Kitang kita ng mga mata ko ang nakasulat. "Transfer amounting Ten, Million Pesos to the receiver Maria Montefalco." Halos hindi ako makapaniwala na may pumasok ng pera sa account ko. Kaya nagmamadali akong dinukot ang cellphone ko sa bulsa at nag log-in sa online banking ko. Napag alaman kong wala namang pumasok kahit isang kusing sa account ko. Kaya isa lang ang ibig sabihin nito may nag set-up sa akin. Pero, sino namang hayop na tao ang gagawa nito sa akin. Wala naman akong kagalit man lang. Maliban kay--" Natutop ko ang bibig ko at hindi ako makapaniwala na kayang gawin ni Mary ito sa akin. Alam kong galit siya sa akin kasi ako ang sinisisi niya sa pagkamatay ng anak niya.
Habang nagba browse pa ako ng files ng tumunog ang cellphone ko at ng i-check ko kong kanino galing ang text message. Kay Paulina pala sinabi nito na umalis na ang Mommy at ate ko kaya pwede na akong pumunta doon. Minabuti kong kunin ang laptop ng Daddy ko at baka may makuha pa akong ibang ebedensya dito na makakatulong sa akin sa problema ko.Nang maka alis na ako sa MGC. Agad akong sumakay ng taxi at simula ng naaksidente ako iniwasan ko na muna ang pag gamit ng kotse."Sa Mt. Magdalene po tayo kuya." ani ko"Okay, ma'am." sagot nito.Nang maramdaman kong umandar na ang taxi. Natahimik na ako at hinintay kong magtetext pa ba sa akin si Paulina. Alam kong wala pang isang oras lang naman ang layo ng ospital na 'yon mula MGC kong hindi ako mata traffic. Inayos ko na ang mga gamit ko nang makita kong malapit na ako sa ospital at dumukot ng pera sa wallet. Nang isang libo at inabot dito nakita ko ang metro niya at wala pa namang 1000 kaya okay na siguro 'yon.Nang iaabot pa sana niya sa akin ang sukli hindi ko na kinuha at sinabi ko na lang na; "Keep the change na po, kuya. Salamat.""Salamat din po, Ma'am." sagot niya.Nang makalabas ako sa taxi at naglakad patungo sa ospital. Naka ilang buntong hininga ako bago pumasok sa loob. Sinalubong naman ako ni Paulina. "Maria, here." tawag nito sa pangalan ko. Nang nakita ko siya sa bandang dulo malapit sa emergency room. Agad akong naglakad patungo doon. At nang makalapit ako sa kan'ya halos madurog ang puso ko nang mapasilip sa emergency room. Punong puno ng aparatus ang katawang ng aking Daddy. Binalingan ko si Paulina at tinanong na; "A...Anong nagyari sa Daddy ko?" tanong ko dito."C..Comatose si Sir, Maria at sabi ng doctor hindi pa malaman kong kailan siya magigising o kong magigising pa ba." sagot nito. Na lalong nagpalugmok sa akin. Napa hawak ako sa tuhod ko at unti-unting napaluhod. Sobrang sakit ng nararamdaman ko at naninikip na rin ang dibdib ko ng oras na'yon. "M..Maria, ayos ka lang ba? Gusto mo ba ng tubig?" tanong nito sa kan'ya."O..Okay lang ako. Bakit, bakit si Daddy ko pa.." naiiyak na wika niya na may kasamang pagsigaw at halos mapaos na nga siya sa kakasigaw. Napapagod na siya at wala na nang maisigaw pa. Hanggang sa nahimatay ito at nawalan ng malay.Nagising na lang siya na inaasikaso na ng mga nurses. "Nurse, Paulina, anong nangyari?" tanong nito."Ah! Nahimatay ka kasi at nawalan ng malay kaya dinala ka namin dito." sagot ni Paulina kay Maria."Ganon ba.. Teka, nasaan si Dad? May balita na ba sa kan'ya, Paulina?" tanong nito."W...Wala pa din, Maria. Kong gusto mo umuwi ka muna at babalitaan na lang kita kapag nagising ang Daddy mo o may update na dito. Mukhang pagod ka pa at kailangan mo ng energy. Sige na ako nang bahala dito. Bumalik ka na lang bukas hindi naman pupunta ang mag-inang bruha. May lakad ata pagkakarinig ko at may aasikasuhin para sa kasal nila ng nobyo daw. Ay! Ewan ko bahala sila sa buhay nila. Basta ikaw mag