ISABELLA:PARA akong nagliliyab sa sobrang init ng nadarama ko. Saka ko lang kasi na-realize kung gaano ka-intimate ng position namin ni Typhus. Nakatayo siya sa gitna ng mga hita ko habang nakaupo pa rin ako dito sa countertop at nakalingkis sa kanyang baywang ang mga binti ko. Nakalitaw na rin ang legs ko dahil sa pagkakalihis no'n. Nakakapit naman ito sa baywang ko at nakakapit ako sa kanyang magkabilaang balikat.Hindi ako makatingin sa mga mata niyang nag-aalab. Para akong nanghihina na hindi makaangal sa kanya sa tuwing napapatitig ako sa mga matang 'yon. Na lagi na lang nagpapawala ng puso ko. "Baby," anas nito.Katulad ko ay mabibigat na rin ang kanyang paghinga. Na tila hirap na hirap na rin siyang magpigil ng nadarama. Ayoko namang bumigay sa kanya. Wala pa kaming label at natatakot din ako na ma-turn-off ko siya na hindi na ako birhen. Alam niya noong una namin na birhen pa ako. Kaya sigurado akong nagi-expect itong birhen pa rin ako hanggang ngayon. Ayoko lang na may maka
ISABELLA:NANGINGITI akong nakayakap dito habang pinagkakasya namin ang sarili dito sa kama ko. Nakakainis naman kasi ang lalakeng ito. Sa laki niyang tao ay halos akupado na niya ang buong kama kong pang dalawahang tao ang kasya. Nakakahiya naman kasing sa sala ko siya patulugin o sa sahig. Kahit nanliligaw pa lang siya sa akin ay nahihiya naman ako lalo na't alam ko naman kung anong uring tao siya at anong kinalakihan niya. Nakaunan ako sa braso nitong kay tigas habang magkaharap kami sa isa't-isa na magkayakap. Dinig na dinig ko na nga ang tibok ng puso nito, maging ng bawat paglunok niya. Nakakakilig din pala na may ganto kang karanasan. Kabado ako dahil ito ang unang beses na may lalake akong pinatuloy dito sa bahay at pinatulog ko pa dito sa silid ko. Kapag naabutan kami ni Tatay dito ay tiyak na malaking gulo. Pero alam ko namang matatagalan pa sila ni Nanay sa hospital kaya malakas ang loob kong patulugin si Typhus dito. "Still awake, baby?" bulong nito."Uhmm," tanging ungo
TYPHUS:PANAY ang lunok ko na tila pinipiga ang puso ko habang pinagmamasdan ang ina ng babaeng pinakamamahal kong nakaratay sa kama. May mga galos pa rin ito at kitang hindi pa maayos ang kondisyon. Gusto ko sanang mailipat sila sa hospital namin pero tumanggi naman si Isabella. "Um, Typhus, siya ang Nanay Isabelle at Tatay Ian ko. Um. . . Tay, si Typhus po, ang boss ko," ani Isabella na ikinabalik ng ulirat ko."Ahem! Good day po, Sir, I'm Typhus Del Mundo, your daughter's. . . boss," pormal kong pagpapakilala na naglahad ng kamay sa ama nito.Saglit itong napasulyap sa kamay kong nakalahad na halos hindi ko ikahinga. Akmang babawiin ko na ang kamay ko na nahihiya pero inabot nito iyon na mahigpit na hinawakan. "Magandang araw din sa'yo, Sir. Pasensiya na kayo at dito pa tayo nagkakilanlan," magalang saad nitong ikinangiti ko."Wala ho ito, uhm. . . k-kumusta na ho si. . . si Ma'am?" nahihiyang tanong ko na napasulyap sa asawa nito.Napahinga ito ng malalim na hinaplos pa sa ulo a
ISABELLA:NAKAHALUKIPKIP ako na nakamata sa mga nagtataasang building na kaharap ng opisina ni Typhus. Lumabas kasi ito saglit para ihatid sa baba ang dalawang kaibigan. Napapailing na lamang ako. "Bakit ba ako kinakabahan sa mga 'yon?" piping usal ko na naipilig ang ulo.Pakiramdam ko ay iniiiwas ako ni Typhus sa kanila. Na ayaw niyang naglalalapit ako sa mga taong 'yon. Napanguso ako na malayo ang tanaw nang maramdaman ko ang pagyakap nito mula sa likuran ko. Napangiti akong napakapit sa braso niyang nasa tapat ng dibdib ko pumulupot habang nakasubsob ang baba sa balikat ko. "Okay ka lang?" malambing tanong nito."Okay lang." Kiming sagot kong nilingon ito.Napatitig ako sa mga mata nito na tila may kinakatakutan. Mababakas mo sa mga mata niya na hindi siya palagay na parang may tinatago siya sa akin.Pumihit ako paharap dito na ikinayapos naman nito sa baywang ko. Matiim akong napatitig sa kanyang mga mata na sinusubukang basahin ang reaction nito."May problema ba?" tanong nito
