When monday came I was already standing outside of Callahan Enterprises. Nakatingin ako sa malaking building sa aking harapan. Hindi ko akalaing na ang malaking building na ito ay dito ako magtatrabaho. Ang yaman pala talaga ng mga Callahan.
'No wonder madaling ibinasura ng korte ang kaso dati ng kapatid ko. Mayaman pala talaga ang mga Callahan.' Tanging naibulong ko sa aking sarili.
Ilet out a deep and heavy breath at handa na sanang papasok sa automatic door ng entrance nang biglang may humarang sa akin na tatlong security guard.
"Ma'am, you are not allowed here," one of the guards said. "Why? I will work here. I am Sir Alexis Von Callahan, new secretary," I said, frowning.Nagtawanan ang tatlong security guards at nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa na parang hindi makapaniwala. Alam kong nandidiri sila sa ayos ko ngayon but I don't care! Matagal ko nang pinaghandaan ang mga panlalait at pangungutya nila sa ayos at mukha ko.
"Kung magtatawanan lang naman kayo mas mabuti pang papasukin ninyo na ako dahil alam nating lahat na magagalit ang boss natin kapag nauna siyang pumasok sa kompanya niya."
Biglang natigil ang tawanan at kita kong nagkatinginan ang tatlong security guards. Hindi siguro nila inaasahan na alam ko ang isa sa mga rules ng kompanya. Of course! Alam ko ang lahat dahil pinag-aralan ko iyon sa tulong ni Mrs. Callahan. Sinabihan rin niya ako na hindi ako magpapaapi kahit na kanino at kahit pa sa anak niya. Dapat hindi ako matakot dito dahil wala itong karapatang sisantehin ako.
"What? Why are you refusing to let me in? We're aware that the three of you could be reprimanded and, in the worst-case scenario, fired from your jobs." I made a threat to them. Yes, a little scare will not hurt them.
I looked at the guards and waited. Pero nagpatuloy sa pagtawa ang dalawang security guards maliban sa isa ng nakamasid lang sa akin. Parang nag-iisip siya. Sana naman ay papasukin na ako dahil anytime ay darating na si boss. Malilintikan talaga ako nito.
"Maybe she's telling the truth," wika ng lalaking hindi nakisabay sa tawa ng dalawa.
Tiningnan ko siya at binasa ko ang nakasulat na pangalan sa kanyang uniform. Estrada. Kapag naabutan kami mamaya rito ng boss namin at tinanggal niya ang tatlong ito at least hindi ang isang ito.
"Estrada, do you believe in this ugly woman?" the other security guard scolded him. Nakangisi itong inabayan si Estrada sa balikat at humarap silang dalawa sa entrance. "Look at those women." Turo niya sa mga kababaihan na nasa loob ng building. "May nakikita ka bang pangit at manang manamit sa loob? Hindi ba wala? Kaya huwag kang magpapaniwala sa babaeng iyan dahil nagsisinungaling lang siya."
Lihim kong naikuyom ang aking kamao dahil sa sinabi nito. Anong karapatan niya upang pagsabihan akong sinungaling?
"Tama si Rodrigo, estrada. Huwag kang magpapaniwala sa babaeng ito," dagdag ng isa pang security guard. "Hindi siya nababagay na magtrabaho sa kompanyang ito. Anong alam niya? At sa tingin ko ay walang alam ang isang pangit at manang na babaeng ito."
I couldn't stand it any longer and interrupted their conversation. "Please excuse me! Mrs. Helena Callahan was the one who recruited me. So, if you have a problem, give her a call. And if you don't let me in for a second, you're going to regret everything you said. And believe me when I say that I am not lying."
Anong akala nila? Hahayaan ko silang harap-harapan akong insultihin? Aunt Helena said that I should not allow anyone to insult me, na dapat ako ang mang-insulto sa kanila. Hindi dapat ako tatahimik lang at hayaan silang tapak-tapakan ang pagkatao ko kahit pa ganito ang ayos at pagmumukha ko.
"Baka nagsasabi talaga siya ng totoo," Mr. Estrada told his friends. The two security guards shook their head in disagreement.
"Ang mga katulad niya ay walang lugar sa building na ito. Pero sige papasukin mo kung mapilit ka, Estrada. Kapag nagalit si boss ikaw ang umako ng lahat."
Agad na napatango si Estrada sa sinabi nito.
"Ma'am, pasok na po kayo," aniya at pinasok ako.
I bowed and thanked him. "Thank you very much."
I was ready to walk in when I heard a voice from behind me. When I turned around, I was astounded by what I saw. This creature's beauty is breathtaking. For a little minute, I forgot who he was. Of course, I'd seen him in magazines and in photos that his mother had shown me.