beauty rest ka at hwag kang magpapaka stressed sa dalawang 'yon." aniya.Tumayo na ito at naglakad palabas ng kwarto, nag dire diretso na siya papalabas ng ospital. At nag hintay ulit ng taxing papara para makasakay ako. Nang may tumigil sa harapan ko agad akong sumakay. Sinabi ko lang kong saan niya ako ibaba.Naidlip lang ako sandali at medyo ma traffic naman. Pinahinga ko ang sarili ko at utak ko. Pagod na pagod at bugbog ako sa buong araw. Hanggang sa magising ako na parang tumigil na ang taxi at pag mulat ko nasa tapat na pala ako ng Mansyon. Inabot ko agad ang pera dito at bumaba na ako. Naglalakad pa lang ako paakyat ng hagdan nang may mapansin akong kakaiba. Ang weird ng pakiramdam ko ng oras na 'yon. At kumunot ang noo ko ng makita ang mga maleta ko na nasa labas. "Anong ibig sabihin nito?" tanong ko sa sarili. Pinagkakalabog ko ang pintuan hanggang sa nag bukas ito at bumungad sa akin ang Mommy ko kasunod niya si Mary. Ang intrimitida kong kapatid na bweset sa buhay ko."B..Bakit nasa labas ang gamit ko, Mommy?" tanong ko pero, gets ko naman na din kong bakit gusto ko lang malaman. At expected ko na din na gagawin niya ito sa akin lalo wala na dito si Daddy. Ang taong may malasakit sa akin at tanging may paki alam."Bulag ka ba?? Pinapalayas ka na ni Mommy dito. Mamatay tao ka kasi. First ang baby ko, ang kawawa kong anak at second si Dad. Sinong susunod mong papatayin? Kami ni Mommy? I won't let it happen again. Kaya ngayon pa lang pinalalayas ka na namin sa pamamahay na 'to. Hwag na hwag mong ipapakita yang pagmumukha mo sa amin." wika ni Mary sabay hagis pa ng damit ko sa mukha ko."Bull shit!!" mura ko at wala na akong natitirang respeto pa sa kanila."Minumura mo kami?" tanong nito."Oo, mga bull shit kayo. Ikaw, Mommy, hindi mo ba ako anak para ituring mo akong basahan? Ibang klase kang Ina, napaka wala mong kwenta--" Natigil ang sasabihin pa niya ng lumagapak ang kamay nito sa pisngi niya at halos matabingi ang mukha niya sa lakas ng pagkakasampal nito."Inggrata ka! Ang kapal ng pagmumukha mo, lumayas ka na dito." sigaw nito sabay hawak ng buhok niya at kinaladlakad siya pababa ng hagdan. Kitang kita niya ang taxi na sinakyan niya kanina. Mabuti na lang na hindi pa ito naka alis."Lumayas ka at hwag ka ng babalik dito." sigaw ng Mommy niya."Hayan na lahat ng basurang gamit mo at lumayas ka na.." bulyaw ni Mary sabay bato ng lahat ng maleta niya ang ilan ay nagkalamat na sa taas ng impact nang pagkakabagsak.Wala siyang nagawa kundi isa-isang pulutin ang mga gamit niya at sinakay sa taxi. Iyak siya ng iyak ng lisanin ang Mansyon na kinalakhang mula pa noong bata pa siya."Tara na po!" utos niya sa driver.."Sige po ma'am. Saan po ba tayo pupunta?" tanong niya."S..Sabahin ko na lang po kapag nandon na tayo. Pasensya na po kayo at wala akong gana makipag usap po.." wika niya at doon na tumulo at rumagasa ang luha sa kan'yang mga mata.After kong mapalayas sa Mansyon nag rent muna ako mg condo kong saan malapit nakatira ang bestfriend kong si Georgina na siya lang naman ang palagi kong takbuhan mula noon. Mabuti na lang may umalis sa kabilang unit at na occupy ko agad. Habang nag-aayos ako ng gamit ko panay naman tsika sa akin nito. "Ano na girlash, sabi ko sayo noon mo pa layasan yang bruha mong Mommy at evil witches sister. Gaga ka kasi hindi ka nakikinig sa akin. Yan tuloy ang napala mo." paninisi pa nito sa akin. Imbes na magmalasakit sa akin, wala talaga akong maasahan dito. "Ewan sayo girlash, sige na may pasok ka pa sabi mo." ani niya. "Oo at ikaw na bahala sa baler ko girlash ha. Paki tingnan na lang! At ako'y lalarga na." wika ng kaibigan na laging nagpapasaya sa kan'ya. "Sige, sige, ikaw pa ba e, malakas ka sa akin." biro ko dito. "Lokaret!!" pahabol nitong wika bago tuluyang mawala sa paningin ko. Isa-isa kong sinalansan sa cabinet ang mga damit ko at pinaghiwa hiwalay ko kong saan ang damit, pants,
