The Art Of Seduction

Kanina pa ako pabalik-balik ng lakad, kaya nagtataka na ang kaibigan ko dahil sa inaasal ko.“Hoy, Solene?! Kanina ka pa lakad nang lakad diyan, paikot-ikot, o 'di kaya uupo tapos tatayo. Ano bang problema mo?” tanong ni Danica, ang best friend ko mula noong bata pa 'ko.Huminga ako nang malalim bago ako umupo. “Ngayon kase 'yong result sa internship ko, hindi ko alam kung tanggap ba o rejected,” sagot ko.I clasped my hands. Kinakabahan talaga ako kanina pa! Gustong-gusto ko mag-intern sa isang sikat na hotel, ang Hotel De La Crème. Chain of Hotels. Halos sa lahat ata ng Countries sa buong mundo nakatirik 'yang Hotel De La Crème na 'yan, kaya gustong-gusto ko riyan mag-OJT.“Here! Nako, friend!” narinig kong sigaw ni Raquel. Hindi naman ako mapakali nang makita ko siya papasok sa cafetria at naglalakad papunta sa upuan namin. Habang naglalakad siya kumakabog naman ang dibdib ko sa kaba. Baka hindi ko magustuhan ang resulta. “Eto na!” Binuksan ko ang puting sobre na hawak ko sa har

Nangingiti ako habang papasok ako sa school. Hays, sarap pala mabuhay kapag may puppet kang isang acting CEO na pinagkakaguluhan ng lahat.Hindi ko akalain na ang isang mayabang na si Hendrix, eh magiging uto-uto pala pagdating sa akin? Tutuklip pa talaga siya. Walang magagawa ang yabang niya sa 'kin dahil hindi 'yon uubra.“Hindi ako naniniwala na may sex tape ako,” nakangising sabi niya nang nakasalubong ko.Nakakapagtaka, huh? Wala 'yong mga alalay niyang kumag na social climbers slash maaasim. Mas lalo akong napangisi. Lagi akong handa, kaya naisip ko na mare-realize niya ito at ipipilit niyang wala siyang sex tape sa akin. Pero mas brainy ako kaya nagsabi ako kay Danica.Kinuha ko 'yong flaah drive na gagamitin namin for presentation mamaya. Napuyat pa ako dahil inulit ko 'to, gago ba naman 'tong Suarez na 'to, hinagis 'yong flash drive ni Danica kahapon.“Here,” sabi ko sabay pakita ng flash drive. “Kung gusto mo, i-open ko 'to sa may monitor sa bulwagan para testingin natin 'y

Excited akong pumasok sa Hotel De La Crème, dahil ngayon ang unang araw ko para sa internship ko ro'n. Tuwang-tuwa naman sila Mommy at Daddy sa naging resulta para sa internship ko. Buti 'di ako binigo ni Hendrix, kung hindi ay hindi ko na lang alam ang gagawin ko sa kahihiyan. Lalo na't pinagmayabang ko nang nakapasok ako ro'n sa hotel nila. Naglagay lang ako ng highligh na make-up, at saka ko pinusod ang buhok kong mahaba. Dahil baka ayaw nila ng buhaghag na buhok dito. Nagsuot ako ng uniform ng Hotel De La Crème at naglagay ng scarf, para malaman na intern din ako rito.Na-assign naman ako sa top floor, doon pa sa pinakadulo. Hindi ko alam kung anong meron doon at lahat sila iniiwasan ang ma-assign doon. Naglakad-lakad ako sa buong floor, at namamangha ako sa disenyo ng hotel na 'to. Sobrang sosyalin ng hotel na 'to, pinaka-engrandeng hotel 'to sa buong Pilipinas. Lahat dito ay mga professional. Kaya aakto rin ako na parang professional, para hindi ako pagalitan ng Manager.Napab

“Saan ba banda rito 'yong bahay niyo?” tanong ni Hendrix habang nagmamaneho. Hindi ko siya sinagot. Hinahalungkat ko 'yong mga laman ng drawer niya rito sa kotse, gusto ko lang malamam kung ano'ng laman nito. May laman na condom, wax, suklay at kung ano-ano pa pero puno siya ng condom.“Solene! Huwag mong pakialaman mga gamit ko!” suway niya habang tinatapik ang kamay ko. “Solene! Ano ba?!” naiiritang sabi niya.Sinarado ko ang drawer at saka umayos ng upo. “Fine! Tatahimik na 'ko. 'Di na nga ako mabunganga, babawalan mo pa 'ko,” nagtatampong sabi ko sa kaniya.Suminghap siya. “Para kang bata. Kung 'di ka maingay, nangingialam ka naman ng gamit,” pagsesermon niyang sabi.'Di ako sumagot. Tahimik lang ako habang nakatingin sa labas, medyo traffic at masikip ang kalsada. Kaya pala 'di siya nagalaw at nakuha na niyang manermon.“Tapos kung kailan kinakausap kita, hindi mo ako kakausapin? You're unbelievable, Solene Galvez,” aniya kaya napairap ako.Pareho kaming tumahimik. Ayoko na lang

Today is Saturday.My eyes were still closed when I reached for my phone that had been ringing for a while. I was too lazy to get out of bed, because I was so tired. I don't have any other day-off kung hindi ang Sunday. “Hello?” pagsagot ko sa tawag. Nakapikit pa rin ang mata ko habang hinihintay kong sumagot ang nasa kabilang linya. Hindi ko alam kung sino ba 'tong tumawag na ito, at sinira pa talaga ang tulog ko. “Hello?!” naiiritang pag-uulit ko. “Ang aga-aga tatawag-tawag ka tapos hindi ka rin naman pala sasagot!” nabubuwisit na singhal ko sa kabilang linya.He chuckled even though there was nothing funny in the words I said. Baliw ba 'to?“I've been waiting here outside your house since seven o'clock. It's eight o'clock, Galvez. You are thirty-minutes late for your shift,” anang isang familiar na boses.Kahit tinatamad ay napabalikwas ako ng pagkakahiga at napahawak ako sa ulo ko. Hindi ko na napansin kung sino man ang tumawag sa akin, basta ko na lamang itong iniwan sa aking ka