Chapter 6

“This will be our house,” ani Matias pagkapasok nila sa isang malaking bahay. 

Hindi maiwasang mamangha ni Lirah noong pumasok sila sa dalawang palapag na bahay. Malaki rin ang kanilang mansyon sa hacienda ngunit hindi kagaya rito na moderno ang pagkakagawa. Simple lang naman ang desenyo ngunit ang elegante para sa kaniya tingnan ng kulay nito. Itim at abo. Malayo sa paborito niyang kulay na dilaw pero maganda na para sa kaniya. Studio type ang unang palapag. Kita agad sa sala ang kusina na mayroong counter tap na humaharang papunta sa kusina. Sa tapat niyon ay ang mahabang lamesa na kasya ang walong tao. Sa gilid ng sala ay ang nag-iisang hagdan papunta sa ikalawang palapag. 

“Hindi ba pwedeng sa hacienda na lang ako umuwi?” tanong ni Lirah. Pumwesto siya sa likod ng mahabang sofa. Habang si Matias at nakasandig sa isa sa mga upuan sa may dining table. 

Bahagyang natawa si Matias. “No, you can’t. I hate to admit it. Pero mag-asawa na tayo at kailangang nasa iisang bubong tayo.” 

Napalabi si Lirah. “Okay.” Kung siya ay papapiliin. Mas gusto na lamang niyang nasa hacienda lang siya kaysa nasa magandang bahay na ito. 

“House rules. I don’t care what you will do. Anything you do. Kung aalis ka sa bahay na ‘to sa umaga, go. But I want you to come home every night. I want you to be here when I come home.” 

Umarko ang kilay ni Lirah. Hinarap niya si Matias. “Ibig sabihin ay pwede akong pumunta sa hacienda?” 

“Yes. Just come home. Ayokong may masabi ang mga pamilya natin. We need to act.” 

“Bakit pa? Halata naman sa ‘yo na ayaw mo rin sa kasal na ito. Pero bakit ka pumayag?” 

Nag-iwas ng tingin si Matias. “It’s none of your business.” 

“Ang sungit.” Lumabi si Lirah at tumalikod ulit dito. 

Napailing na lamang si Matias. “Nasa itaas ang mga kwarto natin. The master’s bedroom is mine. Sa ‘yo yung katapat na kwarto.” 

“Magkahiwalay tayo ng kwarto?” 

“Yes. Why?” 

Nagkibit ng balikat si Lirah. “Hindi ba ang mag-asawa ay dapat iisa lang ang kwarto?” 

Natigilan si Matias. Unti-unti na siyang nakakaramdam ng pag-iinit ng ulo dahil sa mga tanong ni Lirah. Kung magtanong ito ay para bang wala itong alam sa bagay-bagay. O hindi manlang nito maunawaan ang ibig niyang iparating. Napangisi si Matias. Humakbang siya palapit kay Lirah at tumigil noong nasa likuran na siya nito. Hindi niya maiwasang purihin ito dahil sa mabangong amoy ng ulo ng dagala. Para bang naramdaman nito ang presensya niya at biglang itong humarap sa kaniya. Nanlaki ang mga mata nito at biglang napaatras. Mabuti na lamang ay agad niya itong nahawakan sa baywang at hindi ito natumba. 

“A-Ano’ng ginagawa mo?” nahihintakutang tanong ng dalaga. 

Napangisi si Matias. “Gusto mo bang iisa lang ang kwarto natin? I’ll be willing to share a bed with you. But are you willing to share yours with me?” makahulugang tanong niya. Tiningnan pa niya ang dibdib nito para maiparating ang ibig niyang sabihin. 

Nanlaki ang mga mata ni Lirah. Bigla siyang kinilabutan at mabilis na itinulak ang binata. “Bastos! Hoy! Hindi ibig sabihin na mag-asawa na tayo ay papayag akong magpa–” Napatigil si Lirah. Ni minsan ay hindi pa niya iyon nagawa sa kahit na kaninong lalake. Kahit nga ang humalik ay hindi pa niya nagawa sa sino man pero ninakaw lang ito sa kaniya ng binata. 

Ngumisi lalo si Matias. “What? Can’t you say it?” 

Namumula na ang mukha ni Lirah sa labis na hiya. Sanay na siya kapag si Kiray ang kausap niya tungkol dito. Pero kapag ibang tao, lalo na ang isang lalake ay hindi niya magawa dahil siya ay nahihiya. 

