CHAPTER 6

Archie Damian Esquivel

"Chill bro, you're an Esquivel. You can get her.", patawa tawang usal ni Edward sa akin. We are at my high end bar here in BGC Taguig. Ilang araw na akong hindi pinapatulog ng kabaliwang iyon ni Pris. I sipped my whisky once more at dinama ang pait na dumaloy sa aking lalamunan.

"That woman is crazy!", inis na bulalas ko saka inurong nang malakas ang shot glass, Edward catches it.

"But you're crazier dude, kaya nga nasa ganyang lugar ka at nagttlatrabaho. Independent kuno, fuck you!!", he laughed again. Nagiging hobby na yata ng gagong to ang pagtawanan ako, masama ko syang tiningnan bago muling nagsalita.

"Shut up!! singhal ko dito.

"So, what's the plan then?", he asked at inisang lagok ang kanyang alak.

"Then? I'll make her pregnant if that's what she want.", balewala kong tugon, halos maibuga nya ang laman ng bibig nya, naalala ko tuloy nung unang sinabi sa akin ni Pris ang kalokohan nya, ganitong eksena din yon.

"You're her bestfriend!!" bulalas nito.

"Well, sabagay, yun ang alam nya.", biglang bawi din naman sa sarili komento.

"I am. But we both know kung bakit ko sya kinaibigan. And this is my chance para hindi na sya makawala pa sa mga kamay ko, she will bear my child. She will bear the second generation Esquivel heir." I said with finality. Napataas ang dalawang kilay ng aking kaibigan sa tinuran kong iyon.

"How sure are you na papayag si Pris na magpabuntis sa'yo na bestfriend nya?"

"She won't have any choice. I won't give her, sa ayaw at sa gusto nya, semilya ko ang dadaloy sa bahay bata nya.", I grinned with the thought. This wasn't the plan but she forced me into this.

"You're fucked up dude.", nakangisi ring saad ni Edward, napailing ako

"I am not, consider this luck! She will be mine forever dude!", then I shot my whisky again.

Halos mag aala una na kami ng madaling araw natapos mag usap ni Edward, and it's time to go home. Napabaling ako sa aking telepono nang mag-ring ito at rumehistro ang pangalan ni Dahlia, ah! this woman is getting into my nerve! Masyadong sineseryoso ang tungkol sa amin.

"Woah! dude that's some chick! Dahlia Buena Fuero! It's time to fuck Dame!" tuya sa akin ng gago. She sucked me so many times, but I didn't bother to get inside her. This whore? No way! I cancelled her call at muling ibinaba sa mesa ang aking cellphone ngunit hindi pa man ay nagring na itong muli, akala ko'y siya na naman ngunit nang tingnan ko'y numero iyon ni Pris. Mabilis ko iyong sinagot at ang siraulo kong kaibigan ay malakas na napaubo.

"Pris.",

"Uuwi ka ba? Yung susi ng gate iniwan mo dito sa mesa ko, hindi ko mailock tuloy baka--", I smiled before cutting her off.

"I'm going home to you now, bye.", iyon lang at pinatay ko na iyon.

"What the!! Mr. Esquivel?!! Really now??", bulalas ni Edward, I got confused because he is so over reacting.

"I'm going home to you now.", ginaya pa nito ang tono ko. Malakas ko tuloy nasuntok ang balikat nito bago nagmamadaling umalis.

"Hoy!! pay for this!!", dinig kong sigaw nya pa nang bahagya na akong makalayo.

"I'll call Ali", tugon kong pasigaw din na ang tinutukoy ay ang manager ng aking bar, nakalibre na naman ang gago.

"Thanks Loverboy!!!", natawa ako sa huli nyang isinigaw at napailing na din at the same time. At dahil naiwan ko sa aming pinagtatrabahuan ang aking motor ay dumaan ako sa condo kanina at nag-Lambo papunta sa aking bar, pero dahil kay Pris ang punta ko, I have no other choice but to commute. I booked a service from my app upang hindi na matagalan pa sa byahe. Mabilis kong narating ang aming apartment at pagbaba ko pa lang ay kita ko na si Pris na nakatayo sa hamba ng kanyang unit. I hurried to her dahil akala ko kaya sya tumawag ay dahil okay na kami. Napakunot tuloy ang noo ko nang iumang nya sa akin ang susi ng main gate paglapit ko sa kanya, and the moment I held it ay mabilis na syang tumalikod at isinara ang pinto. M*****a talaga! Kung ibang babae lang to, makakatikim sakin to eh, I sighed heavily at marahang kumatok. I need more patience sa kanya, kailangan kong magtyaga dahil ginusto ko to.

"Pris, please open the door. Mag usap tayo.", malumanay kong tawag sa kanya. Hindi alam ng babaeng ito kung paanong kontrol na sa sarili ang ginagawa ko wag ko lang syang matawag na baby. Nakailang katok na ako ay wala pa ring tugon mula dito.

