Chapter 58

"Ehem... iba yata ang ngiti mo na 'yan, Bhie?"

Napalingon ako kung saan nanggaling ang boses na iyon.

Nakita ko si Stephanie na nakatayo sa hamba ng pinto at nakahalukipkip.

Kunot noo ko siyang tiningan habang unti unting nawawala ang mga ngiti ko sa labi.

"Kanina ka pa ba dyan?" tanong ko.

Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa aking kama at naghanap ng ibang mapaglilibangan.

Itinabi ko muna ang kanina ko pang hawak na cellphone bago ko hinarap ang aking kaibigan.

Nagtataka ko siyang tiningan.

"Ang tanong ko muna ang sagutin mo bago ka magtanong ng iba sa akin." anito.

"haha, ano bang sinasabi mo?" pilit kong hinahapuhap ang dapat kong isagot sa kaibigan ko.

Hindi na naman niya ako titigilan hanggat hindi ko sinasabi sa kaniya kung anong dahilan ng aking pagngiti.

Kanina ko pa kasi hawak ang aking cellphone at hanggang ngayon ay hindi pa ako nakakapag palit ng damit pambahay dahil sa kasalitan ko ng mensahe sa cellphone.

"Bakit? masama bang ngumiti?" umupo akong muli sa kama.

"