“Bastos!” sigaw na lamang ni Lirah at tumakbo paakyat sa ikalawang palapag. Nakita niyang mayroong tatlong kwarto roon at agad siyang pumasok sa silid na may malaking pinto na malapit sa kaniya. Natigilan pa siya noong makita niyang kagaya sa labas ay gano’n din ang kulay sa loob. Kahit ang kobre kama ay kulay abo. Nanunuot din sa kaniyang ilong ang panglalakeng pabango. Pero hindi iyon inintindi ni Lirah. Dere-deretso siyang humiga sa kama at nagtaklob ng kumot. 

Naiwan si Matias at naiiling na lamang. Hindi niya maiwasang mapangiti dahil sa inaasal ng dalaga. Para itong batang walang kamuwang-muwang sa mundo. Pero agad din napawi ang mga ngiti niya noong maunawaan niyang nakangiti nga siya. Mabilis siyang umiling at naglakad na rin papunta sa ikalawang palapag. Pumasok siya sa kaniyang silid. Ito ang pinaka malaki sa tatlong silid kaya malaki rin ang pinto dahil ito ang master's bedroom. Narito na ang lahat ng gamit niya at ni Lirah kaya hindi na siya nahirapan pang mag-ayos. 

Tinanggal ni Matias ang kaniyang necktie at naghubad na ng kasuotan. Ngunit natigilan siya noong biglang gumalaw ang kama at tumayo mula roon si Lirah. Napanganga siya habang tinitingnan ito. 

“What are you doing here?!” magkasabay pang tanong nila sa isa’t isa. 

Nanlaki ang mga mata ni Lirah. Agad na bumaba ang mga mata niya sa katawan ni Matias. Napanganga siya noong makita niya ang tiyan nito na may nag-uumbukang pandesal. ‘Ito ba ang sinasabi ni Kiray na abs?’ Sa mga palabas lang kasi niya iyon nakikita. Halos lahat naman kasi ng tauhan nila ay flat lang ang tiyan o kaya naman ay malaki ang umbok. Pero noong mapababa pa ang mga mata niya sa may gitna ni Matias ay napasigaw na siya habang nakatitig pa rin doon. 

“Ahh! Bastos! Bastos! Bastos!” sigaw ni Lirah at muling nagsaklob ng kumot. Namumula na ang kaniyang mukha at labis na nahihiya dahil sa kaniyang nakita. 

Napatingin naman si Matias sa kaniyang katawan. At doon niya naunawaan na wala na pala siyang saplot dahil papunta sana siya sa banyo. Mabilis niyang kinuha ang hinubad na kasuotan ang pinangsaklob sa ari. 

“Ano ba kasi ang ginagawa mo rito?! Doon ang kwarto mo sa kabila!” 

Natigilan si Lirah. Impit na napasigaw siya sa labis na kahihiyan. Ipinagdadasal na lamang niya na lamunin na siya ng higaang kinahihigaan niya ngayon. 

“H-Hindi ko naman kasi alam! Pero bakit kasi n*******d ka!”

“This is my room! What do you expect?!” 

“Fine! Aalis na ako! Pero pumunta ka na ng banyo!” 

Napabuga ng hangin si Matias. Hindi niya alam kung ano ba ang gagawin niya sa asawa niya. “Okay. Go out as soon as I enter the bathroom.” Naglakad na siya papunta sa banyo habang nakatakip pa rin sa katawan ang mga damit. Pero napatigil si Matias noong malapit na siya sa banyo at tumingin kay Lirah. Bigla siyang napangiti nang malapad. 

“U-Umalis ka na ba?” tanong ni Lirah. 

Hindi sumagot si Matias. Bagkus ay binitawan niya ang mga damit na tumatakip sa ari niya at dahan-dahang sumampa sa kama. 

“Should we share this room instead? Mag-asawa naman tayo, ‘di ba?” bulong ni Matias kay Lirah. 

Biglan nanlamig ang buong katawan ni Lirah noong maramdaman niya ang mainit na paghinga ni Matias. Mabilis niyang tinanggal ang kumot sa katawan. Dahil biglaan niyang paggalaw ay nasiko pa niya ang binata sa pisngi. Hindi na siya sumagot pa at dali-daling tumakbo palabas ng silid. Pumasok siya agad sa katapat na silid at in-lock ang pinto. Doon ay para siyang pumasok sa ibang mundo. Kung ang kabilang silid ay puros itim at abo, dito naman ay dilaw. Ang paborito niyang kulay. Impit na sumigaw si Lirah at dali-daling sumubsob sa kama. 

“Nakakahiya! Nakakainis!” 

Sa kabilang kwarto, naiwan si Matias na d*******g sa ilong niyang nasiko ni Lirah. Sapo-sapo niya iyon habang umuungol.

“Ano’ng klaseng babae ba ‘yon?” hindi makapaniwalang tanong niya sa sarili. Napailing na lang si Matias at tumayo na sa kama. “This will be fun.”