CHAPTER 1
"CAN YOU PLEASE STOP PESTERING ME!" sigaw ni rui sa lalaking panay ang sunod sa kanya.
"I told you, i wont.!" Seryosong sagot nito sa kanya.
"Mahirap bang gawin yon? wag mo na kong sundan at wag mo na akong kulitin! i really hate people like you!" sigaw niya dito.
"sagutin mo lang naman ang tanong ko. About Mark San Andres. Pagtapos okay na, hindi na kita kukulitin pa." wika nito kay Rui na nakikita na niyang naiinis na talaga sa kanya.
"Please? Don't be mad. by the way im Maynard Sabastian Gutierrez. I'm a Lawyer. And sometimes a judge, sometimes investigator." Nakangiting saad niya kay Rui. "Buwiset! bakit ba ako nagpapakilala sa kanya ng ganito. Ano ba ang nangyayari sa akin? Naku maynard, awatin mo ang sarili mo nag-iimbestiga ka hindi ka nambababae!” Wika ni Maynard sa kanyang sarili.
"Excuse me im not interested and i will not saying anything about the person your asking!, so back off! before i break all your bones, fucker!" At naglakad na si Rui palayo kay Maynard.
Ngunit bago pa siya makalayo dito, humarap siya rito at ipinakita ang gitnang daliri. Sabay ngumisi lang ng nakakaloko at sumakay na nang kanyang sasakyan
"Kakaiba talaga ang babaeng iyon. magkikita pa tayo Miss Ruianne Grymes." Wika niya sa kanyang sarili. kaya sumakay na siya nang kanyang sasakyan at agad na umalis.
KINABUKASAN, maaga nagising si Rui, dahil sa isang tawag.
"Hello who's this?" inaantok pa niyang tanong.
"Good morning sunshine! rise and up. Ingat ka mamaya pagpasok sa trabaho mo." Wika nang nasa kabilng linya.
Nagulat si Rui sa mga pinagsasabi nito. Kaya inilayo niya ang cellphone sa kanyang tainga at tinignan ang caller ID. Ngunit unknown number ang nakaregister.
"Kung sino ka man nambu-buwiset nang ganito kaaga. Spare me inaantok pa ako." At agad niyang in-end ang call. ilang saglit lang ay nakatanggap siya nang text mula sa unknown number.
"Nakalimutan mo na ba ako?, remember magkikita pa tayo" at may smiling emoji pa ito sa huli. Sa gigil nireplayan niya ito nang isang nanggagalaiting "FUCK YOU!" at inihagis sa side table ang cellphone.
"Arrrggghhhh!!!" gigil na itinakip ang unan sa ulo, dahil hindi na makatulog. Sa inis, Bumangon na lang siya at nag asikaso na upang pumasok sa trabaho.
"SINO ba siya sa tingin niya." Galit pa din na wika ni rui habang mabilis na nagmamaneho nang sasakyan papasok nang agency. dahil may ipapagawa ang boss niya.
"Ang kapal talaga nang mukha niya. Wag ko lang talagang makita na pakalat-kalat ang pagmumukha nang buwiset na iyon humanda talaga siya sa akin, patitikimin ko talaga siya nang hindi pa niya natitikman buong buhay niya." kahapon pa nangyari ang pagkikita nila ni maynard ngunit hanggang ngayon ang nanggagalaiti pa din siya sa galit.
Mabilis siyang nagmamaneho nang biglang may tumawid na kung sino at mabilis siyang nagpreno agad niyang ikinabig ang sasakyan upang hindi niya tamaan kung sino man ang biglang tumawid.
Nang tumigil na ang kotse, mabilis siya lumabas nang sasakyan at pinuntahan ang tao na muntikan na niyang masagasaan.
"What the fuck are you thinking, bigla ka na lang tumawid! may utak ka b.." napatigil siya sa pagsasalita nang makilala kung sino ang kamuntikan na niyang masagasaan.
"You again!" Sigaw niya rito. Ngunit sa halip na magalit din ito sa kanya ay isang matamis na ngiti ang sumilay sa guwapo nitong mukha. "Unbelievable, nagagawa mo pang ngumiti samantalang muntikan na kitang masagasaan dahil sa katangahan mo!"
