Share
CHAPTER 22
Huminto eto sa harapan ko at tumitig sakin.
“Bakit nandito ka pa?” maiksing sagot nito
“Saan ba ako dapat, huh? Asawa mo ako” hindi ko maiwasang pumiyok sa kalamigan ng pakikitungo nya sakin ngayon, hindi kababakasan ng kahit anong emosyon ang bawat titig nito sakin.
“Not for long” paanas na sagot nito
“Anong ibig mong sabihin?”
Ngumisi eto ng mapakla.
“Itigil na natin eto Ellie, wag na nating pahirapan ang mga sarili natin, Alam naman na dun din hahantong ang kasal na eto!”
“Ganun na lang ba sayo ang lahat ha? Nathan mahal kita, minahal mo din naman ako di ba? Kahit hindi mo sabihin nararamdaman ko na minahal mo rin ako!”<
Kaugnay na kabanata
Nathan (Only Love) CHAPTER 23
ELLIE Unti-unti akong nagmulat ng mata, pinakiramdaman ko ang aking sariliwala namang kakaiba akong naramdaman pwera lang sa nanlalabot ako maramil dahil wala pang laman ang aking tiyan. “Kumusta ang pakiramdam mo iha?” malamyos na boses na nagpalingos sa akin bigla. Nakita ko ang may katandaang babae na naka wheelchair na maaliwalas ang mukha, masaya etong nakangiti sa akin. Mababakas pa rin dito na galing eto sa may sinasabing angkan base sa kutis at bihis. “Nasaan po ako?” maagap kong tanong. “Nadaanan ka namin kaninang umaga kaya tinulungan ka namin at iniuwi dito sa bahay ko, Ako nga pala si Lola Azon, yan na lang din ang itawag mo sa akin” nakangiting paliwanag nito. “Ellie po ang pangalan ko” nahihiya nyang sagot dito.
Nathan (Only Love) CHAPTER 24
Mula noon iniwasan ko ang mga bagay na nagpapalungkot sa akin na tila naman naitindihan nila. Lalo na si Lola Azon na hindi maitago ang pagkagiliw sa kanya. Hindi na eto nagtanong tungkol sa ama ng pinagbubuntis ko na labis kong ipinagpasalamat dahil hindi pa ako handang magkwento ng nangyari sa akin. Hindi ko maiwasang pagmasdan si Lola Azon, napakatanda nito pero mababakas pa rin ang liksi ng katawan maliban na lang sa hirap na etong maglakad. Ipinagpasalamat ko ang biglang pagdating nito sa buhay ko sa panahong kailangan ko ng masisilungan at bisig na mayayakap kapag may mag sandaling nakakaramdam ako ng lungkot. Napunan nito ang kulang sa buhay ko - Kalinga ng isang Ina. ***** LUMIPASang anim na linggo na pananatili ko sa puder ni Lola Azon, napakabuti nito sa akin. Wala etong kasama sa buhay tanging kasamabahay lang.
Nathan (Only Love) CHAPTER 25
PAGPASOK ko ng bahay nakita ko si Lola Azon na abala sa kung sino mang kausap sa telepono pero mabilis ding nagpaalam ng makita akong paalapit. “Oh iha, andito ka na pala, How’s your day?” magiliw nitong tanong. “Mabuti naman po, kayo po kumusta po kayo dito, okay na ba ang sikmura nyo?” “Naku wag mo akong alalahanin, malakas pa ako, excited na akong makita ang anak mo, ilang buwan na lang Ellie” naluluhang wika ng matanda. “Opo, ako din po, kinakabahan pero excited at the same time” nakangiti kong sagot dito. “Ayaw mo ba talagang alamin kung anong kasarian ng anak mo?” “Ang Lola talaga mas excited pa sakin” naiiling at tumatawa kong sagot, hindi ko inalam a
Nathan (Only Love) CHAPTER 26
{Ellie POV} NAGING masugid na manliligaw nya si Steve kahit alam nito na may anak sya, hindi lingid dito ang nakaraan nya, nagulat sya isang araw ng madatnan nya eto sa kanilang bahay kaya pala hindi nya nakita sa restaurant. “Hi Ellie” bati sa kanya ni Steve. “H-Hi” bati nya dito ng makabawi sa pagkagulat. “Mommy!” Excited na sigaw ng kanyang anak, agad nyang kinarga ang anak at pinupog ng halik “Hmmm amoy pawis na ikaw, how’s your day, love?” tanong nya sa anak. “Good” bibong sagot ng bata. “Ah Jelay, pakipasok muna si Marcus sa kwarto nya, mukhang basang basa na ng pawis pakipunasan na rin” Si Jelay ay nirecommend ni Myrna para mag-alaga ng kanyang anak, malayong kamag-anak eto ng kaibigan kaya palagay ang loob nya na mababantayan ng husto si Marcus. “Okay po, Ate” sagot nito bago tumingin kay Steve. Mabilis din etong tumalikod dala ang kanyang anak. Pagkaalis ng dalawa mabilis nyang hinarap si Steve. “Paano mo nalaman ang bahay ko?” “I have my ways, Ellie, By the way aa
Nathan (Only Love) CHAPTER 27