ISABELLA:LUMIPAS ang mga araw na naging mas magaan ang bawat araw na magkasama kami ni Typhus. Naging mas kampante at komportable ako sa piling nito na malamang siya ang kababata ko. Kahit nasa trabaho kami nito ay nanliligaw pa rin siya na tipong dinaig pa ang isang paslit sa kakulitan nito. Minsan ay nati-temp na rin akong sagutin ko siya dahil aminado naman akong nahuhulog na rin ang puso ko sa kanya. Na hindi ko nga namamalayang nakakahiligan ko na ring makahalikan ito sa araw-araw at oras-oras ba naman niyang pangmamanyak sa akin. Wala pa naman akong kawala sa tuwing ito ang. gumalaw. Ni hindi ako makatanggi sa pagtitig pa lang nito.Nakagat ko ang ibabang labi na nakahalukipkip habang nakatayo dito sa harapan ng glass wall ng opisina nito. Bigla akong kinabahan na hindi ko maipaliwanag ang dahilan. Napalunok ako na maramdamang bumukas ang pinto at may pumasok doon. Napapikit ako na pinakiramdaman ito. Hindi siya si Typhus. Sa prehensya at pabango niya pa lang ay kaagad kong na
BHELLE:KABADO AKO na naglalakad papasok ng trabaho ko sa TDM's Corporation. Ito ang unang araw na papasok ako sa kumpanya. Kaya naman hindi ko maiwasang kabahan. Bagong secretary lang ako ng magiging boss ko doon. Ini-substitute lang kasi ako ng dati kong boss sa inaanak nitong nangangailangan ng bagong secretary na magaling at pulido magtrabaho. Ayon kay Sir Dionne Di Caprio na dati kong boss ay masungit at maarte ang inaanak niya. Ayaw daw nito ng pakeme-keme sa trabaho. Laging mainitin ang ulo at gustong on time ka lagi sa trabaho. Lalo tuloy akong kinakabahan. Kahit inagahan ko na ang pagpasok ay kinakabahan pa rin ako na baka mapagalitan ako sa unang araw ko sa trabaho! Hindi ko pa alam kung sino ang magiging boss ko pero sa pagsasalarawan ng dating boss ko ay masasabi kong kailangan kong galingan sa pagtatrabaho dito kung ayaw kong masabon lagi dito!Napapahinga ako ng malalim. Pilit ngumiti na napapahid ng pawis kong namumuo sa aking noo. Kinalma ko muna ang puso kong sobra
BHELLE:PIGIL-PIGIL ko ang paghinga na nakatayo sa likuran nito. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib kong parang mayayanig na sa bilis ng pagtibok ng puso ko!Ramdam ko ang pangangatog ng mga tuhod ko na hindi ko maitayo ng diretso habang nakamata sa likuran nito. Kung dati ay napakagwapo na niya? Ngayon naman ay mas trumiple pa na nag-matured ang itsura at mas nagkalaman-laman pa ang pangangatawan! Mapait akong napangiti na maalala kung gaano ito ka-sweet, clingy, protective at loving boyfriend. Napaka-romantic niyang lalake na kahit sinong babae ay mapapa-ihi sa kilig dito. Pero ngayon? Ibang-iba na siya. Wala na ang maaliwalas niyang ngiti na umaabot sa kanyang mga matang makikinang. Napakalamig na niya kung tumitig at wala ng kakinang-kinang ang mga mata. Salubong ang makapal at itim na mga kilay, at nakabusangot lagi. Napaka-arogante niyang tignan. Pero kahit ganun ay napakagwapo niya pa rin na tila mas ikinalakas pa yata ng datingan nito ang kanyang pagsusungit.Napabalik ang ul
BHELLE:NANGINGINIG ANG katawan ko na pumara ng taxi pabalik ng apartment ko. Bahala na bukas kung mapapagalitan ako ni Tyrone. May valid reason naman ako kung bakit hindi ako nakapasok ngayon..Isa pa ay kasalanan din niya kung bakit nagka-aberya. ako sa unang araw ko sa trabaho. Kung sana isinabay niya ako. O kaya ay hindi niya ako binuhusan doon ng tubig? Maayos sana ang unang araw ko sa kanya. Pero hindi.Panay ang pagpahid ko sa luha kong nagsisilaglagan sa mga mata ko. Paano niya ba naatim gawin sa akin 'yon? Napa-iling-iling ako na pilit ngumiti at pinatahan ang sarili. Pagdating ko ng apartment ay nagulat ako na nandidito ang sportcar nito. Nakasandal siya sa harapan ng bumper na nakahalukipkip. Tila naiinip na hinihintay ako. Naglakad ako na parang normal lang ang lahat. Kahit pakiramdam ko ay bibigay na ang mga tuhod kong nangangatog. Hindi ko alam kung dahil sa kaba na kaharap ito ngayong O dahil sa nilalamig na ako at damang nanghihina ang katawan.. Magkakasakit pa yat