When my new boss spotted me, he grimaced. He averted his attention and turned to the security guards instantly."
"Who let this woman give permission to enter my company? "He enraged and inquired of the guards.
"Mr. Callahan, si Estrada po ang nagpapasok sa kanya. Ang sabi ng babae ay siya ang sek—"
You're fired!!!" the boss said loudly.
I immediately walk towards them. Hindi niya pwedeng tanggalin si Mr. Estrada.
"Good morning, sir," I greeted him.
"What's good in the morning when the person in front of me is you?"
Behind me, I heard laughter. The two guards had turned away, which I saw. Oh, my goodness! Before gazing at my boss, I immediately opened my eyes wide.
"Sir, I'm certain you won't be able to fire Mr. Estrada. These two must go if you wish to fire someone "I said while simultaneously pointing at the two guards.
"And why did I fire them in the first place? And who are you to give me orders?" My boss inquired impolitely.
Because of his inner ugliness, it seemed that the boss lacked love. Maybe he's looking for affection. If he vows to stay faithful to me, I am willing to give him unrivaled love.Anastasia! You're not going to like this dashing man! I reprimanded myself once more. I groaned and shook my head. What exactly am I pondering?
I was hesitant to respond. "Mr. Callahan, my name is Anastasia Fuentes. Your mother has sent me to be your —"
"My new secretary?"
I bit my tongue and nodded. "Yes, Sir," I replied.
"And why would my mother hire someone..." He examined me from every angle, from head to toes. He was still frowning. "...nerd?"
My boss is enjoying himself by making fun of my appearance! "Sir, just ask your mother. Please excuse me while I go to work."
Because my heart was racing, I instantly looked away from him. And I don't want to waste any more time admiring his beauty. If it happened, I might pass out. There isn't a single spot where I can think about my boss. It gives me the creeps, and my knees are trembling.I rummaged through my underwear while walking because they had probably fallen off due to my boss's beautiful appearance. If they spotted my underwear slip off, it was a disgrace. I was hurrying along and ready to board the elevator when I realized I hadn't told my boss. I went back to him right away.
"What?" When he was on the phone with someone, he raised his brows.
I studied his lips. I took a big gulp. I'm not sure what happened to me, but those lips make me want to kiss them.
"I simply forgot to inform you, boss. Those two should be fired, and Mr. Estrada should be reinstated. I'll report you to your mother if you don't comply." I exchanged a few words with him before swiftly continuing on my way. I didn't wait for his response because looking at him made my knees wobble.
I felt numerous pairs of eyes staring at me as I walked through the company's entryway. A scornful, hostile expression. But that makes no difference to me. I am not here for their judgemental. I've come to exact my vengeance, and it will be soon!
ANASTASIA'S POINT OF VIEW "Ohh! Boss, ang sarap... Please don't stop," pagmamakaawa ko sa kanya habang malakas at mabilis na binabayo ang aking pagkababae. Sagad na sagad ang bawat ginawa niyang ulos na nagpadama sa akin ng walang hanggang kaligayahan. Pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit katalik ko siya ngayon at nasa aking ibabaw habang may ginagawa siya sa akin! "Fuck! Kung alam ko lang na ganito pala kasarap ang makapasok sa loob mo Anna, sana pala matagal na kitang inangkin. Nakakabaliw ang init ng loob mo! Hindi ako magsasawang angkinin ka," sabi nito at binilisan pa ang pagbayo nito sa akin na may kasamang diin at mabilis na inabot ng bibig niya ang korona ng d****b ko at s******p na lalong napaungol ako.
Nang makita ko kung sino ang nasa loob nang dining area ay hindi na ako nagulat.Ang boss kong hayop sa kamunduhan at ang finance manager ng kompanya ay nagtatalik.Tsk! Kawawang babae 'di nag-iisip...Sa ngayon nasasarapan pa ito, pero mamaya iiyak na yan dahil tiyak na sisante na ito.Mabilisan galaw ang aking ginawa at sinilip sila. Buti naman at hindi nakahubad ang dalawa. Parang gusto lang talaga na ilabas ang init sa mga katawan dahil sa pagmamadali.Naiiling akong tumalikod at bumalik na lang ako sa aking upuan habang hinihintay na makaraos si boss. Baka kasi masabihan na naman akong chismosa mamaya e talaga namang chismosa ako pero sa sex life lang ni boss. At saka wala ako sa mood na
NANG MAKALABAS na si boss galing sa loob ng opisina ay nakaligo na ito. Pasimple akong lumapit sa kanya at inaabot ang isang papel na pipirmahan pero ang sadya ko talaga ay makaamoy sa mabango niyang amoy.Hmmn... Ang bango talaga niya!Paano ko itataboy ang masamang espiritu na ito kung ako naman mismo ang lumalapit?Hays! Malala ka na nga Anna!Naka-black business suit na ito ngayon, at ang buhok ay maayos na rin. Kung hindi lang ako sinasabihang nerd at panget palagi nito, iisipin ko na nagpapapogi siya sa akin. Kung nagkataon ay ako na talaga ang manligaw.Pero malabo, suntok sa buwan ang mga iniisip ko. Pero sabi nga nila, habang may buhay may pag-asa.
