“Marami bang tao sa bar?” Suminghap ako at pinagkiskis ko ang mga palad ko para kumalma. “B-baka makita ko si Sir Duke ro'n, at sabihan akong isang party girl? O kaya naman pagkamalan niya ako na isa sa mga babae mo?” Tumingin ako kay Hendrix na diretso lamang ang tingin sa kalsada habang nagmamaneho. Walang ekspresyon ang kaniyang mukha. I can only see his face because of the city lights. Sumimangot ako at bumalik ulit ako sa pagmumuni. “Well, gentleman si Sir Duke kaya malamang ay wala siya ro'n, hindi ba?” sabi ko sabay sulyap ulit kay Hendrix na wala pa rin ekspresyon hanggang ngayon. “Ano bang problema mo bakit nakasimangot ka diyan mula kanina?” naiinis kong tanong sa kaniya.Imbis na sumagot siya sa tanong ko ay ipinaharurot niya ang kotse. He drive as fast as he can. Hanggang sa makarating kami sa isang ekslusibong club. I-pinark niya ang kaniyang sasakyan sa parking lot. Maraming magagarbong sasakyan ang pumarada rito. At sa tingin ko super duper exclusive ngang club na it
“What happened to you, anak?!” sigaw ni Mommy. Hindi pa rin kasi siya makapaniwala sa itsura ko ngayon. “Hays, Ma. Ilang beses ko ba uulitin sa'yo na nag-ayos lang naman ako, wala naman nagbago. Ako pa rin 'to,” nakangisi kong sabi at ngumuya ng kinakain.Ang akala niya kasi kinidnap ang anak niya kanina at pinagpapalo ako ng pamaypay niya. Kaya gulat na gulat ako at 'di ko alam kung paano ko ba ipapaliwanag sa kaniya 'yong nangyari, na tinutulungan ako ni Hendrix na mag-ayos ng sarili ko. At ang ayoko pa ay kinikilig siya sa mga sinabi ko! Na kesyo nagpapaganda raw ako sa mokong na 'yon.“Sigurado ka ba na walang namamagitan sa inyong dalawa ni Hendrix?” pag-uulit na tanong ni Mommy.Huminga ako nang malalim at ngumiti ng peke. “Ma, kahit pagbaligtarin mo pa ang mundo hindi ko siya magiging boyfriend o asawa. Maniwala ka sa 'kin, Ma.” Humagalpak ako sa tawa. “Magmamadre na lang ako kung sakaling mangyari 'yon.” Umiling-iling naman si Mommy at tinuloy na lang ang pagkain niya ng alm
“Dito mo pa talaga naisipan mag dumi, ha?” pigil hiningang ani Hendrix paglabas ko sa banyo.Nakangiti akong lumabas sa cr habang hawak pa rin ang kinakabag kong tiyan. Guminhawa naman ang pakiramdam ko matapos kong malabas ang sama ng loob ko.“Salamat, ah?” nakangiting sabi ko at naglakad palapit sa kaniya.“Don't go near me, please,” nakapikit niyang sabi habang nakatakip pa rin sa ilong. “Para kang naglabas ng imburnal, anong klaseng dumi ba 'yonh idinumi mo?” nandidiring sabi ni Hendrix.Padabog akong umupo sa sofa niya at tiningnan siya nang masama. “Kinabag lang ako dahil ininom ko 'yong coffee ni binili ni Duke—” “Didn't I told you na 'wag ka na ulit uminom ng coffee? Ganiyan ka ba kakulit?” bakas sa tono ni Hendrix ang inis. “Kaya mo tiisin sa harap ni Duke 'yang sumasakit sa'yo, tapos sa 'kin ka tatakbo para humingi ng tulong?”Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya. “Hoy, hoy, hoy! Hindi ba't ikaw naman 'tong nagsabi na tutulungan mo 'ko? So, bakit ka nagrereklamo ng
“How many times do I need to tell you na kapag magkausap tayo, ayoko ng may iba kang pinagkakaabalahan.” Napasulyap naman ako sa kaniya sabay tingin sa phone ko. Aba, pati paglalaro ng mobile games hindi na rin puwede? Napaka demanding naman nitong si Hendrix. Kung 'di lang niya ako tinutulungan, malamang ay kinutos ko na 'to.Ngumiti ako nang peke at binitawan ang phone ko sa table na nasa harap lang namin. “Pasensya na, ah?” sarkastiko kong sabi at sumandal na lang sa couch.“Teka lang pala. 'Yong daddy mo hindi ko pa nakikilala—”I cutted him. “Hindi mo na siya kailangang makilala dahil hindi naman kita boyfriend!” giit ko.Bumuntong-hininga siya umayos ng upo. “Masama bang magpakilala? Kahit kaibigan lang?” I glared at him. “At kailan pa ba tayo naging magkaibigan, Hendrix? Masyado ka na yatang nag i-imahinasyon,” natatawang sabi ko.Imbis na tumawa ay padabog siyang tumayo. “So ano bang ginagawa mo rito? Kung 'di pala tayo magkaibigan?”Tumayo rin ako at nag pamaywang, at saka