NAGLALAKAD-LAKAD si Maynard upang maghanap nang makakainan. Nakakita siya nang isang fastfood chain na gusto niya, kaya naman agad siyang tumawid. Dahil nagmamadali, hindi niya napansin na nakagreen light na pala at may sasakyan na humaharurot papalapit sa kaniya ngunit mabilis itong kumabig upang hindi siya tamaan o mahagip.
"Wow, ang galing naman ng driver. Kung sa akin yun sa ospital ko na makikita ang mababangga ko." at nang makita niyang tumigil ang sasakyan ay biglang bumaba ang driver at sinigawan kaagad siya. Ngunit laking gulat niya nang makita kug sino ang driver. Kaya isang matamis na ngiti ang kaagad na sumilay sa kanyang guwapong mukha.
"ANO ba sa tingin mo ang ginagawa mo? Mr. who ever you are!" galit na sigaw ni Rui rito. Isang nakakalokong ngiti lang ang ipinakita nito sa kanya. Sa inis niya ay lumakad na siya palayo at sumakay na ito nang sasakyan.
Nagulat na lamang siya nang biglang bumukas ang pintuan nang passenger sit at nakita niyang sumakay ang binatang kinaiinisan niya.
"What the fuck are you doing? get out of my car." galit na wika niya dito.
"Muntikan mo na akong mabundol kanina, kaya dapat pakainin mo ko" mahinahong wika nito.
"Anong koneksyon noon sa muntikang ko nang pagkabundol sayo?" hasik niya rito.
"Nagugutom kasi ako kanina kaya patawid ako papunta sa kabilang kalye, para pumunta sa isang fastfood, dahil sa'yo hindi na ako nakakain sa gusto kong kainan kaya dapat pakainin mo ako." anito, habang nakatigin sa mukha ng dalaga.
"So, kasalanan ko kung bakit hindi ka nakakain? grabe. Ikaw na nga itong tatanga-tanga na biglang tumatawid nang green light, tapos..." hindi na niya natuloy ang kaniyang sasabihin nang bigla siyang halikan nito sa mga labi.
Hindi kaagad nakakibo si Rui dahil sa pagkabigla. Hindi rin niya malaman kung bakit, nang gumalaw ang mga labi nito, ay kusang tumugon ang mga labi niya.
"Hell no!, what am i doing? anong nangyayari sa akin?" Wika niya sa sarili. nang maramdaman niyang gumagapang na ang mga kamay nito sa kanyang katawan kaya agad niya itong itinulak at matalim niya itong tinitigan.
"Im sorry, hindi ko lang napigilan. I can't resist on those red lips of yours." Wika nito.
Kaya mabilis itong bumaba ng kanyang sasakyan at naglakad na palayo, habang naiwan naman si Rui na sinusundan ng tingin ang palayong binata.
"WHAT was just happen?" wika ni maynard sa sarili. Habang naglalakad pabalik sa sariling sasakyan. Nang makasakay ay yumuko siya sa manibela habang iniisip ang nangyari. "Those lips, para akong namagnet. Ano ba ang nangyayari sa akin. Babae lang siya bakit ako nagkakaganito?" tanong niya sa sarili, at sinabunutan niya ang kanyang buhok.
Nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Agad niya itong sinagot nang makita kung sino ang tumatawag.
"Hello sir," sagot niya.
"Did you got any information?" tanong nang nasa kabilang linya.
"Sorry sir, nothing for now." Hingi niya ng paumanhin.
"That's a first, ngayon lang nangyari na hindi ka kaagad nakakalap nang impormasyon tungkol sa pinatatrabaho ko Mr. Guttierez." anito,
“Sorry sir, it wont happen again. I promise i will give you all the information you need sir." paliwanag niya.
"As you said. I'll wait for it till the next day. I'll call you again bye." At agad na nawala ang kausap.
"Dammit! hindi na dapat maulit ang nangyari, trabaho muna bago ang ibang bagay." Kaya agad niyang binuhay ang makina nang kanyang sasakyan at mabilis niya itong pinaharurot.
"THAT PERVERT! " basta na lang niya akong hinalikan." Gigil na pinupunasan ni Rui nang tissue ang mga labi.
