Manang Celly's POV"Kawawa naman ang anak nila Sir, Francis. Keganda gandang bata, inaalipin nang pag-ibig niya sa isang Vejar."Napaharap ako kay Jose at sinang-ayunan ang kaniyang sinabi."Ewan ko ba naman din sa batang 'yon. Masyadong malakas ang naging tama sa bunsong apo ni Don Madeo. Kung ako ang tatanungin, may mas gwa-gwapo pa naman siguro kay Mateo. Hindi lang naman Vejar ang may makisig na pangangatawan at kagwapuhang taglay." Ngiwi ko at pinasadahan ng tingin si Fayra na inaasikaso ang pagdidilig sa kaniyang mga halaman kasama si Mira.Bawat hinanakit ng batang ito ay alam ko. Bawat iyak niya ay lagi kong naririnig. Ang bawat emosyong pinapakawalan niya ay alam ko dahil hindi niya kayang itago 'yon. Kung titingnan siya ngayon, animo'y walang dinadala na mabigat sa loob. Animo'y masaya sa kaniyang buhay may asawa ngunit ang totoo ay hindi.Napabuntong hininga ako at inabot kay Jose ang sandok para sa ginataang papaya na ni-request ni Mateo para sa kanilang tanghalian."Kawaw
"Hindi ko nga akalaing makikita ko ang ngiti sa labi ng batang 'yan, kung hindi dahil sa 'yo baka hanggang ngayon ay nangangapa pa rin sa nakaraan niya si Mira."Isang magiliw na pagkakangiti ang iginawad ko kay Sister Arlet. Tuwa at labis na kasabikan kay Mira ang isinalubong niya sa amin kanina sa bakuna pa lamang ng bahay ampunan. Agad niyang iginaya si Mira sa mga bata na nakasama nito noon na magpahanggang ngayon ay wala pa ring pamilyang gusto silang kupkupin."Ako rin naman po, Sister Arlet. Kung hindi dahil kay Mira ay baka nangungulila pa rin ako na magkaroon ng nakababatang kapatid, maging sila mommy ay gano'n din ang nararamdaman. Laking pasasalamat ko na lang po talaga at hinayaan niyo kaming alagaan si Mira." Inabot ni sister ang kamay ko't mahina iyong pinisil. Muli akong napangiti kay Sister Arlet at sinuyod ng tingin ang bagong ayos na bahay ampunan. Kung noon ay halos lilingunin mo lang ang buong pasilyo ay makikita mo na lahat ng bata, ngunit ngayon, napakalaki na n
"Fayra! Open this fucking door! Fayra!" Bumalikwas ako sa pagkakatihaya ko nang marinig ang sunod sunod na malakas na pagkatok mula sa labas ng kwarto ko. Galit na galit ang bawat tunog na ibinibigay ng lakas ni Mateo sa pinto ko. Napalabi ako sa isipang nasa akin man ang susi ng silid ko ay alam kong makakagawa pa rin siya nang paraan para makapasok at tuluyan akong makompronta. Kinuha ko ang phone ko at dali daling nagpadala ng mensahe kay Sister Arlet na huwag na munang ihatid si Mira dito sa bahay. Ayaw kong masaksihan niya ang pagsigaw at ang galit ni Mateo. Itinabi ko kalaunan ang aking phone at ilang beses na bumuntong hininga habang nakatunghay sa pinto ko na para bang nakikita ko doon ang asawa kong nagrurumagudo na sa kaniyang galit. Galit dahil isinama ni Don Madeo ang mahal niyang si Rose dahil sa aking sinabi. Pagkainis at labis na pagkaselos ang nag-udlot sa akin upang gawin 'yon sa kanila. Kailangan kong gawin 'yon dahil asawa ako at kabit lang naman siya. Kung ako k
“I got a call from Lolo right away. Wala pa nga akong ilang araw sa States na-m-miss niya na agad ako? Ang tindi ng matandang 'yon. Hindi halatang paborito niya ako ah.” Napangiwi ako sa sinabi ni Morgan. Tinapos ko muna ang pagti-timpla ng juice bago ko siya nilingon. “Niloloko mo na naman ang sarili mo. Parehas na'ting alam na si Mateo ang paborito ng lolo niyo.” Isang mahabang pagnguso ang ginawa ni Morgan sabay senyas sa akin na bigyan ko siya sa tinitimpla ko. Napalabi ako at inabutan ng isang basong juice si Morgan. Ilang araw simula nang mapauwi siya kaagad ni Don Madeo ay dito naman siya ngayon dumiretso. He was supposed to talk to my husband, but he's not here, probably nasa kompanya niya dahil tinambakan siya ni Don Madeo ng mga papeles. Mas maigi nga 'yon, he's busy with his own company rather than being busy because of Rose. “As if you don't know why Don Madeo called you.”Naupo ako sa tabi niya at inumpisahang buksan 'yong chips na dala niya. “Ang sabi niya sa akin a