DECEMBER, nearly Christmas. Philippines MULA sa bintana ng kanyang opisina tanaw na tanaw ni Nathan ang paglubog ng araw. Malamig ang simoy ng hangin, eto ang pinakamalungkot na buwan para sa kanya. Hindi maiwasang balikan ang mga nangyari ng nagdaang mga taon. Mahinang katok ang pumutol sa pagbabalik tanaw nya. “Come in!” Kaagad pumasok si Jeff. “Sir andito po si Sir Karlos” Isang tango lang ang sinagot nya dito, mabilis namang pumasok ang kaibigan. “Sige na Jeff, pwede ka ng umuwi” Nagpaalam na eto bago lumabas ng silid, naiwan silang dalaw ni Karlos. “I have news for you” wika ni Karlos pagkalabas ni Jeff. “What is it?” “Kailangan ka ngayon ng asawa at anak mo, ayon sa aking tao na nagbabantay sa kilos ni Trixie, meron syang taong inutusan na puntahan ang asawa mo hindi namin alam ang plano nila, pero kung ano man yun nakasisiguro ako na hindi maganda ang binabalak nila sa pamilya mo” “S*IT!” mahinang nahampas ni Nathan ang table nya. “Pero wag kang mag-alala bro nagpad
Nathan (Only Love) CHAPTER 28
{NATHAN POV} FLASHBACK (continuation) SANDALING napanatag ang loob ko ng malaman ko na nasa pangangalaga ng aking abwela ang asawa ko. "Nathan iho, Wag kang mag-alala kami na ang bahala sa kanya, sa ngayon masama ang loob nya sayo at sa mga nangyari pero darating ang araw, mauunawaan nya rin ang lahat" patuloy nitong sabi sa kausap. Nagtiis ako na malayo sa aking asawa at tinatanaw na lang mula sa malayo. Galit na galit ako sa sarili ng muntik ng syang makunan. Dali-dali akong pumunta sa ospital kung saan sya naka confine, Araw-araw akong nakikibalita sa kalagayan nya lalo na ng halos dalawang araw etong hindi pa rin gumigising. " Baby, gumising ka na, I'm really sorry pero kailangan mong maging matatag, darating ang araw maipapaliwanag ko sayo ang lahat". Gumagawa ako ng paraan para maialis sya sa bansa, nagpasalamat ako ng nakumbisi sya na pansamantalang lisanin ang Pilipinas. Halos buwan buwan akong nagba byahe sa lugar kung saan sya naroon para masigurong nasusubaybayan ko a
Nathan (Only Love) CHAPTER 29
{TRIXIE POV) “Hello! Alam kong naririnig mo ako, kung sakaling sumira ka sa usapan natin alam mo na ang mangyayari!” sigaw ko sa kausap. “Huwag kang mag-alala meron akong isang salita, gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para mangyari ang gusto mo” sabi ng kausap nya “Good! Aasahan ko yan at wag mo akong lolokohin!” Napangiti sya ng mapait Eto na ang araw nyo ipapatikim ko sa inyo ang sakit at pait ng buhay na meron ako, Uunahin ko ang mga taong mahahalaga sayo Alfred at sayo rin manloloko kong asawa!” nagniningas sa galit ang mga mata nya habang tumutulo ang kanyang luha, Hindi nya maiwasang maalala ag masakit nyang nakaraan kung saan nagmumula ang lahat ng kanyang galit. FLASHBACK: “Kuya, ialis mo na ako dito, natatakot ako kay Papa” lumuluhang sumbong ng batang babae. “Aalis saglit si Kuya, babalikan kita baby girl, Alam mo ba magkakaron ka na ng Ate para dalawa na kaming mag-aalaga sayo, mabilis lang ako babalik ako agad” nakangiting sagot nito sa bata sabay haplos sa napak
Nathan (Only Love) CHAPTER 30
“HINDI eto ang daan pauwi samin!” baling ko dito ng mapansing iba ang aming dinadaanan. Pero hindi ako nito pinansin. “Nathan!” “I know Wife, malayo pa ang sa inyo, dun muna tayo dadaan sa bahay ko dahil baka matuyuan ka ng damit” “Okay lang ako, kaya ko ang sarili ko” “Wag kang matigas ang ulo” ma-awtoridad nitong sabi. Mabilis naman akong natahimik kahit nagre-rebelde ang loob ko eh hindi na lang ako kumibo dahil sa totoo lang kanina pa talaga ako kinakaligkig. “Pagkatapos ng 5 taon susulpot sya sa harapan ko para utsan ako ng dapat kong gawin! ahhhh naiinis ako!” kausap nya sa sarili nya. Mabilis kaming nakarating sa bahay nila, tama nga eto malapit lang ang bahay nila. Isang magandang bahay ang hinintuan namin, nakapa elegante ng design nito. Nag-aalangan akong napatingin kay Nathan. “Halika na, kung ayaw mo buhatin kita dyan” at akmang lalapitan ulit sya nito kaya mabilis syang kumilos. Mabilis nyang inalis ang kanyang seatbelt at bumaba ng sasakyan. Sumunod na lang sya s
Pinakabagong kabanata
