3RD POV.Nagkasayaan ang mag-anak sa paglalangoy sa dagat. Tuwang tuwa ang kambal at si ate Alexa naman ay abala sa pagseselfie lang para may i update siya sa social media account niya. Isa na palang content creator ito na hindi alam ng kaniyang parents. Alam niyang tutol ang Daddy Peterson niya kapag nalaman na nahahati ang atensyon niya sa pag-aaral. Kaya sekreto lang talaga ang ginagawa niya. Nang mapagod kakalangoy ang mga bata. Tinawag na sila ng kanilang Mommy Angela para umahon na habang ang Daddy Peterson nila ay abala sa kanilang pagkain. Wala kasing kawiliwili ito magbantay ng mga bata kaya siya na lang nagpresinta nang magluto ng kanilang pagkain. Nagbarbeque lang siya at may naluto na rin naman ang kaniyang asawa kaya dagdag na lang ang barbeque. Nang malanghap ito ni Alexa kaagad itong nag tungo sa Daddy niya at kumuha ng isang stick at mabilis na kinain kahit mainit-init pa ito."Wow! This is so great and delicious, Dad." papuri pa ni Alexa sa kaniyang Daddy. Nang marin
PETERSONIsang gabi sa maliwanag na buwan at sobrang tahimik ng paligid sa hindi inaasahang pagkakataon ay may babae akong makikilala. Sa tantiya ko nasa disi- otso anyos pa lamang ito at kanina ko pa siya pinag namasdan sa malayo, dahil na aaliw ako sa pagsasayaw niya sa ilalim nang bilog na buwan. Gusto ko man sana siyang lapitan kaso nga lang umandar nanaman ang pagka torpe ko at bigla na lang akong nahiya rito at isa pa baka pagkamalan pa niya akong manyak, mahirap na at mapa away pa ako.Wala pa rin siyang tigil sa pag sasayaw hanggang sa lapitan na lang siya nang tatlong lalaki at pilit siyang pinapa sama sakanila at nakikita ko naman ang kaniyang pag piglas. Kahit medyo nakainom ako pero alam ko pa rin ang nangyayari sa'aking paligid. Hanggang sa narinig ko ang pag sigaw nito."Help! Please Help me," sigaw nito. Kaya wala na akong inaksayang oras at tinakbo ko ang kinaroroonan niya. "Let me go, ayokong sumama sainyo," dagdag pa nito. Nagtataka man pero bigla ko na lang pinag
ANGELADahil sa labis na kahihiyan at sa wala na akong mukha pang ihaharap rito, nag desisyon akong lisanin ang lugar at magpaka layo-layo sakanilang lahat. Sa pag layo hindi ko akalain na makilala ako si Mrs. Minerva at madi-discover. Sa una ayaw kong pumayag dahil sa takot na baka masundan ako nila. Ngunit makalipas ang ilang linggo nag migrate kami sa London.Si Mrs. Minerva ay isa ring modelo noong panahon niya at ngayon naman siya ay sikat na fashion designer sa fashion industry maging sa showbiz. Nag train ako nang maraming beses bago ako maging isang sikat na modelo.Sa una ay sobrang lungkot ng aking buhay pero hindi kinalaunan na sanay na rin ako sa mundong aking ginagalawan. Wala nang bakas sa Angela na disi otso anyos, sapagkat kung kumilos ako parang hindi na ako disi-otso. Natutuwa ako sa layo nang narating ko, bagamat baguhan lamang ako sa larangang ito nagpapasalamat ako sa mga humahanga at nagmamahal saakin. Akalain mo 'yon sa pagtakas ko pala may magandang mangyayari
Nasa loob ako nang dressing room katatapos pa lang akong ayusan nang make-up artist at medyo nakakaramdam na ako nang hilo. Pero iwinaksi ko na lamang ito, marahil dala lang ito nang pagod kaya itutulog ko muna, mamaya pa naman ang event kaya puwede pa akong makatulog.Hanggang sa hindi ko namalayan na nakatulog pala ako at panay katok na nang manager ko, dahil malapit nang mag simula ang events. "Isabella, come outside the events is starting. Isabella do you hear me?" tawag nito. Medyo naalimpungatan ako nang marinig ko ang katok at boses nito, nagmamadali akong nag ayos nang aking sarili lalo na sa nagulong buhok ko, gawa nang pagkaka idlip ko. "Yes coming, wait for a while." sagot ko. Dahil kilala ko siya ayaw na ayaw niya sa lahat na pinag hihintay siya nang matagal. "Okay," sagot nito. Bago ko marinig ang mga yabag nito na papalayo. Nakahinga ako nang maluwag at mabilisan akong nag retouch dahil ayaw rin nito na haharap ako sa media na maputla at walang kabuhay buhay. Isinuot