“What if one day . . . What if one day magising ka na lang na 'yong mga taong akala mo totoo ang ipinapakita sa 'yo ay huwad pala, can you forgive them?” Napalingon si Morgan sa akin sa kasagsagan nang kaniyang pagmamanaeho. “Naka-ayon sa sitwasyon ang magiging desisyon ko kung sakali man, Fayra. Kung masyadong masakit, hindi ko ata kaya.” Sunod ang mahina niyang pagtawa na napapailing pa. “Bakit mo naitanong?” “Bigla lang sumagi sa isip ko. Gusto ko lang rin malaman kung magpapakatanga ka ba kung mismong ang sinisinta mo ang nasa posisyong tinutukoy ko.” “Give me an example then, and I will answer it truthly fully. ” Tinantsa ko ng tingin si Morgan. Nang makampante ako ay isang buntong hininga muna ang ginawa ko bago umayos sa pagkaka-upo. “What if si Mateo . . .” I mumbled, and gazed at him. “Go then,” senyas niya. “What if he was l-lying to you all this time? Like, the aura he's giving you . . . j-just a stage at all?” Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi sa katanungang
Sexual Scene! I could see my husband's hands advancing toward Rose's bare back from where we were standing. On Mateo's table was her dress. She was completely exposed, and her arms were wrapped tightly around Mateo's neck. I can't help it; I'm going to cry quietly so as not to disturb them. My husband's mouth was on her body, kissing and sucking her skin like a newborn begging for milk. They both groan in satisfaction as they share their alluring agony. “F-Fuck me harder, M-Mateo . . .” Rose's voice suddenly filled the whole room while she was grinding at my husband, who was guiding her to move up and down.Wala sa sariling nabitawan ko ang lunch box na dala dala ko na nagsanhi nang nakakabinging ingay sa buong kwarto. Napahinto ang dalawa at gano'n na lamang ang panlalaki ng kanilang mga mata nang makita kami.Salit-salitan ang naging tingin sa amin ni Mateo. Maging si Rose ang gano'n din. “K-Kuya,” gulat na sambit ni Mateo habang hawak hawak ang braso ni Rose na ngayon ay pinipil
Since the beginning, wala na akong ibang hiniling kung hindi ang magkaro'n ng maayos na pamilya kasama ang lalaking pinakamamahal ko. Wala akong ibang hiling kung hindi ang maging masaya ngunit sa uri ng sistemang pinasok ko ay pambihira ang bagay na ninanais ko. It's as if I'm passing through a needle's eye. It's difficult. No matter how hard I try, every moment is difficult.I always tell myself at night that I will fight my love for him. I'm here. I became his wife. Why would I not fight? My title was nonsense if I surrendered him to Rose. But when this happened, I don't know anymore. I thought, I can do this 'til the end. But I'm just a person . . . a person who also knows how to get tired.Para akong natauhan dahil lang sa pangyayaring 'yon kanina. Naaawa ako sa sarili ko. Naaawa ako dahil kahit harap-harapan ang kabastusang 'yon, nagawa ko pa ring isama si Mateo sa akin. Sa hindi ko rin malamang dahilan, sumama naman siya sa akin.Ayaw ko nang mag-isip. I just want to spend the
Sexual Scene! "But after this. Get lost." Para akong binomba nang paulit ulit sa aking narinig. Nalalaglag ang aking balikat habang ang aking isipan ay patuloy pa ring prinoproseso ang kaniyang sinabi. Wala sa sariling napangiti ako at ibinagsak ang sarili ko sa kama. Panay pa rin sa pag-agos ang masagana kong mga luha. Wala akong balak punasan iyon. Gusto kong makita niya ang aking hinanakit. Ang hinanakit kong matagal ng nasa aking sistema. Mga hinanakit na siya mismo ang gumagawa. Mga hinanakit na kahit hingian ng maraming pasensiya ay hindi na mawawala pa sa akin. Hindi na maiaalis sa memorya ko, hindi na kailanman malilimutan. Nang maalis ni Mateo ang kaniyang pang-itaas ay mabilis itong lumapit sa akin at walang pakundangang siniil muli ako nang isang mapusok na halik. Tuluyang lumapat ang aking likod sa malambot na kama kasabay nang pag-angkala ko sa aking mga braso sa kaniyang leeg. Ang luha sa aking mga mata ay walang sawa pa ring umaagos. Hindi ko alam ang mararamdaman