RED
"Get dress! And we will talk." pormal na utos ni Red kay Cynthia. Wala man lamang mababakas na emosyon sa mukha nito. At sobrang lamig ng boses, na alam mong pangingilagan mo.
Matapos, ay sandaling natuon ang mga mata ng lalaki sa bahid ng dugo sa bedsheet. Muli nitong sinipat ang mukha ni Cynthia na naka higa, habang bakas ang pandidilim ng awra niya. Kasabay ang pag ngangalit nang kanyang bagang at bahagyang pag kuyom ng kamao.
Ilang sandali lang at mabilis na itong tumalikod sa babae palabas ng silid. Ngunit bago pa man nito tuluyang isara ang dahon ng pinto, ay muli itong bumaling kay Cynthia.
"Hurry up! I don't want to wait you too long." malamig na dagdag nito, saka tuluyang lumabas at isinara ang dahon ng pinto.
Matapos maka labas si Red, ay nag ku- kumahog na bumangon mula sa kanyang pag ka- kahiga si Cynthia, at mabilis na nag ayos nang kanyang sarili.
Habang nag bi- bihis, ay mabilis na umikot ang kanyang mga mata sa loob ng silid. Mayroon s'yang isang bagay na gustong hanapin, ngunit wala s'yang makita.
At nang talagang hindi mahanap ang pakay, matapos ang may ilang minuto ng pag ha- hanap, ay mabilis s'yang lumabas ng silid, dahil baka mas lalo pang mainip sa kanya si Red.
Naka upo si Red sa sopa na naka de- kwatro, ng malabasan ito ni Cynthia sa sala. At kahit na malakas ang kaba na nararamdaman ng babae, sa kahi- hinatnan nang pag u- usap nila, ay pinilit pa rin niya na maging natural ang kilos upang walang mahalata ang lalaki sa kanya.
Walang salita na nagmula kay Red, nang tuluyang makalapit ang babae sa harapan nito. 'Ni hindi 'man lamang nito inalok na maupo si Cynthia, kaya atubili pang naupo ang babae sa katapat nitong sopa.
Mag ka- salikop ang mga palad, habang naka dek'watro ng upo si Cynthia, na nag palitaw ng makinis at maputi nitong mga hita, dahil sa may kaiksiang skirt na suot nito.
"I want to clarify about what happened last night." pormal na panimula ni Red, habang matiim na naka titig sa mga mata nang babaeng kaharap niya, na pilit nag iiwas nang tingin sa kanya.
"Oh, well! Don't mind about me. No big deal for me, anyway nag enjoy naman tayo pareho, eh." Saka bahagyang natawa sabay kumpas ng palad nito sa ere. "Saka, nakita mo naman siguro na ikaw lang ang lalaking nakasama ko, at wala ng iba." aniya na may nag lalarong scenario sa isip. Alam niya na napansin ni Red ang bahid ng dugo sa bedsheet, at pagkakataon na niya iyon para ituloy tuloy ang pag pa- panggap sa lalaki.
'Pasens'ya ka na lang girl, ta- tanga tanga ka kasi, eh. Nasa kamay mo na ang pagkakataon para makuha ang swerte mo, pero pinakawalan mo pa! Anyway, salamat pa 'din sa'yo, dahil hindi mo na ako pinahirapan pa.' piping bulong niya sa kanyang sarili.
"Tungkol sa nangyari kahapon. I know that there is something that you've put on my drink's. Am I right?" malamig at mariing tanong ni Red sa babaeng kaharap. Ang galit na nasa mga mata niya ay tila nag ba- badya nang sumabog ngunit pinilit nitong maging mahinahon sa sarili.
"Are you accusing me, Red? After all what happened to us? You know me well for a very long time, were friend's, then pagdating sa ganitong bagay pag bi- bintangan mo ako? Na para bang gusto mong ipamukha sa akin na ako pa ang may kasalanan? Bakit? Nag enjoy naman tayo pareho, 'di ba? I still remember about-" bahagyang nag taas ang boses ni Cynthia sa kanyang kaharap. 'P'wes simula na ng drama ito, at kailangan ko nang galingan,' tanging nai- bulong niya sa sarili. Hindi s'ya patatalo kay Red.