"Ang siraulong iyon anong tingin niya sa akin! Argh!" galit na galit na wika ni Rui. "May araw din sa akin ang lalaki na iyon. Mayabang na, manyakis pa, nakakainis ano ba iyan pakiramdam ko nakadikit pa din yung labi niya sa labi ko." Panay ang kudkod niya sa mga labi niya, pero habang pinupunasan niya bumabalik sa isip niya ang paraan nang paghalik nito sa kanya.
Nang mapatingin siya sa salamin ay nakita niyang namumula ang kanyang mukha.
"No this can't be" wika niya sa sarili nang makitang namumula ang kanyang mga pisngi. "Shit, im dead!"
"MAYNARD, kamusta ang ipinagagawa ko sa'yo?." Tanong sa kanya ni Don Ronaldo Leviste sa binatang Attorney, "Sir, malinis ang record nitong si Mark San Andres, sa abroad na nakatira ang mga magulang niya, nagpaiwan siya dito sa pilipinas, dahil mas nais nitong makapagtapos nang pag-aaral dito bilang pulis. Nagtapos din siya bilang BS Psycologist in Polytechnic University of the Philippines. Matalino ang taong ito. Ilang courses din ang kinuha niya na related sa kanyang pagpupulis. At may dalawa siyang matalik na kaibigan, si Ms. Glaze Dela Torre, isang executive secretary. at ang anak niyo na si Joan. Ilang taon matapos nitong maka-graduate at makapasok sa serbisyo bilang pulis, Nagtayo ito nang isang buisness. Isang Security Agency, at hindi ito basta security agency. He secretly build something na
ISANG BUWAN NA ANG NAKAKALIPAS ng umuwi si Maynard nang argentina. Dahil tapos na ang trabaho niya sa pilipinas, kinailangan na niyang asikasuhiin ang kanyang trabaho at mga negosyo na naiwan sa argentina. "Sir Maynard, are you fine?" tanong nang secretary ni Maynard sa kaniya. "Sorry, may sinasabi ka ba?" wika niya nang makabawi, kanina pa pala siya nakatulala dahil sa kakaisip. "Sir Maynard, maybe you should take a break. it's been a month since you came home from the Philippines. You've worked immediately, after you came back. Maybe you need to take a rest. don't worry i can handle everything from here." "Fine,” aniya sa kaniyang sekretarya. “Thank you, Dorothy. If something happen don't hesitate to call me." paalala niya dito. "Don't worry sir, i will." Kaya lumabas na siya nang opisina at nagdesisyon na umuwi na lang muna. &nb
RUI woke up because of the noise of her cellphone. She turned to the side table where her gadget sat. "hello, who's this?" inaantok pa niyang tanong. "Agent Rui" wika ng nasa kabilang linya. Nang marinig niya kung sino, Agad siyang bumangon. "Sir Mark!" sagot niya. "I need you immediately, magpupunta ng mall si joan, incase na may mangyari, I want you to be there. protect joan at all cost. Can i count on you Agent Rui?" "Always, Sir." sagot niya. "Thank you, maghanda ka na, and take care. I don’t want to lose an Agent like you." wika ni Mark sa kanya. "Don't worry sir, ako pa ba. trust me." saad niya. "Nagtitiwala naman ako sa inyong apat. Bye for now and see you later." "Certainly, sir." and the line ends. mabilis na kumilos si Rui. Naligo siya at nagbihis, She put a light make-up at agad
"Ruianne!, Anak umuwi ka na, kailangan ka ng papa mo, paki-usap." tinig ng kanyang ina. Nasa kalagitnaan siya ng misyon ng bigla itong tumawag. "We'll talk later, Mama." and she end the call. alam ni Rui kung ano ang kanilang pag-uusapan. Ilang taon na ang lumipas , Pilit siyang ipinapakasal sa isa sa mga anak nang kanilang kasosyo sa negosyo. isa iyon sa dahilan kung bakit siya umalis sa puder nang kanyang mga magulang at sa tuwing tatawag ang kanyang ina, iyon lagi ang sinasabi nito sa kanya. Naririndi na siya sa paulit-ulit na diskusyon na iyon. ilang buwan ang lumilipas wala siyang tawag na natanggap mula sa mga magulang, nalaman na lang niya na may sakit na ang kanyang ama, ngayon tumawag ulit ito alam niyang gagamitin ng mga magulang niya ang sitwasyong iyon upang ipilit ang kanilang gusto. Ilang araw mula ng maka-uwi sila galing argentina, dumeretso na si Rui sa bahay ng kanyang mga magulang. &nb