One week later nang makahanap ng trabaho si Maria at isa siyang regular employee sa isang hindi naman kasikatan na kumpanya. Office staff na kumikita ng sapat lang sa mga gastusin niya. Ilang linggo rin na tahimik ang kan'yang buhay na malayo sa gulo. Napaka peaceful lang ng buhay na meron siya ngayon na mas gusto niya na rin. Habang nag-aayos siya ng gamit at pauwi na siya mula sa 8 hours na pagta trabaho bilang office staff. Mabilis lang din siyang na regular namg malaman ng manager na may mataas siyang position sa MGC. Hindi niya na lang na kwento kong bakit siya lumipat ng trabaho. Ayaw na rin niyang maraming maka alam na isa siyang Montefalco. Less talk, less mistake ang pinapa iral niya ngayon sa buhay niya. Nang matapos siyang makapag ayos ng gamit sinukbit na niya ang shoulder bag niya at lumabas ng opisina. Nang biglang may pumarang malaking sasakyan sa harapan niya at ng buksan ito ang pintuan bigla na lamang siyang hinila papasok sa loob sabay harurot nito. "Tulong, tulon
SIX YEARS LATER...Maria built her own company. Kong paano niya nagawa ito sa nakalipas na panahon. Simple lang her hard work and dedication. And last her eagerness to get rid of them. Ang mga taong paghihigantihan niya ngayong nabuhay siya. Nagising na lang si Maria nasa malaking bahay kwarto na siya. Hindi niya alam ang eksaktong nangyari at medyo masakit ang ulo niya. Pinagala niya ang kan'yang mga mata at bumukas ang pintuan. Pumasok ang isang ginang na sa tantya nito ay nasa singkwenta'y anyos na. Nakatulala lang si Maria ng mga oras na 'yon. Nang nilapitan siya ng Ginang. "Hija, kamusta na ang pakiramdam mo? May masakit pa ba sayo?" tanong nito. "Ah! E, yong ulo ko lang po. Teka! Paano po ako nakapunta rito?" nagugulumihanan na tanong niya. "Hindi mo ba natatandaan ang lahat hija?" tanong ng matanda."Hindi po." pagsisinungaling ni Maria. Ayaw niya kasing mag usisa pa masyado ang matanda sa kan'ya. "I see. I'm Donya Marimar Laxamana. Byuda na ako at wala akong anak. Gusto m
Two days ago nang matapos ko ang conference sa Oklohama, Japan at ngayon ang sunod na invitation sa akin ay sa Laxamana Airlines. Imi meet ko for the first time ang kapatid ni Mommy Mari si Mr. Kendrick Laxamana. Maaga pa lang umalis na ako sa Mansyon. At nagpahatid na ako sa driver patungong airlines. Hindi ko pa napapasok ang VIP room dito. Kahit na kapatid siya ng Mommy Mari ay hindi ko siya kilala at mas lalong hindi ko pa naman siya na meet. Kaya ngayon ko pa lang saka sakali na makikilala ito. Sabi naman ni Mommy Mari mabait ito. Mabilis akong nakarating sa nasabing lugar at pagpasok ko sa building inasikaso agad ako ng guard at mukhang alam nito na pupunta ako. May sumundo rin sa aking babae. "This way ma'am." wika niya. Agad naman akong sumunod dito at dinala niya ako sa VIP room kong saan marami ng tao at may isang lalaki na hindi mawala ang tingin sa akin. Oo, gwapo siya pero, wala akong panahon sa kan'ya ngayon. May mahalagang sadya ako kong bakit narito ako ngayon. Nang m