"Stop! Damn it!" Nag titimpi sa galit na putol ni Red kay Cynthia.
"Bakit? Hindi ba magandang marinig na sabihin 'kong nag enjoy ka rin naman kagabi? Tayo?" At pagak pa itong natawa. "Eh, ikaw pa nga ang unang h*****k sa akin, 'di ba?" mayabang na saad ni Cynthia, kahit alam niyang wala naman talaga s'yang ideya. Pero ang nakita ng dalawang mata n'ya ay sapat na para magamit n'yang alas, makuha lang ito.
"No! That's not true, that's a big lie from you. I'm sure that nothing happened to us. I've trusted you so long, I couldn't imagine that you will do this to me, after so being kind to you. But I warned you, If you have something to planned behind my back. I'm pretty sure that you will not succeed." mahinahon ngunit may diing sabi ni Red, matalim ang mga tingin nito na ipinukol kay Cynthia.
'Eto na, simulan mo na ang drama mo' ani Cynthia na bulong sa sarili. Nag simulang mamula at pumatak ang luha sa mga mata ni Cynthia habang naka harap kay Red.
"I couldn't imagine that after what happened to us, you will accussing of me. Don't you know how hurt it is for me? We were together for so long, and we are trusting each other. I thought that you love to be with me, but look at you now? You seem so mad at me. I do not know what's wrong on me, I did my best to give you myself and satisfy you. But look..." ani Cynthia na tuluyan ng umiyak sa harapan ni Red. Tila hirap na hirap ang loob nito sa sama ng lob.
Mataman na naka titig si Red sa babae na walang emosyon. Magkalapat ang mga labi at bahagaya pang napa iling. Napa kuyom ang kanyang kamao at nag ngalit ang mga bagang. Alam niya na maayos pa ang kanyang pag iisip ng mga oras na iyon. At bakit nga ba may pakiramdam s'ya, na nag du- duda s'ya sa katapatan nang mga sinasabi ng babae na ito sa kanya? Pero paano rin naman mangyayari na ito nga ang katabi niya, gayong malinaw sa balintataw niya na ang mukha ni Sheena ang palaging bumabalik sa kanyang ala ala? Hindi naman s'ya siguro nag ha- halucinate ng mga oras na iyon? Pero ito rin ang patunay na si Cynthia nga ang nasa tabi niya ngayon, at hindi rin naman si Sheena.
Aware s'ya na kailan lamang niya nakilala si Sheena, kumpara kay Cynthia, ngunit napakalaki nang ipinag kaiba ng mga ito na madaling naka kuha ng atens'yon n'ya.
"Shit!" anas niya na napa hilamos nang palad sa kanyang mukha.
'Sige lang, Red, ganyan nga, alam ko mapapasa akin ka rin. Gagawin ko ang lahat para hindi ka mapunta sa iba.' bulong ni Cynthia sa sarili.
"Huwag 'kang mag- alala. Wala namang maka ka- alam ng nangyaring ito sa atin. Sa atin pa rin naman itong dalawa." ani Cynthia na bahagya ng naka ngiti. "Sana man lang ay huwag mo akong pagdudahan sa nangyari, dahil sinisiguro ko sa iyo, na wala akong ginagawang mali. Pareho lang tayong nadala at naka limot. But anyway, gusto ko lang sabihin sa iyo na nag enjoy ako kagabi. Sana ikaw rin." aniya na agad ring tumayo. "Mauuna na ako sa iyo. At salamat sa magandang ala- ala. Kahit pa nga mukhang hindi ka yata masaya sa nangyari. But don't worry, hindi kita ha- habulin, at pangako na walang maka ka- alam nang lahat ng ito." dinampot niya ang kanyang purse at akmang tatalikod na. "Bye! Take good care of yourself." aniya na ngumiti pa ng bahagya habang malungkot ang mukha, bago tuluyang iniwan ang binatang wala pa ring imik, habang mataman lang na naka sunod ng tingin sa kanya.
