KABANATA 4 HALLEN'S ADVICE

" Star! Hey Star!" Sigaw sakin ni Hero habang ka bababa lang ng kotse niya.

Halos pag tinginan kami ng mga estudyante dahil sa lakas ng sigaw niya sa pangalan ko, kaagad akong Tumigil sa paglalakad at hinintay ko siyang makalapit sakin.

" Naglakad ka lang? Sabi ko hintayin mo ako sabay tayong papasok diba?" Aniya habang naka kunot ang noo.

" Kaya ko naman mag lakad, tska malapit lang naman ang school hero."

" Suss...ayaw mo lang akong kasabay e." Sagot nito sakin at agad na umakbay sa mga balikat ko. Ang malaki niyang braso ay nag bigay ng bigat sakin ngunit hinayaan ko nalang siya na akbayan ako habang nag lalakad kami papasok sa gate ng school.

" Napaka landi talaga ng Star na yan e! "

" kaya nga lahat nalang ng lalake talagang dinidikitan niya, at ang mga Endrelton pa talaga!" Bulong bulungan ng mga estudyanteng Babae habang nag lalakad kami.

" Akin na nga yang bag mo Star!" Wika ni Hero at agad na inagaw sakin ang Bag ko. Hindi na ako nakatanggi dahil sa bigla niyang pag hablot dito.

" Hero alam mo naman na pinag bu bulungan na tayo e!" Singhal ko rito ngunit nginitian lang niya ko at muling umakbay sakin.

" Ano naman Star? Mga inggit lang yan sila sayo. " Aniya

Ang matatalim na tingin sakin ng mga estudyante ay hindi maalis alis, noon pa maiinit na ang dugo nila sakin at madalas din akong ma bully pero mabuti nalang at pinag tatanggol ako ni Hero at Harris.

" Sunduin kita mamaya Star? " Wika ni Hero at inabot sakin ang bag ko ng nasa tapat na kami ng Room.

" Huwag na, Ako nalang mag isa uuwi sige na ba bye na!" Sagot ko at agad nakong pumasok at hindi na hinitay ang sunod niyang sasabihin.

Makulit si hero pag gusto niya ipipilit niya talaga, ayoko naman na mag pahatid at mag pa sundo pa sa kanila dahil baka mas lalo akong mapag initan sa school. Konting tiis nalang naman din dahil ilang araw nalang ay break na namin.

Seryoso akong nakinig sa discussion at ng matapos ang lesson namin ay agad ko na din binitbit ang bag ko palabas ng room.

" Star, How are you?" Wika ni Janriz, Agad ko siyang hinarap at katulad ng dati kasama na naman ang dalawa niyang alipores.

" May kailangan ka?" Seryoso kong tanong dito at ngumisi lang siya sakin.

" Hindi ka ba nag tagumpay sa pag landi kay harris kaya si Hero naman ngayon? " Aniya at Hindi na ako nagulat dahil palagi naman siyang nag hahanap ng away. At ang lagi niyang ikinagagalit ay ang pag dikit sakin ng tatlong Endrelton.

" Yan lang ba ang problema mo Janriz?" Sagot ko dito at kaagad na tumalim ang titig niya sakin at nilapitan niya ako ng husto.

" Sa tingin mo ba papatulan ng mga Endrelton ang tulad mo? Ampon ka lang naman nila at hindi nila sisirain ang pangalan nila dahil lang sayo..Sino kaba sa tingin mo ha? Star? Palibhasa wala ka ng magulang kaya todo sikap kang akitin sila." Aniya

" Ayokong makipag talo sayo Janriz, kaya pwede ba tigilan mo na ko. Wala akong inaagaw sayo dahil wala ka namang pagmamay ari sa isa sa kanila." Sagot ko at agad siyang nilagpasan.

Hinila niya ako sa braso at itinulak at dahil sa lakas ng pag tulak niya sakin ay napaupo na ako sa sahig. Mariin ko siyang tinitigan at hindi ininda ang sakit ng pang upo ko.

" Sino kaba para itulak ako!" Sigaw ko dito.

Lumapit siya sakin at kinuha ang iced coffee na hawak ng kaibigan niya at ibinuhos sakin.