ANGELATulad na pangako ni Ms. Minerva nakabalik ako nang Pilipinas nang ligtas at maayos. After two weeks nang malaman naming buntis ako pinalipad niya na ako pabalik nang Pilipinas. At heto na nga rinig na rinig ko na ang simabi nang crew kaya hudyat nito na nasa Pilipinas na talaga ako."Ladies and gentlemen, welcome to the Philippines. We are at Manila Airport. Local time is 10:30 a.m, and the temperature is 27'c.""I'd like to thank you for joining us on this trip, and we are looking forward to seeing you onboard again. Have a great day ahead." Wika nang crew. Kanya kanya nang baba nang mga pasahero habang bugso pa ang mga taong nababa hindi mo na ako nakipag sabayan sa mga ito. Bagkus inantay kong umunti sila bago ako bumaba, dahil sa takot na baka mabangga o maipit kami nang anak ko.Naglakad ako sa lobby nang MIA katatapos ko lang magpa check sa embassy. Naka suot ako nag shades at shawl dahil natatakot akong may maka kita saakin rito at pagkaguluhan pa ako. Nakahinga ako na
THREE YEARS LATERSamantalang may dalawang grupo nang mga product ang may transactions sa people's park.Kanina pa nag- aantay narito sa park ang isamg grupo at walang Jefferson ang narating, "Mukhang na onsehan ako nang gungong na lalaking 'yon. Makikita niya ang hinahanap niya ay ayoko pa naman sa lahat pinagloloko ako." usal nito.Habang si Peterson naman ay napagawi sa lugar na 'yon at walang kamalay malaya may magaganap na kaguluhan. Nasiraan kasi nang gulong ang kotse niya kaya tumabi muna siya sa gilid.Samantalang kanina pa takbo nang takbo si Alexa at hinahabol siya nang kaniyang mommy. "Alexa, anak be careful." sigaw nito. Pero parang walang naririnig ang kaniyang anak at patuloy pa rin ito sa pagtakbo. Ngayon ang 3rd birthday nito at mas pinili nang bata na sa park sila mamasyal instead sa mga Mall. Nag picnic silang mag-ina rito, at masaya naman ang kaniyang anak sa simpleng handa na dala-dala nila ngayon. Kung tutuusin kaya naman niya na ipaghanda ito sa mga restauran
Nang nalaman kung anak ko pala si Alexa sobrang saya ko lang kaso biglang nabalot ang isip ko. Paano kung may maka alam nang sekreto ko. Hindi pa ako handa, bukod sa tinitingala ako at may magandang reputasyon. Ano na lang ang sasabihin nila. Minabuti kung itago sa lahat at maging kay Alexa ang nalaman ko. Siguro kapag nasa pitong taong gulang na siya at medyo naiintindihan niya na ang lahat saka ko na sasabihin sa'kaniya. At pala isipan pa rin sa'akin kung sino ang nabuntis ko. I was thinking when my cousin Devon arrived. As if naman may magandang gagawin siya sa office ko, alam ko naman ang gusto niya. He wants me to attend the welcome party of Hillary Aderson our childhood friend. She's graduated at Harvard this year."What's up cousin. Anong masamang hangin ang nag dala sayo rito?" pang-aasar ko sa'kaniya. Uunahan ko na siya bago niya pa bwesetin ang araw ko. "W-wala naman. I'm just checking you out kung buhay ka pa ba." natatawang pang aasar nito. Akala naman niya mapipikon ni
"B*** s**t ang mahal mahal nang binabayad ko sainyo. Hanggang ngayon wala pa rin kayong balita sa anak ko. Mga wala kayong silbi." sigaw ko. Sabay off nang call. Hindi ko na siya hinayaang makapag salita pa, dahil baka madagdagan na naman ang init nang ulo ko.Sa inis ko nabato ko ang suklay na hawak ko. Nang biglang pumasok si Miss. Minerva. "Oh! Angela dear, ang aga-aga ang init nang ulo mo. Ano bang ikina gagalit mo?" curious na tanong nito."W-wala po Miss. Pagod lang siguro ako kahapon. Madami kasing tanong ang interviewer sa presscon kahapon." pagsisinungaling ko. Ayaw ko kasing malaman niya na hinahanap ko pa ang anak ko. Kasi napag usapan na namin ito noon pa.2 Years ago na rin ang nakakalipas nang nawala ang anak kung si Alexa. Halos mabaliw ako nang kakahanap sa'kaniya maraming sabi-sabi na baka patay na ang anak ko. Pero hangga't nasa puso ko at ramdam kung buhay pa ito, hahanapin ko siya. Sa ngayon kailangan ko munang mag work para sa future namin. "Hello, dear, may kaus