Ngunit lingid sa kaalaman ni Red, ay may maitim itong balak, makuha lamang ng buo ang lalaki. At hindi pa man ay lihim na itong nag bu- bunyi.
Habang sa kanyang opisina naman, ay naka tanaw sa labas ng bintana nang kanyang penthouse si Red, habang naka pamulsa ang dalawa nitong palad sa suot na pantalon, at naka tanaw sa view ng lungsod.
Hindi pa rin nawawala sa kanyang isipan kung ano ang nangyari, at paanong katabi niya si Cynthia, gayung alam niya na mag isa lamang niya kagabi ng lisanin niya ito, at iwan sa nagaganap na kasiyahan. Hindi niya maintindihan ang kanyang sarili kung paanong hindi man lang sumagi sa kanyang ala- ala ang mga nangyari. Alam niya na may milagrong ginawa ang babae, at kailangan niya nang sapat na pag ba- basehan na tama nga ang hinala niya. Pero pa- paano?
Napukaw ang kanyang pag iisip, ng biglang tumunog ang kanyang phone. Bago niya ito sinagot, ay sandali pa muna niyang tiningnan ang kanyang bisig, upang tingnan ang oras.
"Hello?" ani Red.
Kanina, nang tingnan niya sa screen ang caller, ay si Vida, ang kanyang assistant- secretary.
"Good morning, sir. Pasens'ya na po kayo kung maaga 'ko kayong naabala ngayon. Gusto 'ko lang po sanang alamin kung pa- pasok po ba kayo ngayon sa opisina?" tanong nito. Ang tinutukoy nito ay ang Monteverde group of companies ( MGC) building. Saka lamang niya naalala na mayroon nga palang meeting ang board ngayong araw.
Bahagya niyang nasalat ang kanyang sintido ng biglang makaramdam nang kaunting kirot.
"Ah, yes! Pero baka ma- late lang ako ng kaunti sa oras. Ikaw na muna ang bahalang mag pa- alam sa kanilang lahat. Pero darating ako." aniya sa kausap.
"Sige po, sir. Pero ipa pa- alala 'ko lang po na mayroong mga media sa ibaba ng building, at mukhang hinihintay kayo'ng dumating. Kanina pa nga nagungulit ang iba at nag pipilit na pumasok. Kayo raw po ang gustong personal na maka- usap."
"Media? Wala akong alam sa kahit na anong press na maaring pumunta d'yan ngayon. Isa pa, para saan ang pakay nila d'yan? Wala namang presscon?" Kunot noo at nag ta- takang tanong niya.
"Hindi 'ko rin alam, sir, eh. Nang sinubukan po kasing tanungin ng isang guard, sa inyo na lamang daw po nila ita- tanong ang mga gusto nilang malaman. Nagulat nga rin po kami ng biglang mag si- sulputan ang mga ito sa harapan ng building. May alam po ba kayo na pwedeng dahilan kung bakit? Tila gigil na gigil po kasi silang maka- usap talaga kayo, kasi talagang hindi raw sila aalis, hangga't hindi kayo personal na maka usap?"
Biglang natigilan si Red sa naging tanong nang kanya'ng assistant. At wala rin s'yang alam na pwedeng maging dahilan, para agad na magsilapitan ang press at media.
Unless, na may ibang personal na dahilan.