" Yan ang bagay sayo Star, wag masyadong mataas ang tingin sa sarili okay? Kawawa ka naman ohh...buti nalang mahal ang coffee na yan kahit papano hindi ka na lugi." Aniya habang ngiting ngiti siya.

Dinig ko ang tawanan ng mga kaibigan niya at ganun na din ng ibang estudyante. Agad silang umalis sa harapan ko at pilit akong tumayo habang basang basa ng kape ang buhok at uniform ko.

Mabilis akong naglakad palabas ng school at hindi na pinansin ang mga taong nakatingin sakin at natatawa. Hindi ko alam kung bakit may mga taong katulad nila na gagamitin at uungkatin ang mapait na pangyayari sa buhay ng isang tao dahil lang sa gusto nilang maka angat.

Ano ngayon kung ampon ako? Ano naman kung wala akong magulang? Kailangan paba nilang ulit ulitin yun sakin? Hindi ako nasasaktan dahil sa pang bu bully nila sakin. Nasasaktan ako dahil sa mga sinasabi nila.

" Anong nangyari sayo iha!" Wika ni manang habang palapit sakin at Bakas sa mukha niya ang pag aaalala.

" Wala po Nang, natapunan lang po." Sagot ko at agad siyang nilagpasan at pilit kong tinatago ang luha na kanina pa gustong tumulo.

" Natapunan? O talagang tinapunan ka? Kita mo ba itsura mo oh bata ka! Na bully ka na naman ba?"Natatarantang tanong ni manang habang sinusundan ako papasok sa mansion.

" Ayos lang po ako Manang." Sagot ko.

Nang makapasok ako ay nadatnan ko si Hallen na nakatayo at kaagad din siyang napabaling sakin.

" Napano ka naman?" Tanong niya habang nakataas ang kilay, hindi ko siya pinansin at dire diretso akong pumasok sa kwarto ko at kaagad na naligo.

Habang naliligo ako ay patuloy lang ako sa pag iyak. Hindi ko alam kung hanggang kailan sakin gagawin ito, hindi ko alam kung kailan ako magkakaroon ng lakas ng loob para sa sarili ko. Hindi ko alam kung kailan ko matututunan na iangat ang sarili ko satuwing binababa ako ng mga tao sa paligid ko.

"Iha, kamusta ka?" Tanong ni manang na kakapasok lang ng kwarto ko. " Nilutuan kita ng meryenda, kumain ka muna sa baba" Aniya at nginitian ko siya at kaagad din akong sumunod sa kaniya palabas ng kwarto.

Tahimik akong naupo sa malaking mesa habang kinakain ang niluto ni manang.

" Si manang nasan?" Tanong ni hallen sakin.

" Di ko alam, baka basa labas." Sagot ko dito habang hindi siya tinitignan.

Naramdaman ko ang pag lapit niya at naupo siya sa upuan na di kalayuan sakin. Nag lagay siya ng pagkain sa plato niya at sinaluhan niya akong kumain.

" Bukas may gagawin tayo sa rancho, anong oras ang uwi mo?" Aniya at napabaling ako sa kaniya.

" Half day lang ang pasok ko bukas." Sagot ko naman sa kaniya.

" Susunduin nalang kita para mabilis kang makauwi, alam ko na mabagal ka sa pag lalakad." Napatingin ako sa kaniya dahil sa gulat ko. May sakit ba siya? Himala ata na hindi mainit ang ulo niya sakin.

" Huwag na, bibilisan ko nalang ang paglalakad." Wika ko at kaagad na kumunot ang noo niya at inilapag sa mesa ang hawak niyang kubyertos

" Bakit ayaw mo? Dahil ba sa nang bu bully sayo?"

" Hindi, ayoko lang ng hinahatid at sinusundo ako." Palusot ko at ngumisi siya sakin.

" kung magiging talunan ka palagi nilang gagawin sayo yun, don't be weak, fight for yourself too!" Aniya

Nanatili akong nakayuko at nag kunwari na hindi siya naririnig, bakit ba niya yan sinasabi? Isa din naman siya sa mga taong yun.

