Chapter 125

[MARIA DENNISE TRINIDAD JENKINS]

Marahan akong nagdilat ng mga mata ko ng magising ako. Nakita ko agad ang mahimbing pang natutulog na wifey ko.

3 years na kaming kasal at going strong. Si Lei ang naging lakas ko at sandalan ng mga panahong nagpapagaling ako sa anxiety at depression ko.

May kirot pa din sa puso ko sa tuwing maaalala ko kung paano kong ayaw tignan or kargahin si Treys nung unang taon nito simula ng ilabas ko siya sa mundo.

Akala ko noon hindi ko na matututunang mahalin ang sarili kong anak dahil pinapa alala nito ang ginawa sakin ng ama niya.

Si Lei ang naging daan para malagpasan ko ang pagsubok na yun hanggang makabangon uli ako sa pagkakadapa.

Hindi ko alam kung ano ako ngayon kung hindi dahil kay Lei na hindi ako sinukuan. She might be the weakest among the two of us but she's also the strongest one.

Dahil sabado ngayon ako naman ang magsisilbi sa kanya. Ginawaran ko siya ng halik sa noo bago ako tumayo, umalis ng kama.

After kong maghilamos at mag toothbrush