RED Gamit ang elevator sa basement parking nang Monteverde building, maayos at tahimik na naka pasok nang kanyang opisina si Red, na walang nakakapansin na kahit sinong press at media. Habang sa harapan naman ay nag kumpulan ang mga nag hi- hintay na reporter's sa kanyang pagdating. Walang kamalay malay ang mga ito na naka pasok na s'ya ng building. "Good morning, sir. Ang akala ko na baka hindi na kayo maka attend sa board meeting ninyo, dahil sa mga press na iyan. Masyado kasi silang mainit na makita at maka usap kayo" ani Vida na assistant niya. "Hayaan n'yo na sila. Sigurado naman na aalis rin ang mga iyan, kapag wala silang nakita na anino ko riyan. Anyway, sinubukan na ba ninyong sabibin na hindi ako makaka pasok, today?" aniya habang naka tanaw sa salamin ng opisina, at naka tingin sa mga taong nasa harapan ng gusali at nag kakagulo sa pag hihintay.
RED Lahat ng tingin ay napokus sa lalaking naka tayo sa harapan ng lahat. Biglang nagkaroon ng tens'yon sa loob. Bahagyang tumukod ang dalawa niyang braso sa conference table, at matapang na sinalubong ang tingin ni mr. Mendez, habang naka ngisi ito. "Actually, I don't need to approach them. Para ano naman? Para makipag plastikan? Hindi ko ugali iyon, lalo na ang gumamit ng media to catch attention." pormal na sabi ni Red at muling tumayo ng tuwid saka inilagay ang palad sa bulsa ng suot na pants. "So, ano ang gusto mong palabasin? Sa pag ka- kaalam ko, wala naman siguro sa kahit na sino na narito, ang tumawag sa mga iyan para mag kumahog lumapit rito, at maka kuha lang ng malaking scoop? Isa pa, related sa inyo ng anak ko ang usapan. Sa ngayon, wala pa akong nalalaman mula sa anak ko, o kahit sa iyo na rin. Pero siguro naman, masasabi mo kung bakit ano an
SHEENA Hindi niya agad nakilala ang taong pumasok, dahil sa red cap na suot nito at sa black shade. Hanggang sa unti- unting lumapit ito sa kanila, at tuluyang alisin nito ang suot na shades. Si Andro lang naman ang bagong dating. Wala silang inimikan ni Kara, hanggang sa maka lapit si Andro sa gawi nila. "Kumusta ka na, Sheena?" biglang bungad nito sa kanya. Napa- awang tuloy ang kanyang bibig sa pagtataka. Mag kakasama lang sila kagabi, pero mga mukhang nag aalala ang mga ito ngayon. 'May alam ba sila sa nangyari sa amin ni Red?' lihim niyang tanong sa sarili. "Umnn, okay lang naman ako. Saka para saan naman yung sorry?" baling niya kay Kara, na hindi nag pahalatang balisa. Nag ka- tinginan ang dalawa, sina Kara at Andr
SHEENA "Napansin mo ba iyon?" bulong ni Kara sa kanya, na bahagya pa nitong inilapit ang bibig sa kanyang tenga upang marinig niya. Naguguluhang napa lingon s'ya rito, na hindi agad nakuha ang ibig nitong tukuyin. May bahid ng pag tataka siyang napatitig sa mukha nang kaibigan. At nakita niya itong nakapokus pa rin ang mga mata sa babae na bagong pasok at pinag kakaguluhan ng mga tao, lalo na ang mga reporter's. "Ang alin?" balik tanong niya kay Kara na nag tataka. "Iyong babaeng kapapasok, bakit parang ang sama ng tingin niya sa iyo? Nagkita na ba kayo?" tanong ni Kara na napansin rin pala ang bagay na iyon. Alam ni Kara na ito ang babaeng pumasok sa opisina ng boss nila. Ngunit dahil sa sinabi ng kaibigan niya na hindi niya ito nakita roon, nakakapagtaka na ganoong klase ng tingin ang ipinupukol nito kay Sheena. Maging s'ya ay naguluhan r