"Pris, ano ba? Ganito na lang ba tayo? Hindi mo na ako kakausapin?", medyo iritado ko nang sagot. Siguro'y kung kilala lang nya ako, malalaman nyang sya lang ang unang taong nakagawa nito sa isang Archie Damian Esquivel. I am the authority, I am the law, I am powerful, I am being admired, the world of fucking business is my kingdom. I shook my head, but here I am living in an ordinary world with her. That I chose her world over mine, tapos ngayon ay aartehan ako ng ganito? pag hindi nga naman talaga naubos ang pubic hair ko sa babaeng to oh. Hindi na ako nagtangka pang kumatok, may susi naman ako ng unit nya nagbakasakali lang na mawala na ang sumpong ng bruhildang to, pero wala talaga. Dala na rin ng hilo gawa ng alak ay mabilis maubos ang aking pagtitimpi, mas mabilis kesa normal na bilis. Nang mabuksan ang pinto ay mabilis akong pumasok pero walang Pris sa sala, I automatically smiled. Nagpapalambing to, I thought. Walang anu ano'y binuksan ko ang kanyang kwarto at doo'y kita kong nakatalikod ito sa pinto at nakabalot ng kumot ang katawan. I jumped to her bed at malakas na umalon iyon dahil sa bigat ko. Masuyo akong lumapit sa kanya at hinapit ang kanyang baywang saka inilapit ang aking mga labi sa kanyang tainga

"Sorry na. Patawarin mo na'ko.", I pleaded. Bahagya nyang ipinilig ang ulo gawa nang siguro'y pagkakiliti nya. Hinarap nya ako na galit pa rin ang pagmumukha.

"Wag mo nang ulitin yun.", singhal nya sa akin. I was confused with what she said, nangunot lamang ang aking noo.

"Ang alin?", diretso sa kanyang mga mata ang aking tingin.

"Yung huli nating napag usapan Arc!! My God Arc, bestfriend kita.", aniya na biglang bangon kaya naman bumaba sa kanyang kandungan ang kumot na tumatakip sa kanyang itaas. And for the nth time, I felt a gush of heat from down there when a pair of little dots stretched out from her spaghetti strapped top. Inilipat ko ang tingin ko sa kanyang mukha dahil sa bigla nyang pagtakip sa mga iyon, siguro'y hindi na din sya komportable gaya ng dati dahil sa napag usapan namin kahapon.

"Exactly Pris, I'm your bestfriend kaya sinasabi ko sayong mali yang plano mo kaya wag mo nang ituloy." napadiretso na din ako ng upo. Once and for all we need to talk about this.

"Anong mali don? Tsaka isa pa Arc, I am not asking for your permission. Pumayag ka man o hindi, gagawin ko ang gusto ko.", ngayon ay mataas na ang boses nya.

"O kaya nga! Let's do it kung talagang gusto mo.", hamon ko sa kanya.

"Arc!!!!", ramdam ko ang inis at pagkairita sa emosyon nyang iyon kaya hindi ko sya sinabayan. Mas lumapit pa ako sa at inilagay sa kanang balikat ang kanang braso ko at isinandal sya sa akin, she hesitated but I gave her a pleading look.

"Please Pris, let's talk properly.", masuyo kong pakiusap and I'm thankful na hindi naman na sya nakipagmatigasan pa at maayos namang sumunod sa nais ko. Well, hindi din naman ako magpapatalo. I'll make sure na sa gusto nyang mangyari, I'll be the father of the child she wants.

"Now, tell me. Anong problema? Why are you acting like that? Why did that crazy thing came to your mind?"

"Hindi kabaliwan yon Arc!", nakasinghal na naman talaga.

"A'right. Bakit mo naisip yon?", kunwa'y agsuko ko.

She looked staight to the wall at marahang kinukurot kurot ang sariling mga daliri.

"Kasi, alam ko, sooner or later iiwan mo din ako. You'll settle down.", agad akong naawa sa kanya dahil ganon pala ang nasa isip nya, I let her talk more.

"At alam mong ayokong makipagrelasyon sa kahit na sino Arc, pag nagkatuluyan na kayo nung Dahlia na yon, I'll be alone."

"Again.", dugtong pa niya. I looked down to her face and see a drop of tear fell. Napahigpit ang pagkakahawak ko sa kanyang balikat.

"You know na hindi kita iiwan--",

"You will! Ngayon pa nga lang wala ka nang oras sa akin eh." dirediretsong saad na, I felt guilty. It's not what she think, hindi naman sa tuwing wala ako ay na kay Dahlia ako, patakas ko ring inaasikaso ang iba kong mga negosyo. I'm just lucky na nagiging palusot ko ang malanding modelong iyon.

"At ayoko namang itali kita sa akin habangbuhay Arc, diba nga ayaw mong tumandang binata." hindi ako nakaimik dahil talaga namang sinabi ko iyon.

"Kapag may anak na ako, ilampung taon muna ang lilipas bago nya ako iwan. Magiging masaya ang buhay namin, sya ang kukumpleto sa buhay ko Arc. Sana naman maintindihan mo iyon, you have your own life, masaya ka sa nobya mo at hindi magtatagal bubuo din kayo ng sarili nyong pamilya. Kapag nangyari yon, pano ako? diba? Nagegets mo ba ang punto ko?" this time ay nakaharap na sya sa akin at nawala na ang pagkakaakbay ko sa kanya. Napatango tango ako nang makuha ang pinagmulan ng pagiisip nyang magkaanak. She is really afraid of being alone, natatakot syang lamunin ng lungkot. It started when her father died at walang maasahang comfort mula sa sariling ina.

"At alam kong ikaw lang ang makakatulong sa akin. Alam kong hindi mo ako ipapahamak, may mga kilala kang lalaking wala namang sakit, ikaw lang ang pinagkakatiwalaan ko Arc. At buo na ang desisyon ko.", ang sakit sa tainga ng mga sinasabi nya, pero pilit kong pinagtitiisan. Marahan ko hinawi ang mga takas na buhok sa kanyang mukha at inipit iyon sa kanyang tainga.

"Now I understand Pris, and yes, ang ipahamak ka ang pinakhuling bagay na magagawa ko. You know I love you, and I want only the best for you.", as I said that both my big palms were on her cheeks. Biglang nagningning ang kanyang mukha at tila nakatanaw ng pag-asa.

"Like I said. Kung talagang gusto mo, let's make a baby." I seriously uttered while looking at her lips.