Kanina pa ako pabalik-balik ng lakad, kaya nagtataka na ang kaibigan ko dahil sa inaasal ko.“Hoy, Solene?! Kanina ka pa lakad nang lakad diyan, paikot-ikot, o 'di kaya uupo tapos tatayo. Ano bang problema mo?” tanong ni Danica, ang best friend ko mula noong bata pa 'ko.Huminga ako nang malalim bago ako umupo. “Ngayon kase 'yong result sa internship ko, hindi ko alam kung tanggap ba o rejected,” sagot ko.I clasped my hands. Kinakabahan talaga ako kanina pa! Gustong-gusto ko mag-intern sa isang sikat na hotel, ang Hotel De La Crème. Chain of Hotels. Halos sa lahat ata ng Countries sa buong mundo nakatirik 'yang Hotel De La Crème na 'yan, kaya gustong-gusto ko riyan mag-OJT.“Here! Nako, friend!” narinig kong sigaw ni Raquel. Hindi naman ako mapakali nang makita ko siya papasok sa cafetria at naglalakad papunta sa upuan namin. Habang naglalakad siya kumakabog naman ang dibdib ko sa kaba. Baka hindi ko magustuhan ang resulta. “Eto na!” Binuksan ko ang puting sobre na hawak ko sa har
Ang kapal naman niyang paghintayin ang isang tulad ko rito. Halos mag alas siete na wala pa rin sya, naiinis na ako! Sobrang nilalamok na ako rito. Baka naman nakipag-chukchakan pa siya sa loob ng cr, balibalita pa naman dito na kayang-kaya niya kahit sa loob lang ng cr. Yuck! Ang cheap. Kung ako? Hindi ako papayag na gano'n na sa cr lang. Eww. “Hindi ko naman sinasabi na papayag akong makipag-ano sa kaniya 'no. Ang ibig kong sabihin, kung ako sa magiging boyfriend or asawa ko gagawin ko 'yon! Pero hindi sa isang Hendrix Suarez na acting CEO nga sa mga branch nila rito sa Pilipinas pero so cheap naman pagdating sa babae,” pagkakausap ko sa sarili ko. Tingin ko mababaliw na ako kakahintay rito sa kotse niyang Bugatti, mas mahal pa ata 'to kaysa sa bahay namin. Biruin mo tumatagingting na 13.4 Million itong kotse niyang Bugatti La Voiture Noire. Hindi naman ako gano'n ka stalker para malaman ang complete specs ng kotse niya. Basta gano'n sila kayaman! Barya lang siguro sa kaniya 'y
Nangingiti ako habang papasok ako sa school. Hays, sarap pala mabuhay kapag may puppet kang isang acting CEO na pinagkakaguluhan ng lahat.Hindi ko akalain na ang isang mayabang na si Hendrix, eh magiging uto-uto pala pagdating sa akin? Tutuklip pa talaga siya. Walang magagawa ang yabang niya sa 'kin dahil hindi 'yon uubra.“Hindi ako naniniwala na may sex tape ako,” nakangising sabi niya nang nakasalubong ko.Nakakapagtaka, huh? Wala 'yong mga alalay niyang kumag na social climbers slash maaasim. Mas lalo akong napangisi. Lagi akong handa, kaya naisip ko na mare-realize niya ito at ipipilit niyang wala siyang sex tape sa akin. Pero mas brainy ako kaya nagsabi ako kay Danica.Kinuha ko 'yong flaah drive na gagamitin namin for presentation mamaya. Napuyat pa ako dahil inulit ko 'to, gago ba naman 'tong Suarez na 'to, hinagis 'yong flash drive ni Danica kahapon.“Here,” sabi ko sabay pakita ng flash drive. “Kung gusto mo, i-open ko 'to sa may monitor sa bulwagan para testingin natin 'y
Nakatulala ako habang tinitingnan paalis si Sir Duke. Hindi talaga ako makapaniwala na pinuri niya ako, at isa pa nahawakan ko ang kamay niya for the first time! Hindi ko pa 'yon nagagawa noon, dahil sa palagi na lang siyang wala sa klase and sa malayo ko lang siya natatanaw.“Do you like Duke?” I came back to my senses when Hendrix who was next to me spoke. “Huh? Anong pinagsasabi mo, Hendrix?” Peke akong tumawa nang tingnan siya. “Hindi kaya 'no,” I denied.He smirked. “Now you deny it? What you say is different from what you show, Sol.” He chuckled.Namula naman ang pisngi ko. “Eh ano naman ngayon kung gusto ko siya? Is that a big deal, Hendrix?” tanong ko.Tumaas ang kilay niya. “Ano naman ang nagustuhan mo kay Duke?” Wala talagang respeto, ang tanda kaya ni Sir Duke sa 'min tapos tinatawag niya lang na Duke? Huwag niyang sabihin na dahil acting CEO siya at anak siya ng isa sa mga pinakamayaman na tao sa buong mundo kaya kayang-kaya niya kahit pa Professor namin noon? “It's no