SHEENA "WHAT!?" biglang bulalas na sabi ni Kara, matapos ang kanyang rebelasyon. Maging ito ay hindi naiwasan na mapalakas ang boses sa sobrang pag kagulat. Matapos noon, ay mabilis rin na napatakip ng kanyang bibig, nang ma- realize na maari silang marinig ng mama ni Sheena. Habang si Sheena naman, ay nanatiling nakasubsob ang mukha sa palad nito, at impit na pinipigil ang mapalakas ang pag- iyak. "Oh my God! I am sorry, She! I didn't-" hindi na magawa pang ituloy pa ni Kara ang nais sanang sabihin matapos na magulat. Maging ito man ay tila sising- sisi sa natuklasang pangyayari, at napa subsob ang mukha sa sariling palad. May ilang minuto rin silang nasa ganoong kalayaganMatapos noon, ay napayakap ng mahigpit si Kara kay Sheena, habang panay ang bulong at tumutulo rin ang luha. "I'm sorry, She! I'm sorry!, Wala akong ideya na gano
SHEENA "Oh! P'wede ka nang lumabas d'yan. Bakit kasi kailangan mo pang magtago? Ano naman ba ang masama, kung si sir Red man ang taong iyon?" Nanunulis ang nguso, habang tikwas ang kilay na tanong ni Kara kay Sheena, matapos na maka- alis ang lalaking akala niya ay ang boss nila. "Nagsisiguro lang naman ako. Mahirap na, ano?" pairap rin niyang tugon. But deep inside, biglang tila nang hinayang rin s'ya na hindi nga ang g'wapong boss, ang taong iyon na lumapit. "Ano raw ba ang hinahanap n'ya?" usisa ni Sheena kay Kara. "Actually, may hinahanap s'yang tao. At dahil hindi naman ako talaga taga rito, ayun! Sorry na lang s'ya, hindi ko rin s'ya matulungan sa taong hinahanap n'ya." ani Kara na sinabayan pa nang pag kibit- balikat. Muling bumalik sa sopang dating kina- uupuan niya si Sheena. Bahagya rin na matamlay ang kanyang
SHEENA Maaga pa lamang ay naka handa na ang mga gamit, na dadalahin ng dalaga, hapon ng sabado. Mabuti na lamang at naka pag hanap na rin s'ya ng kanyang matutuluyang bahay, sa tulong na rin ng internet. Malapit lamang ito sa kanyang papasukang esk'welahan bilang clerk muna. Saka na lamang s'ya babalik muli sa pag tuturo, kapag naka hanap s'ya ng pagkakataon na mayroong bakante. "Best! Sigurado ka na ba talaga rito? Wala na ba talagang atrasan?" ani Kara na naluluha. "Ano ka ba? Lilipat lang naman ako ng lugar, atleast Pilipinas pa rin, at hindi naman ako mangingibang bansa!" Bahagyang natawa pa si Sheena nang sabihin iyon. "Mag iingat ka sana doon anak, ha? Malayo na kami ng papa mo sa tabi mo, sana lagi mong ingatan ang sarili mo doon." bilin ng kanyang mama, habang panay ang singhot at punas ng luha nito. "Hind
RED Maagang pumasok si Red sa kanyang opisina ng araw ng lunes. Hindi rin niya maintindihan ang kanyang sarili, ngunit pakiramdam niya ay may isa s'yang kinasasabikang makita ng araw na iyon. Isang buong linggo siyang naging abala muna, dahil sa bagong ipinapatayong building ng kanilang kumpanya. Isa iyon sa mga bagong conduminium project. Sinugurado niyang itsinek muna ang lahat, maging ang lokasyon nito. Personal niyang ginawa iyon, para wala s'yang mamiss. Ayaw naman niya na magkaroon ng isyu, lalo na at ito ang kauna- unahan niyang inaprubahang business project, sa simula ng kanyang pag kakaupo bilang bagong CEO ng kumpanya. Alam niya na malaki ang tiwala sa kanya ng kanyang ama, kaya naman mas pinag bubuti pa niya, upang hindi s'ya mag failed sa mataas na expectation nito sa kanya. Siya ang personal na tumututok ngayon sa nasabing proyekto, lalo pa at isa iyon sa malaking unang project na nakuha niya.