" Are you listening kid?" Masungit niyang tanong, bumaling ako sa kaniya dahil sa inis ko sa pag tawag niya sakin na bata.

" Hindi na ako bata, pwede ba itigil mo ang pag tawag mo sakin niyan!"

" You're only 16, Bata ka parin." Aniya habang nakangisi at agad nalang akong tumayo at nag tungo sa lababo para ilagay ang pinag kainan ko.

Naramdaman ko ang pag tayo niya at napapikit nalang ako ng maramdaman siya sa tabi ko habang hinuhugasan din niya ang pinggan niya

" Susunduin kita bukas, ayoko ng mabagal dahil kailangan natin matapos ang gawain sa rancho."

" Hindi na , hindi naman ako ma li late at hindi ko naman tatakasan ang mga trabaho na gagawin natin." Sagot ko at mariin siyang tinitigan. Ang mga mata niyang dati ay matalim kung makatingin sakin ay tila biglang nagbago. Maamo itong nakatitig sakin habang ang labi niya ay naka awang.

Napaiwas ako ng tingin ng makaramdaman ako ng kung ano sa puso ko. Bakit ba ganyan siya makatingin, mag mula ng dumating siya dito sa mansion parang ang daming pagbabago sa kaniya.

"May gagawin ka pa ba ngayon? Kung wala pwede na natin kunin yung kabayo na gagamitin natin bukas."

Masyado namang atat ang lalakeng ito, bukas pa naman gagamitin bakit kailangan pa ngayon.

" Wala akong gagawin." Sagot ko

" Okay Then, kunin na natin para bukas yun na din ang gagamitin natin pabalik dun." Aniya at tumango nalang ako.

Sinundan ko siya palabas ng mansion at halos mapatakbo ako dahil sa bilis niya mag lakad. Napakayabang talaga ng taong to mag papatulong tapos hindi naman marunong makisama!

" Hoy saglit nga! Nag mamadali ka ba ha? Sana ikaw nalang ang kumuha isinama mo pa ko!" Singhal ko at kaagad naman siyang tumigil at hinintay ako na makalapit sa kaniya.

" kasalanan ko ba na mabilis ako maglakad? Kasalanan mo dahil maikli ang binti mo." Wika niya at dahil sa sobrang inis ko ay nilapitan ko siya habang naka duro ang daliri ko sa kaniya.

" Napaka yabang mo naman! Ikaw na nga tong nag papatulong mang lalait kapa, Ang daming taong nakakita ng binti ko ikaw lang ang nanlait!" Sigaw ko habang siya ay nakangisi parin sakin at mas lalong umakyat ang dugo ko sa ulo ng titigan niya ako mula ulo hanggang paa.

" kung gaano ka ka pandak ganon naman kalaki ang boses mo, ewan ko ba anong nakita sayo ng mga lalake para magustuhan ka." Aniya at tumawa ng mahina.

" Sixteen palang ako, tatangkad pa ako at pwede ba wag ka nga masyadong mayabang diyan!" Sagot ko at nilagpasan siya, mabilis akong nag lakad dahil sa sobrang bwiset ko sa kaniya.

Kahit kailan talaga walang ginawa ang lalakeng yun kundi ang inisin ako.

Habang nag lalakd ako ay dama ko ang pag titig niya sakin mula sa likuran ko, sigurado akong pinag tatawanan niya ako sa isip niya ngayon. Mag sawa siya dahil kapag ako nag matured na siguradong lulunukin niya ang mga panlalait niya sakin.

" Bata, dito mo ako hintayin sa labas madumi pa sa loob ako nalang ang papasok." Wika niya at hindi ko siya sinagot.

Naupo ako sa nakatumabang puno habang siya naman ay pumasok na sa kuwadra para kunin ang kabayo na gagamitin namin bukas. Ilang minuto din siyang nag tagal sa loob at agad din siyang lumabas.

" Tara na Bata." Wika niya at kaagad naman akong tumayo.

" Sa unahan ka baka kahit pag kapit hindi mo pa alam." Masungit niyang sabi at napanguso nalang ako.

Hinawakan niya ako sa bewang ko habang inaangat niya ako pasampa sa kabayo, At ng makaupo na ako ay agad na din siyang sumakay.

