang po ako rito sa bahay. Kayo na lang po muna.” “Sure ka?” nagdududang tanong niya. “Opo. Pasalubong na lang po ng chips at mga drinks.” “I know, I know. Nakakapanibago lang na hindi ka natataranta na magbihis para sumama sa pamimili.” “Tinatamad po ako eh. Ingat na lang kayo ni Papa. Okay?” hinalikan ko siya sa pisngi bago siya samahan pababa. Pag-alis nila ay bumalik na ao sa kwarto at pagkasarang- pagkasara ko ng pinto ay lumabas nagliwanag bigla yung kwintas ko at lumitaw si Zephyra sa tabi ko. Tinitigan ko pa sya at pinunasan ang mata ko bago ulit siya tignan.
MonicaLumipas ang first period at hindi nawala sa isip ko ang sinabi na iyon ni Nathan. Paano niya nasabi iyon? May alam ba siya tungkol sa akin?“Ang lalim naman at ang iniisip mo?” tanong ni Mikael na siyang katabi ko. Practical Research na ang subject kaya naman nakapakikot ang upuan namin. Katabi ko si Mikael habang kaharap ko si Nathan. Nasa tabi niya si Kiel na gumagawa na ng Powerpoint Presentation para sa defense. Busy ang lahat sa room at may mga nagbubulungan.“Ah, wala iyon.” sai ko na lang.“Therese, you know that the pages must be at least 10 and this is only five pages. Ilan beses ko na binilin sa inyo ito.”“Well, you should adjust your requirement. Mahirap maghanap ng sources.”“I will not approve your research topic without even checking if there is no enough sources. I could give you links for this topic if you want.”
MonicaI was greeted by Kuya Azrael when I arrived. Geca is still unconscious but she’s showing a lot of improvement. Gumalaw na raw kanina ang daliri ni Geca and it’s a sign that she’s really recovering.“Bes. Kailan ka ba gigising? Pagbalik mo niyan sa school wala na tayong adviser.”Tulad ng inaasahan, wala pa rin siyang imik at payapang natutulog sa kama niya.Nagliwanag ang kuwintas ko at lumitaw si Zephyra sa tabi ko. Kumuha siya ng upuan at inilagay sa tapat ko.“Should I start the story? I’m sure your best friend will definitely love it.”“Go ahead. I’m sure she can hear you. Knowing her, she won’t let this story slide. Pero siguro alam na rin niya yung ikukwento mo.”“It all started when a sassy angel arrived in heaven. Of course, it was still peaceful back then.
MonicaNasa alas-diyes na ng gabi nang biglang may tumawa sa cellphone ko. Bagama’t inaantok ay sinagot ko ito.“Hello?” inaantok kong sabi.“Oh my God! Tulog ka na pala. I’m so sorry.”Napabangon ako dahil sa narinig ko sa kabilang linya. “Bes?”“Sorry, naabala pa kita. It’s just I really can’t wait to call you.” “Bes.” Naiiyak kong sabi.“Hoy, wag ka namna umiyak. Okay na ako oh.”“Kasi naman eh. Ilan araw ka nang walang malay.”“I know, I know. Wag ka na umiyak. Sige ka, mamaga mata mo niya.”“I don’t care.”“Gutso ko na sana pumasok bukas. Kaya lang ayaw pa ako papasukin ni Kuya.”“Hay,nako Angelica. Manahimik ka. Magpahinga ka lang diyan. Naintindiha