Zanella’s Point of viewMahigit isang linggo na ang lumipas simula ng umalis si Lolo. Nakadama ako ng lungkot dahil pakiramdam ko ay parang kinalimutan na yata ako nito. Malungkot na pumasok ako sa loob ng kanyang kwarto at tumambad sa aking paningin ang maraming larawan na nakadisplay sa ibabaw ng isang estante. Isang matamis na ngiti ang lumitaw sa bibig ko ng makita ko ang magandang ngiti ni Lolo mula sa ibang lawaran, ngunit mas naagaw ng isang larawan ng lalaki ang aking atensyon.Napaka gwapo niya na katulad ni Lolo, subalit ang mukha nito ay masyadong seryoso na parang akala mo ay galít kung makatingin. “Sino ka? Bakit mukha kang masungit? Kapag nagkita kayo ng matandang Don na ‘yun sabihin mo na galit na ako sa kanya. Hmp! Huwag kang mag-alala anak babalikan kitah.” Parang tanga kong sabi sa larawan ng gwapong lalaki bago ginaya ang sinabi ni Lolo sa akin nung araw na umalis ito. Sa kabila ng hinampo na nararamdaman ko ay hindi ko kayng magalit sa kanya, sapagkat siya ay may
Alexander Point of view“Nay Asun!” Masaya kong tawag sa katiwala ng aming ancestral house, ilang dekada ng naninilbihan sa amin si Nanay Asun kaya halos kapamilya na ang turing namin dito. “Ay kabayo!” Gulat niyang sigaw at hindi sinasadya na naihagis nito ang hawak na sandok. “Xander!?” Hindi makapaniwala niyang bulalas sa aking pangalan habang nanlalaki ang mga mata nito ng makita ako. Matinding kasiyahan ang lumarawan sa mukha nito at sinugod niya ako ng yakap. “Diyos ko, mahabaging langit! Bakit ngayon ka lang nagpakita sa akin kang bata ka? Dalawampung taon na ang lumipas ng huli kitang nakita at ngayon ay ang laki-laki mo na! Sabihin mo sa akin, may asawa ka na ba?” Sabik niyang tanong sa akin, imbes na sumagot ay nakangiting umiling na lang ako sa kanya. Hindi ko pa masabi sa kanya na iyon talaga ang dahilan kung bakit biglaan ang pag-uwi ko dito. “Nay Asun, bakit parang hindi yata nagbago ang mukha mo? Twenty years na ang lumipas pero parang hindi ka yata tumatanda.” Nakang
Zanella’s Point of viewHindi ko alam kung gaano na katagal kaming nakatitig sa isa’t-isa ng lalaking ito, at halos hindi na kumukurap ang mga mata ko. Gwapo sana ang lalaking ito pero kung makatingin ay parang gusto akong balatan ng buhay. “Nay Asun, may galit ba sa akin si Alexander?” Pasimple kong bulong sa katabi kong matanda habang hindi ina-alis ang tingin sa mukha ng binata. Dahil sa sinabi ko ay bumunghalit ng tawa si nanay Asun na tila tuwang-tuwa sa kanyang narinig.“Naku kang bata ka, kung ano-anong iniisip mo.” Natatawang sabi ni Nanay Asun bago lumingon kay Alexander. Kasalukuyan itong tahimik na nakaupo sa kabilang bahagi ng lamesa.“Siya nga pala, anak, bakit nga pala biglaan ang pag-uwi mo dito?” Curious na tanong ni Nanay Asun na para bang kilala na nito ang binata.“Ehem, Nay Asun, marahil ay hindi n’yo pa alam ang tungkol sa pagkamatay ng aking lolo na si Don Rafael.” Anya ng bruskong tinig nito, mabilis na lumayo ang aking likod mula sa sandalan ng bangko at gali
“Nandyan na sila!” Malakas na sigaw ng katulong mula sa pintuan ng mansion ng makita nito ang paparating ang sasakyan ni Alexander. “You don’t need to yell, Stupida!” Naiimbyernang sigaw ni Esmeralda sa pobreng katulong. Tanging ang kanyang pamilya lang at si Rosario ang naroroon sa salas. Dahil si Gracia ay kasalukuyang abala sa hotel na minana nito mula sa kanilang ama.Halos sabay na tumayo ang lahat ng humimpil ang sasakyan sa harap ng mansion. Kasiyahan, ito ang makikita sa mukha ng mabait na si Rosario, dahil tanggap niya kahit sino pa ang maging asawa ng kanyang anak. Isa pa ay may tiwala siya kay Don Rafael dahil batid niya na para sa ikabubuti ng lahat ang ginagawa nitong desisyon. Isang matamis na ngiti ang nakahanda sa kanyang mga labi para sa bago niyang manugang. Sa kabilang banda ay kabaliktaran naman ang nararamdaman ng mag-inang Esmeralda at Patricia. Halos hindi na maipinta ang mga mukha nito habang ang kanilang kalooban ay nagpupuyos sa galit dahil sa mga desisyon n