" Alam mo ng sasakay tayo ng kabayo di kapa nag palit ng pants!" Singhal niya at napatingin naman ako sa suot kong palda at doon ko lang napansin na mas lalo iyong umikling tignan dahil sa pabuka kong upo sa kabayo.

Agad ko itong tinakpan ng kamay ko at ramdam ko ang pamumula ng mukha ko.

" Ano tatakpan mo nalang yan? Hindi kana kakapit?" Aniya at sa sobrang lapit niya sakin ay dama ko ang hininga niya sa tenga ko.

Inalis ko ang kamay ko na nakatakip sa hita ko at naramdaman ko ang isa niyang kamay na mahigpit na kumapit sa bewang ko.

"Takpan mo nalang yan,hahawakan nalang kita." Aniya at bumuntong hininga.

Sinimulan niyang patakbuhin ang kabayo at bawat galaw ay tila ingat na ingat siya. Paulit ulit kong narinig ang buntong hininga niya dahil narin siguro sa posisyon namin.

" Kumapit ka nga sa braso ko, baka mahulog ka kasalanan ko pa!" Galit niyang sabi at kumapit naman ako sa braso niya na halos nasa dibdib ko na nakahawak.

"Ibaba mo naman yung braso mo naiipit mo na yung dibdib ko!" Galit kong sigaw sa kaniya.

" Wag ka mag alala maliit pa ang dibdib mo." Aniya at mahinang tumawa.

" Ang bastos mo!" Sigaw ko at muntikan na kaming mawala sa balanse.

" Ano ka ba! Gusto mo ba na mahulog tayo pareho. Mamaya kana mag matapang pag baba natin." Aniya

Hindi na ako umimik pa at hinayaan nalang ang braso niya na halos mapisil na ang dibdib ko, ramdam ko ang pag iinit ng mukha ko kasabay nito ang hininga niya na damang dama ko sa tenga ko.

Jusko! Ano ba itong pinag gagawa namin, Oo hindi pa ganon kalaki ang dibdib ko pero hindi naman kailangan diinan niya. Mas lalo akong namula ng maalala ko na madalas ko pang isuot ay yung maninipis na bra ko sana lang ay hindi niya ako asarin pag uwi namin.

Maluha luha ako ng makarating kami sa mansion, nauna siyang bumaba at inalalayan naman niya ako pababa ng kabayo. Agad kong inayos ang palda ko na nagusot dahil sa pag kakaupo ko at napansin ko ang pag titig niya sa ginagawa ko.

" Ano tinitingin tingin mo diyan!" Singhal ko sa kaniya at agad na sumilay ang ngsisi sa labi niya.

" Next time, wag baby bra ang isuot mo okay? Masyado ng bumabakat yan."Aniya at Ngiting ngiti sakin habang pabalik balik ang tingin niya sa mukha ko at sa dibdib ko. Agad kong tinakpan ng kamay ko ang dibdib ko at matalim siyang tinitigan.

" Napaka bastos mo!"Galit na galit kong sigaw.

" Anong bastos? I only advised you because I don't want anyone else to notice that." Seryoso niyang sagot sakin.

" Hindi mo na kailangan mag advice, lahat nalang pinupuna mo sakin. Ang sabi mo maliit ang binti ko, maliit ang dibdib ko ano pang panlalait sasabihin mo ha?"

" Yes i was wrong, Maikli nga ang binti mo. Pero ang dibdib mo malaki so please wag kana mag suot ng baby bra." Aniya at ngumisi sakin. Agad niya akong tinalikuran at nauna ng maglakad papasok.

Dahil sa inis ko ay sinipa ko ang bato na nasa harapan ko ngunit sa lakas ng sipa ko ay pati ang sapatos ko sumama sa pag talsik.

" Arghhh bwiset!" Sigaw ko at tumakbo ako para pulutin ang sapatos kong tumilapon.

Bwiset na nga ang araw na to, Dinagdagan pa ng lalakeng yun! Seryoso ba talaga na makakasama ko yan palagi, Ano nalang ang mangyayari sakin kung ganon? Siguradong masisiraan ako ng ulo sa kaniya.