KABANATA 7

TAMARA’S P O V

Harry reached over and squeezed my hand, and I squeezed it back. Alam ko magiging maayos din kami. Maaayos din namin ang lahat. Every marriage has bumps, and ours was no different. For better or for worse, like what we had vowed to each other in our wedding.

Sumandal ako sa aking upuan ng may ngiti sa mga labi habang ang mga kamay namin ay magkahugpong pa rin. My heart considerably lighter than it has been in a long while.

"Magsi-cr lang ako saglit." Paalam sa akin ni Harry pagkapasok pa lang namin sa venue kung saan gaganapin ang party ng aming kumpanya bilang pagwelcome at pasasalamat sa mga nag avail ng mga units.

Ayaw naman talaga niyang sumama sa akin. Pinilit ko lamang siya. At nagpapasalamat pa rin ako dahil kahit papaano ay pumayag siya. Malaki ang aking mga ngiti habang papasok sa malawak na bulwagan.

The hall was crowded with people, and almost every available space was filled with men in suits and elegant women dressed in beautiful dresses, chatting, laughing