“ Napakaganda mo, Iha.” Nakangiting wika ni Rosario habang pinagmamasdan ang tila manikang imahe ni Zanella. Ang labis na nagustuhan niya sa dalaga ay ang luntian nitong mga mata, para siyang nahi-hipnotismo dito sa tuwing tinititigan niya ang mga mata nito. “Salamat, iyan din ang sabi sa akin ng lola ko, na maganda raw ako, pati ang matandang Don ay lagi rin niyang sinasabi sa akin ‘yan. Kaya alam ko na maganda talaga ako.” Tapat na sagot ng inosenteng si Zanella, ang tinig nito ay hindi mo kariringgan ng tila nagyayabang. Napaka natural ng kanyang pagkakasabi, na para bang normal lang sa kanya ang mga salita na lumalabas sa kanyang bibig. Hindi na napigilan ni Rosario ang sarili at natawa na siya ng malakas. Napangiti na lang si Zanella dahil maging siya ay nagigiliw sa kabaitan ng kanyang kausap. Ramdam niya mula sa Ginang ang magandang pagtanggap nito sa kanya. Ilang sandali pa, biglang natigil ang pag-uusap ng dalawa dahil sa pagdating ng pamilya ni Esmeralda. Nasa pintuan pa l
“Mom, ako na lang ang magpapakasal sa kanya.” Ani ni Athan sa ina habang buing paghanga na pinagmamasdan si Zanella at si Alexander na kasalukuyan na nasa harap ng Judge. “Tumahimik ka, alam mo naman kung ano ang kondisyon ng Lolo mo, kaya hindi mo pwedeng ipilit ang gusto mo.” Matigas na sagot ni Gracia sa sinabi ng anak. Tumiim ang mga bagâng ni Athan at matinding inggit ang nararamdaman niya para sa kanyang pinsan. “Halos nasa kanya na ang lahat, wala ng ibinigay sa akin si Lolo kahit na isang kumpanya. Pati ba naman si Zanella ay sa kanya rin napunta? Tell me Mom, anak ka ba talaga ni Lolo?” Curious na tanong ni Athan sa kanyang ina, impit na natawa naman si Esmeralda sa tinuran ng kanyang pamangkin. Mabilis na tinakpan nito ang bibig upang hindi bumunghalit ng tawa. Pinukol naman siya ng isang matalim na tingin ni Gracia bago sinagot ang anak. “Bastos kang bata ka, at anong palagay mo sa akin ampon?” Anya sabay batok sa ulo ng anak bago ito pinandilatan ng mata. Kumakamot sa u
“Ate, ngayong kasal na ang baliw na babaeng iyon ay ano na ang gagawin natin? Hindi ako papayag na may ibang tao ang makikinabang sa yaman ng ating pamilya!” Nanggagalaiting wika ni Gracia habang pabalik-balik na naglalakad sa harap ng kanyang kapatid. “Could you please stop being paranoid! Kanina pa ako nahihilo sayo.” Irritableng bulyaw ni Esmeralda sa kanyang kapatid. “Paano akong kakalma kung pati ang taga bundok na ‘yun ay magkakaroon ng shares sa mga ari-arian natin? My god, ano ba kasi ang pumasok sa utak ni papa at mas pinagkatiwalaan pa niya ang ibang tao kaysa sa sarili niyang mga anak?” Naiinis na pahayag ni Gracia, ang tinig niya ay puno ng hinanakit para sa kanyang ama. Tila nais ng pumalahaw ni Gracia ng iyak dahil sa matinding frustration. “Look, you don’t need to worry, okay? May naisip akong paraan para tuluyang mawala sa landas natin ang babaeng ‘yan. Sa ngayon hanggat hindi pa natatapos ang pagbasa sa last will ni Papâ ay hayaan muna natin na manatili sa mans
Pagpasok ni Zanella sa loob ng banyo ay lumipad naman si Sky palabas ng bintana. Mabilis na kumilos si Alexander at kaagad na isinarado ang bintana upang hindi makapasok ang ibon ng dalaga. Isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa kanyang bibig habang naglalaro sa isipan ang magandang imahe ng babaeng taga bundok na ngayon ay asawa na niya. Tinanggal niya ang mga butones ng kanyang polo hanggang sa tuluyan na niyang hinubad ang lahat ng suot niyang damit at tanging brief lang ang natirang saplot sa kanyang katawan.Makalipas ang ilang minuto ay lumabas si Zanella na nakabalot ng tuwalya ang katawan habang nakalugay ang basâ at mahaba nitong buhok na lagpas bewang. “Huh? Hindi ko makita ang damit ko, napansin mo ba kung nasaan?” Nagtataka na tanong ni Zanella habang iniikot ang tingin sa kabuuan ng kwarto, hindi alintana ang maskuladong katawan ng kanyang asawa. “Wala man lang bang epekto sa kanya ang aking katawan? Samantalang ang ibang mga babae ay halos mabaliw sa oras na makita n