KABANATA 14

MAPAIT ang ngiting sumilay sa mga labi ni Fritz nang ibalik sa loob ng kahon ang dalawang piraso ng ginupit na pulang kartolina. Kapag pinagdikit ang mga iyon, nabubuo ang isang perpektong hugis ng puso. Napangiti siya sa alaala. Simula noon ay lihim na niyang hinangaan si Julia. Kaya pati mannerism nito nakabisado niya. Lalo na ang madalas nitong pagsinghot kaya niya sinulatan ng sipon ang desk nito noong grade six sila. Lumuwang ang pagkakangiti niya pagkuwan ay napadako sa sulok ng kanyang kwarto kung saan nakapwesto ang isang lamesang de-tiklop. Sa ilalim ng lamesang iyon niya isinulat ang pangalan ni Julia noong nasa kolehiyo pa siya.

Noon na nga tuluyang umagos ang kanyang mga luha. Gusto kitang pigilan pero wala akong karapatan. Ang masakit kahit wala akong karapatan hindi ko parin maawat ang sarili kong mahalin ka?

Sa nakalipas na mga araw pinili niyang abalahin ang sarili sa trabaho. Isip niya sa ganoong paraan maiibsan ng kahit kaunti ang sak