"Tatayo ka na lang ba diyan at maghahagdan o papasok ka rito at sasabay sa akin?!" Pagalit na sabi niya kaya napatayo ako ng tuwid at tarantang pumasok sa loob ng elevator. Tahimik lang akong nakatayo habang hinihintay na bumaba ang elevator sa groundfloor. Ayaw kong magsalita baka ano pa ang masabi ko. Hindi ko rin siya binalingan ng kahit isang sulyap para hindi ako maakit. "Did you like it?" Tanong niya pero hindi ko pinansin. Kaya nagpatuloy siya sa pagsasalita. "I like the kiss and frankly I want another kiss," aniya. Mabilis ko siyang nilingon dahil sa gulat. "Anong pinagsasabi mo boss? Iyon na ang last at huling halik. May boyfriend ako at mas magaling humalik ang boyfriend ko kaysa sa'yo," wika ko.
BUONG BIYAHE hindi kami nagkikibuan ni boss. May sayad na naman ito. Nang makarating kami sa kompanya niya ay mabilis akong bumaba nang sasakyan.Dire-diretso akong pumasok sa loob at hindi ko na hinintay pa na makasabay si boss. Hindi siya hari para hintayin ko!Nasa may elevator na 'ko at pinindot ko na ang close button para magsara ang pintuan ng elevator. Madilim pa rin ang mukha ng boss ko habang nagmamadaling naglalakad para makaabot sa papasarang elevator.Pero wala akong ginawa para buksan iyon o kaya pigilan para sa kanya, kaya hindi ito nakaabot. Mabuti, ako lang mag-isa. Solo ko ang buong elevator.Habang paakyat ang elevator, iniisip ko na kung paano ko haharapin ang boss ko mamaya na sigurado akong nagp
Nang makalabas ako ng gusali ay matiyaga akong naghihintay ng taxi. Gabi na at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nakasakay. Kasalanan ito ng boss ko. Bakit naman kasi ang tagal niya akong pauwiin! Natutulog lang pala sa opisina niya! Nakakainis talaga. Kaya ito ngayon, nganga ako! At nakakainis rin ang mga taxi driver! Kasi hindi man lang ako hinintuan, kahit walang mga pasahero ang mga ito. Namimili ang mga walanghiya! Kung maganda at sexy ka, tiyak hihintuan ka, makikipag-unahan pa pero kung sa mga kagaya ko lang. Naku! Huwag ka ng umasa. Masasaktan ka na nga lang maha-highblood ka pa. Napaka-choosy ng mga walanghiya! Akala mo naman mabango ri
Ano ba naman ako! may humahabol na nga sa akin, pero ito ako at nag-iisip ng kung ano-ano."Oo, at nakikipagkarera ako sa isang demonyong humahabol sa akin!" ani ko kahit nahihirapan na sa pagsasalita ay hindi pa rin ako tumitigil sa pagtakbo.Naramdaman kong malapit na siya kaya binilisan ko pa ng todo ang pagtakbo."C-can y-you sing me a s-song?" tanong ko dito.Para mawala ang takot ko ay pinapakanta ko lang ito. Kitty is a great singer."Okay," sagot nito.At di nga nagtagal ay kumanta na ito.'Bubukaka si ate, papa
NAGISING AKO SA PAGYUGYOG ni Kitty sa akin.Sumenyas ito na narito na kami, nang balingan ko ang labas ng bintana ay laking gulat ko na nasa G club na kami."Bakit nandito tayo?" naguguluhan kong tanong dito na ikinangisi lang nito."Dahil kakatayin kita ng buhay," wika nito na sinundan ng mahinang tawa.Pinukol ko lang siya ng masamang tingin na ikinatahimik nito at umayos na lang ng upo. Nandito pa rin kami sa loob ng sasakyan."Bakit mo ako dinala dito? Bakit hindi tayo dumeritso sa condo?" tanong ko na nagbabadyang lumabas ang galit ko sa kanya.Pinipigilan ko lang iyon, ang sarap talagang ping