Maagang nagpatawag ng meeting ang Motefalco Corporation sa pangunguna ni Mary na kakaupo lang na CEO. Medyo, hindi na kasi siya natutuwa sa pababa ng pababang sales ng market nila. Medyo, naalarma siya kong sino ba ang kumakalaban sa kanila. Habang nagpapatay siya ng oras pumasok si Paulina ang secretary ng Daddy niya na ngayon ay nakaka recover na din naman kahit papaano sa pagkaka mildstroke nito. "Paulina, nakita mo ba ang bagong inventories ng sales ng company?" tanong niya habang nagba browse ng mga documents na binasa niya. Hindi niya kasi makita ang hinahanap niyang documents. Ang huling natatandaan niya iniwan niya ito sa desk niya kahapon. Posible namang may pumasok dito. Naglalaman pa naman ito ng mga new design ng project na ilo-launch nila by next week. Kaya ngayon pa lang sumasakit na talaga ng ulo ni Mary kakahanap ng files na 'yon.Walang kaalam alam si Mary na tinatraydor na siya ng tauhan niya. Unti-unting nalalaman ni Maria ang kunting kibot niya. Maging ang pagbags
Maaga pa lang nag-aasikaso na si Maria para sa gaganaping launching next week. Kailangan niyang i-meeting muna ang mga staff niya at paano gagawin nang mga ito. Umalis siya ng Mansyon ng mga Laxamana at nagpahatid lang ulit sa driver, dahil hanggang ngayon wala pa siyang lakas ng loob na magdrive ng mangyari ang huling gamit niya ng sasakyan. Tila nagka trauma siya sa aksidente at hindi na siya muling nakapag drive pa. "Sa LGC po tayo kuya." utos niya sa driver nilang si Kuya Lester na nakapalagayan na rin naman niya ng loob, dahil mabait ang lalaki sa kan'ya kahit alam nitong adopted lang siya ng amo nito."Okay po, Ma'am Maria." sagot nito. At pinaandar na rin ang sasakyan. Ilang minuto lang nakarating na kami ng LGC. At alam ko sa oras na 'to ay may pakulo rin ang Montefalco corporation pero, hindi ako magpapatalo sa kanila. Hindi ako nabuhay para lang maging talunan ulit. At sisiguraduhin ko sa laban namin ngayon ay ako ang mananalo at si Mary ang uuwing talunan. Hindi na mauuli
Habang nasa cafeteria si Mary naririnig niya ang bulong bulungan ng mga tsismosang staff nila na nakain doon. "Girl, alam mo ba maglalabas daw ng bagong jewelleries Laxamana." ani ng staff na babae sa kausap rin nito."Laxamana, hindi ba connected 'yon sa Laxamana airlines?" tanong pa ng isa. "I don't think so, girl, balita ko napaka sophisticated ng owner nun. Si Miss. Maria Laxamana.." sagot pa ng isa. Nang marinig ni Mary ang pangalang Maria, bigla siyang nawalan ng ganang kumain. Allergic talaga siya sa pangalang Maria nakakasira ng mood. Naglakad siya palabas ng cafeteria at nakasalubong naman niya ngayon si Primo ang fiance' niya."Hon, have you heard Laxamana?" maarteng tanong niya kay Primo sabay kapit dito na daig pa ang tuko sa tindi ng pagkaka kapit."I haven't heard it, hon. Why?" balik na tanong ni Primo kay Mary habang naglalakad sila pabalik ng office nito. "I see. I'm just curious about her. That's why I wanted to see her. Do you want to join us?" tanong nito. Umil
I..ikaw?? gulat na tanong ni Mary sa kan'yang kaharap. Napa upo siya sa upuan, dahil biglang nangatog ang tuhod niya sa labis na pagkakagulat. "Maria? Is that you? at buhay ka. Paano ka nabuhay?" sunod sunod na tanong nito. Pero, hindi dapat magpa apekto ito sa sinasabi ni Mary."Yah! It's me Maria, talagang buhay ako Miss Montefalco. At kong paano ako nabuhay pinanganak ako ng Mommy Mari ko." sagot ko at mukhang hindi ito naniniwala sa sinasabi ko. Lalapit pa sana ako dito kasi nag hysterical na ito bigla. "Lumayo ka sa aking babae ka. May pagka sa demonyo ka talaga. "Look, Miss Mary hindi ko alam ang pinagsasabi mo. All I have to know is your secretary called me, because you wanted to see me, right??? tanong ni Maria. Pero, sa loob loob niya sinasabi nito na; "Ganyan nga mabaliw ka! Mas babaliwin pa kita hanggang sa mawala ka sa katinuan." "B..Bakit magkamukha kayo?? Patay ka na!" sigaw nito. Lalapitan sana niya ito kaso nagtatakbo at nagsisigaw si Mary palabas. Nang makita niya