AS SHE enters the gate, each men she past by looking at her, but those looks didn't matter to her. until a man approached him. “The boss expects you to come. Let's get inside and I'll take you to his room.” kaya sumunod siya patungo sa isang kuwarto kung saan naroon ang boss na sinasabi ng lalaki na naghihntay sa kanya. "Mabuti at nakarating ka, halika maupo ka." At itinuro nito ang katapat na upuan. kampanteng naupo sa Rui at nagsalita. "I won't wander around anymore, here's the money. kumpleto yan, walang labis walang kulang. But I will give it to you on one condition." "Okay, ano naman iyon?" seryosong tanong ng matabang lalaki sa kanya. "You have to beat me in a race" wika niya. "What do I get, when you lose? " nakangising aniya sa kaniya. &
"MAYNARD! tinig ng isang babae mula sa kaniyang pintuan, kaya bigla siyang napatayo upang harapin ang bagong dating. "Mama, why are you here?" tanong niya sa kanyang ina habang yakap ito. "hindi na ba kita pwedeng puntahan, anak kita at dapat lang kitang bisitahin, namimiss kita anak." wika nito sabay hawak sa pisngi ng binata. "I know, mama. ikaw lang ba ang pumunta dito, kailan pa kayo nakarating dito sa argentina, hindi mo ba kasama si papa?" Sunud-sunod na tanong niya. "Actually, ako muna ang pumunta dito, susunod na lang daw ang papa mo dahil mayroon daw siyang buisness meeting dito." sagot ng kanyang ina. "so gaano kayo katagal dito, sana naman magtagal kayo. para naman
"Wala po iyong anuman, masaya po akong matulungan kayo. At isa pa mahal na mahal ko po ang inyong anak, kaya gagawin ko po ang lahat para sa kanya." wika ni Maynard at yumakap sa kasintahan. "mabuti pa po, dadalin ko po muna kayo sa ospital para sa check-up niyo. may appointment po kayo ngayong araw sa kakillala kong doktor. huwag na po kayong tatanggi. ayokong nalulungkot ang pinakamamahal ko." dahil sa sinabi ni maynard agad na namula ang mukha ni Rui. kaya hinampas niya ang braso ng kasintahan. "Sira ka talaga!" gigil na wika ni Rui. tatawa-tawa lamang sa kanya si Maynard "umalis na tayo, para makapagpahinga pa si papa bago tayo magtungo sa ospital. lumapit si Maynard sa wheelchair na kinauupuan ng ama ni Rui at siya na ang nagtulak patungo sa sasakyan. Nang makarating sa sasakyan, Binuksan ni Rui ang pinto. Dahil mahina pa at hindi pa kayang maglakad nang ama ng dalaga, Agad na binuhat ni Maynard ang ama nito. Nagulat sila sa
"Maayos na sila ngayon, ibinili ko sila nang bahay sa La Plata. mas makakabuti sa kalusugan ni papa ang magandang lugar na iyon. plano ko sanang tumira doon para kung sakaling maka-isip akong mag-asawa na." paliwanag niya na ikinalaki naman ng mata ni shane. "Wait, may nase-sense ako!" kaya bigla nitong kinabig ang sasakyan at ipinarada sa tabi kalsada. humarap ito sa kanya at nagtanong. "Don't tell may boyfriend ka na?!" hindi siya kumibo ng marinig niya ang tanong ng kaibigan. "Ruianne!, kaibigan mo ako puwede mo naman akong sabihan ng sikreto. Ilang taon na tayong magkakaibigan. Wala ka pa din bang tiwala sa akin?" tila nagtatapong wika ni Shane sa kanya. Pumikit muna siya at humarap sa kaibigan. "Sorry, girl. i did'nt mean to hide everything. biglaan iyon!, natatakot din ako sa kung anong iisipin ninyo sa akin kapag nalaman ninyo ang pakikipag relasyon ko." paliwanag niya. "Hindi mo naman dapat itago sa amin iyo